شیعه و سنی همه مسلمان هستند (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

شیعه و سنی همه مسلمان هستند (کتاب)
شیعه و سنی همه مسلمان هستند (کتاب)
نام	شیعه و سنی همه مسلمان هستند (کتاب)
پدیدآوران	شیخ علی حازم; عبدالله حلاق;
زبان	فارسی
زبان اصلی	عربی
ترجمه	اصغر علی کرمی
سال نشر	1390 ش
ناشر	پژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه	104
موضوع	تقریب مذاهب اسلامی; وحدت اسلامی;
شابک	6 - 159 - 167 - 964 - 978
	v; t; e;

نسخهٔ ‏۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۰۳

کتاب شیعه و سنی همه مسلمان هستند، در خصوص دیدگاه علمای شیعه و اهل سنت در مورد یکدیگر ، از جمله رهبر معظم انقلاب، آیت الله سیستانی، علامه فضل الله، امام محمد غزالی، شیخ محمود شلتوت، شیخ حسن البنا و.. از جمله مطالبی است که در این کتاب آمده است.

رهبر معظم انقلاب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بیاناتی ابراز داشت: آنچه مربوط به محیط اجتماعی است، مسئلۀ «وحدت» است، مسئلۀ یکپارچگی است، مسئلۀ یکی دیدن است، مسئلۀ ارتباط با آحاد مسلمان است؛ این مسئلۀ خیلی مهمّی است در حج. مکرّر ما عرض کرده‌ایم که خدای متعال به وسیله‌ی حضرت ابراهیم (علیه السّلام) نه‌‌فقط یک عدۀ خاصّی را، آحاد مردم را [به حج دعوت کرد]: وَ اَذِّن فِی النّاسِ بِالحَجّ ^[حج–27]‎؛ [میفرماید] ناس را، همۀ مردم را، همه‌ی آحاد بشر را دعوت کن برای حج. دعوت الهیِ همه‌ی‌ آحاد مردم در یک چند روز معیّن، در یک جای مشخّص، هر سال، معنایش چیست؟ معنایش این است که اراده‌ی الهی ــ اراده‌ی تشریعی الهی ــ بر این قرار گرفته است که آحاد مسلمانها به هم نزدیک بشوند، همدیگر را بشناسند، با هم همفکری کنند، با هم تصمیم بگیرند؛ خلأ بزرگِ امروزِ ما این است: «با هم تصمیم بگیرند». یک جا جمع بشوند که این جمع شدن یک خروجیِ مطلوبی برای عالم اسلام داشته باشد، ‌بلکه برای بشریّت داشته باشد؛ ما دنبال این هستیم. البتّه مقدّمه‌اش تفاهم است، از ملّیّتها عبور کردن، از تفرّقهای مذهبی و فرقه‌ای عبور کردن. مذاهب مختلفی در اسلام هستند که اینها در کنار هم، همه یک جور، همه با یک لباس، همه با یک حرکت، همه در یک نقطه [در حج گرد می‌آیند]؛ این اجتماع الهی است، این اجتماع اسلامی است، این، آن جنبه‌ی بارز و روشن سیاسی حج است. این دو نکته در حج وجود دارد:‌ هم نکته‌ی «ذکر»، هم نکتۀ «اتّحاد و وحدت اسلامی». حالا البتّه در قرآن، در کلمات رسول مکرّم اسلام و بزرگان اسلام مسئلۀ عدم تفرّق، مخصوص حج نیست؛ « وَ اعتَصِموا بِحَبلِ اللَّهِ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقوا ^{[آل‌عمران–103]}‎» و آیات متعدّد قرآن، از تفرّق و دشمنی با یکدیگر و مانند اینها نهی میکند مسلمانها را^[۱].

پانویس

↑ (۱۴۰۳/۰۲/۱۷بیانات در دیدار کارگزاران حج)

منابع

بیانات در دیدار کارگزاران حج تاریخ درج مطلب: 17 اردیبهشت‌ماه 1403 ش، تاریخ مشاهدۀ مطلب: ۴ اسفندماه ۱۴۰۳ ش.

[1] (۱۴۰۳/۰۲/۱۷بیانات در دیدار کارگزاران حج)

[۱]

نسخهٔ ‏۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۵۹ (نمایش مبدأ) Hoosinrasooli (بحث \| مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش → تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر		نسخهٔ ‏۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۰۳ (نمایش مبدأ) Hoosinrasooli (بحث \| مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش تفاوت با ویرایش جدیدتر ←
خط ۱۶:		خط ۱۶:

