|
|
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| <div class="wikiInfo">
| | #تغییر_مسیر [[رمضان]] |
| [[پرونده: 8888gjku.jpg|بندانگشتی]] | |
| {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
| |
| !عنوان مقاله
| |
| ! ماه مبارک رمضان، ضیافت الهی
| |
| |-
| |
| |زبان مقاله
| |
| |فارسی
| |
| |-
| |
| |اطلاعات نشر
| |
| |ایران – قم – پژوهشگاه مطالعات تقریبی
| |
| |-
| |
| |}
| |
| </div>
| |
| ''
| |
| '''[[ماه رمضان]]''' نهمین ماه از ماههای قمری است. [[قرآن کریم]] در این ماه بر رسول خدا(ص) نازل شده است. در شریعت اسلام، روزه در این ماه بر کسانی که توانایی بر آن دارند واجب است و این ماه در بین ماههای قمری از فضیلت خاص برخوردار است.
| |
| در بین ماههای سال قمری، ماه مبارک رمضان، از قداست و جایگاه ویژه‌ای برخوردار است چنانکه در دعای مخصوص آن می‌خوانیم: «.. و هذا شهر عظمته و کرمته و شرفته و فضلته علی الشهور...»؛ <ref>اقبال الاعمال؛ ص۲۴.</ref> «و رمضان، ماهی است که او را عظمت و کرامت و شرافت، و فضیلت دادی، نسبت به ماههای دیگر.».
| |
| رسول خدا (ص) می‌فرماید: «اگر کسی در این ماه، یک آیه از قرآن، تلاوت کند، ثوابش مثل کسی است که در غیر ماه رمضان، یک بار قرآن را ختم کرده باشد.» <ref>امالی صدوق؛ ص۹۳.</ref> از امام صادق (ع) نیز نقل شده است: «هرکس در ماه رمضان، صدقه‌ای بدهد خداوند هفتاد نوع، بلا را از او دور می‌کند.» <ref>بحار؛ ج۹۳ ص۳۱۶.</ref>
| |
| حضرت علی (ع) از پیامبر خاتم (ص) نقل می‌فرماید: «هیچ مؤمنی نیست که ماه رمضان را، به حساب خدا، [[روزه]] بگیرد، مگر آن که خدای تبارک و تعالی، هفت خصلت را برای او لازم گرداند، هرچه حرام در پیکرش باشد محو و ذوب گرداند. به رحمت خدای عزوجل نزدیک می‌شود. (با روزه خویش) خطای پدرش حضرت آدم را می‌پوشاند. خداوند لحظات جان دادن را، برای او، آسان کند. از گرسنگی و تشنگی روز قیامت در امان است. خدای عزوجل از خوراکی‌های لذیذ بهشتی او را نصیب دهد؛ و بالاخره خدای عزوجل، برائت و بیزاری از آتش دوزخ را به او عطا فرماید. (پرسش کننده در این حدیث مفصل، عالم یهودی بود) که عرض کرد راست گفتی‌ای محمد.» <ref>من لایحضر صدوق؛ ج۲ ص۷۴.</ref>
| |
|
| |
| =رمضان در لغت=
| |
| واژه رمضان از ریشه «رمض» و به معنای شدت تابش آفتاب بر خاک است. گفته می شود علت این تسمیه آنست که عرب ماه‌ها را با زمانى که در آن واقع شوند نامگذارى کرده اند و در زمان نامگذاری رمضان گرما شدت داشته است. <ref>قاموس قرآن، ج۴، ص۱۲۳.</ref> در برخی روایات رمضان یکی از اسمهای خداوند دانسته شده است. <ref>الکافی، ج۷، ص ۳۹۰</ref><br><br>
| |
| | |
| = فضیلت ماه رمضان =
| |
| در بین ماههای قمری ماه رمضان برای مسلمانان از اهمیت بیشتری بر خوردار است. ماه رمضان در روایات اسلامی برترین ماه <ref>بحارالانوار؛ ج۹۳، ص۳۴۹.</ref> و ماه خدا <ref>الکافی؛ ج۷، ص۳۷۹.</ref>و ماه میهمانی خدا ا<ref>مالی شیخ صدوق، ص۹۳.</ref>دانسته شده است. شب قدر که برترین شب سال است در این ماه قرار دارد سوره قدر، آیات: ۱ تا ۴ و قرآن کریم در این ماه به صورت دفعی بر رسول خدا(ص) نازل شده است: «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ...». <ref>سورهٔ بقره:۱۸۵.</ref> همچنین در این ماه «روزه» بر مسلمانان واجب شده است. <ref>سورهٔ بقره: ۱۸۳.</ref> ماه رمضان ماه رحمت، مغفرت و اجابت دعا است. روزهای این ماه بهترین روزها و شب‌هایش بهترین شب‌ها و ساعات آن بهترین ساعات است. نفسهای مؤمنان روزه دار در این ماه تسبیح خدا و خواب ایشان عبادت و عملشان مورد قبول خداوند است <ref>امالی شیخ صدوق؛ ص۹۳.</ref> و پاداش آن در این ماه بسیار بیشتر از ماههای دیگر است. <ref>الکافی؛ ج۷، ص۳۸۱.</ref><br>
