حجر الاسود: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
شکل این سنگ بیضی شکل و رنگ آن متمایل به قرمز است و به دلیل صدماتی که در طول زمان به آن وارد شده، در حلقه ای نقره ای حفاظت می شود. | شکل این سنگ بیضی شکل و رنگ آن متمایل به قرمز است و به دلیل صدماتی که در طول زمان به آن وارد شده، در حلقه ای نقره ای حفاظت می شود. | ||
حجرالاسود قبل از اسلام نیز مورد احترام بود؛ با این حال هیچگاه در طول تاریخ (حتی در دوره جاهلیت که پرستش سنگها رایج بود) پرستش نشد.<ref>محمدطاهر کردی، التاریخ القویم، ج ۲، جزء۳، ص۲۴۱؛ مروارید، قوامیس الحج، ص۸۴۶</ref> | حجرالاسود قبل از اسلام نیز مورد احترام بود؛ با این حال هیچگاه در طول تاریخ (حتی در دوره جاهلیت که پرستش سنگها رایج بود) پرستش نشد.<ref>محمدطاهر کردی، التاریخ القویم، ج ۲، جزء۳، ص۲۴۱؛ مروارید، قوامیس الحج، ص۸۴۶</ref> | ||
==دلیل نامگذاری== | ==دلیل نامگذاری== | ||
این سنگ چون به ظاهر تیره و سیاه | این سنگ چون به ظاهر تیره و سیاه است، بنا بر این، حجر الاسود نام گرفته است. در برخی از منابع از حجر الاسود با عنوان سنگ خوش بخت یا خوش اقبال نام برده شده است.<ref>ر. ک. لغت نامه دهخدا، ذیل مادّه مروارید</ref><ref>ر.ک. قوامیس الحج، ص۸۴۶</ref>ابن ظهیره می نویسد اگر اسود از ریشه سَوْدَد باشد به معنای سروری و سیادت است و حجر الاسود از این جهت به معنای سنگی خواهد بود که جایگاه آن از جایگاه همه سنگ ها بر تر است.ر.ک.جامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، نوشته بن ظهیره،قاهره، چاپ علی عمر، سال 1423 قمری، | ||
نسخهٔ ۱۸ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۱
حَجَرالاسود، که در رکن شرقی (رکن اسود یا رکن حَجَری)کعبه و در ارتفاع یک و نیم متری از سطح زمین قرار دارد؛ سنگی مقدّس و دارای پیشینه کهن و جایگاهی ویژه ای در فرهنگ اسلامی و مناسک حج است. استلام این سنگ مورد سفارش پیامبر صلوات الله علیه و اهل بیت علیهم السلام می باشد. در منابع روایی آمده است که سابقه حجر الاسود به زمان حضرت آدم علیه السلام باز می گردد. این سنگ مقدس در زمان طوفان نوح بر فراز کوه ابو قبس قرار گرفته و به دست حضرت ابراهیم علیه السلام در مکان خود نصب شده است. شکل این سنگ بیضی شکل و رنگ آن متمایل به قرمز است و به دلیل صدماتی که در طول زمان به آن وارد شده، در حلقه ای نقره ای حفاظت می شود. حجرالاسود قبل از اسلام نیز مورد احترام بود؛ با این حال هیچگاه در طول تاریخ (حتی در دوره جاهلیت که پرستش سنگها رایج بود) پرستش نشد.[۱]
دلیل نامگذاری
این سنگ چون به ظاهر تیره و سیاه است، بنا بر این، حجر الاسود نام گرفته است. در برخی از منابع از حجر الاسود با عنوان سنگ خوش بخت یا خوش اقبال نام برده شده است.[۲][۳]ابن ظهیره می نویسد اگر اسود از ریشه سَوْدَد باشد به معنای سروری و سیادت است و حجر الاسود از این جهت به معنای سنگی خواهد بود که جایگاه آن از جایگاه همه سنگ ها بر تر است.ر.ک.جامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، نوشته بن ظهیره،قاهره، چاپ علی عمر، سال 1423 قمری،
پانویس
==رده ها== حج،کعبه،زیارت های اسلامی