	رهبر معظم انقلاب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بیاناتی ابراز داشت:		رهبر معظم انقلاب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بیاناتی ابراز داشت:
	آنچه مربوط به محیط اجتماعی است، مسئلۀ «وحدت» است، مسئلۀ یکپارچگی است، مسئلۀ یکی دیدن است، مسئلۀ ارتباط با آحاد مسلمان است؛ این مسئلۀ خیلی مهمّی است در حج. مکرّر ما عرض کرده‌ایم که خدای متعال به وسیله‌ی حضرت ابراهیم (علیه السّلام) نه‌‌فقط یک ~~عدّه‌ی~~ خاصّی را، آحاد مردم را [به حج دعوت کرد]: {{متن قرآن \|وَ اَذِّن فِی النّاسِ بِالحَجّ \|سوره = حج \|آیه = 27 }}؛ [میفرماید] ناس را، ~~همه‌ی~~ مردم را، همه‌ی آحاد بشر را دعوت کن برای حج. دعوت الهیِ همه‌ی‌ آحاد مردم در یک چند روز معیّن، در یک جای مشخّص، هر سال، معنایش چیست؟ معنایش این است که اراده‌ی الهی ــ اراده‌ی تشریعی الهی ــ بر این قرار گرفته است که آحاد مسلمانها به هم نزدیک بشوند، همدیگر را بشناسند، با هم همفکری کنند، با هم تصمیم بگیرند؛ خلأ بزرگِ امروزِ ما این است: «با هم تصمیم بگیرند». یک جا جمع بشوند که این جمع شدن یک خروجیِ مطلوبی برای عالم اسلام داشته باشد، ‌بلکه برای بشریّت داشته باشد؛ ما دنبال این هستیم. البتّه مقدّمه‌اش تفاهم است، از ملّیّتها عبور کردن، از تفرّقهای مذهبی و فرقه‌ای عبور کردن. مذاهب مختلفی در اسلام هستند که اینها در کنار هم، همه یک جور، همه با یک لباس، همه با یک حرکت، همه در یک نقطه [در حج گرد می‌آیند]؛ این اجتماع الهی است، این اجتماع اسلامی است، این، آن جنبه‌ی بارز و روشن سیاسی حج است. این دو نکته در حج وجود دارد:‌ هم نکته‌ی «ذکر»، هم ~~نکته‌ی~~ «اتّحاد و وحدت اسلامی». حالا البتّه در قرآن، در کلمات رسول مکرّم اسلام و بزرگان اسلام مسئلۀ عدم تفرّق، مخصوص حج نیست؛ «{{متن قرآن \|وَ اعتَصِموا بِحَبلِ اللَّهِ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقوا \|سوره = آل‌عمران \|آیه = 103 }}» و آیات متعدّد قرآن، از تفرّق و دشمنی با یکدیگر و مانند اینها نهی میکند مسلمانها را<ref>(۱۴۰۳/۰۲/۱۷بیانات در دیدار کارگزاران حج)</ref>.		آنچه مربوط به محیط اجتماعی است، مسئلۀ «وحدت» است، مسئلۀ یکپارچگی است، مسئلۀ یکی دیدن است، مسئلۀ ارتباط با آحاد مسلمان است؛ این مسئلۀ خیلی مهمّی است در حج. مکرّر ما عرض کرده‌ایم که خدای متعال به وسیله‌ی حضرت ابراهیم (علیه السّلام) نه‌‌فقط یک عدۀ خاصّی را، آحاد مردم را [به حج دعوت کرد]: {{متن قرآن \|وَ اَذِّن فِی النّاسِ بِالحَجّ \|سوره = حج \|آیه = 27 }}؛ [میفرماید] ناس را، همۀ مردم را، همه‌ی آحاد بشر را دعوت کن برای حج. دعوت الهیِ همه‌ی‌ آحاد مردم در یک چند روز معیّن، در یک جای مشخّص، هر سال، معنایش چیست؟ معنایش این است که اراده‌ی الهی ــ اراده‌ی تشریعی الهی ــ بر این قرار گرفته است که آحاد مسلمانها به هم نزدیک بشوند، همدیگر را بشناسند، با هم همفکری کنند، با هم تصمیم بگیرند؛ خلأ بزرگِ امروزِ ما این است: «با هم تصمیم بگیرند». یک جا جمع بشوند که این جمع شدن یک خروجیِ مطلوبی برای عالم اسلام داشته باشد، ‌بلکه برای بشریّت داشته باشد؛ ما دنبال این هستیم. البتّه مقدّمه‌اش تفاهم است، از ملّیّتها عبور کردن، از تفرّقهای مذهبی و فرقه‌ای عبور کردن. مذاهب مختلفی در اسلام هستند که اینها در کنار هم، همه یک جور، همه با یک لباس، همه با یک حرکت، همه در یک نقطه [در حج گرد می‌آیند]؛ این اجتماع الهی است، این اجتماع اسلامی است، این، آن جنبه‌ی بارز و روشن سیاسی حج است. این دو نکته در حج وجود دارد:‌ هم نکته‌ی «ذکر»، هم نکتۀ «اتّحاد و وحدت اسلامی». حالا البتّه در قرآن، در کلمات رسول مکرّم اسلام و بزرگان اسلام مسئلۀ عدم تفرّق، مخصوص حج نیست؛ «{{متن قرآن \|وَ اعتَصِموا بِحَبلِ اللَّهِ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقوا \|سوره = آل‌عمران \|آیه = 103 }}» و آیات متعدّد قرآن، از تفرّق و دشمنی با یکدیگر و مانند اینها نهی میکند مسلمانها را<ref>(۱۴۰۳/۰۲/۱۷بیانات در دیدار کارگزاران حج)</ref>.