| |
| | |
| = نزول قرآن =
| |
| اولین ویژگی و امتیاز ماه مبارک رمضان، نزول قرآن کریم بر قلب نازنین پیامبر برای نجات و هدایت انسان‌ها در این ماه پربرکت است چنانکه خدای سبحان می‌فرماید: «ماه رمضان، ماهی است که قرآن به عنوان راهنمایی مردم و نشانه‌های هدایت و فرق میان حق و باطل در آن، نازل شده است.» <ref>سورهٔ بقره:۱۸۵.</ref> در آیه دیگر می‌فرماید: «ما قرآن را در شب مبارک فرو فرستادیم.» <ref>سورهٔ دخان:۲.</ref><br>
| |
| = شب قدر =
| |
| دومین ویژگی که باعث فضیلت ماه مبارک رمضان شده است، قرارگرفتن شب قدر و تعیین سرنوشت، در این ماه نورانی است. چنانکه در سوره قدر می‌خوانیم: «ما آن]قرآن [ را، در شب قدر، نازل کردیم؛ و تو، چه می‌دانی شب قدر چیست؟ شب قدر]در مقام و مرتبه [ از هزار ماه، بهتر و بالاتر است. ظاهراً مراد از قدر، تقدیر و تعیین و اندازه گیری است، خدای تعالی در آن شب، حوادث یکسال]از آن شب تا شب قدر سال آینده را تقدیر می‌نماید، زنگی و مرگ، رزق، سعادت و شقاوت و چیز‌هایی از این قبیل را مقدر می‌سازد. <ref>تفسیر المیزان ذیل آیه.</ref>
| |
| <br>
| |
| | |
| =میهمانی و ضیافت الهی=
| |
| نزول قرآن، وقوع شب قدر، نزول ملائکه و روح، تقدیر سرنوشت و... هرکدام مائده‌های آسمانی و غذا‌های معنوی است و سبب شده که ماه مبارک رمضان، به عنوان ماه ضیافت و میهمانی الهی، نامگذاری شود؛ لذا پیامبر اکرم(ص) در آستانهٔ ماه مبارک رمضان، اینگونه می‌فرماید: «ای مردم! ماه با برکت و رحمت و آمرزش، به شما روی آورده است، این ماه، نزد خدا بهترین ماه است و روزهایش، بهترین روزها و شب‌هایش، بهترین شب‌ها، و ساعاتش بهترین ساعات. دراین ماه، شما به میهمانی خدا، دعوت شده‌اید و در زمزه بهره‌مندان از کرامت خداوند، قرارگرفته‌اید. دراین ماه نفسهای شما، تسبیح خداست، و خواب شما، عبادت است و اعمال شما، پذیرفته، و دعایتان به اجابت می‌رسد.» <ref>المصباح کفعمی؛ ص ۳۳۶.</ref><br>
| |
| | |
| == آداب حضور در ضیافت الهی ==
| |
| در زندگی دنیا اگر روزی، انسان به میهمانی، دعوت شود، دعوت شدگان با توجه به مقام و موقعیت صاحب خانه و میزبان و با درنظر داشتن میهمانان دیگر، خود را برای شرکت در میهمانی، آماده می‌کنند، اگر صاحب خانه و میزبان، شخصیت معتبر اجتماعی داشته باشد، میهمانان با وقار، هیئت و هیبت خاصی، وارد مجلس شده و در طول جلسه و جریان میهمانی نیز باتوجه به شخصیت میزبان و بزرگان دیگری که در جلسه حضور دارند، در نشست و برخاست، غذا خوردن و صحبت کردن، دقت به خرج می‌دهند تا با حرکات اضافی، صحبت‌های بی مورد و... باعث مضحکه دیگران قرار نگیرند.
| |
| پیامبر(ص) خطاب به جابر می‌فرماید: «ای جابر! در ماه رمضان، هر کسی، روز آن را روزه بدارد و جزئی از شبش را به عبادت بپردازد، و شکم و شرمگاه خویش را، پاک نگه دارد، و زبانش را حفظ کند، همان طوری که از این ماه، خارج می‌شود از گناهان خویش خارج می‌شود. جابر عرض کرد:ای رسول خدا! این حدیث، چه زیباست! رسول خدا فرمود: و رعایت شروط آن، چه سخت است!» <ref>کافی؛ج۴ ص۷۸.</ref><br>
| |
| | |
| امام سجاد(ع) در دعای خود، هنگام حلول ماه مبارک رمضان، این گونه مناجات می‌کند: «به وسیله روزه این ماه، یاریمان ده؛ تا اندام خود را، از معاصی تو، نگه داریم و آنها را به اعمالی واداریم که خشنودی تو را فراهم می‌آورد، تا با گوش‌هایمان، سخنان بیهوده نشنویم و با چشمانمان به دیدن چیز‌های لهو نشتابیم و دستانمان را به سوی حرام، نگشاییم و با پاهایمان به سوی آنچه منع شده، ره نسپاریم و با شکم‌هایمان، جز آنچه را، تو حلال کرده‌ای، در خود جای ندهیم و زبان‌هایمان، جز به آنچه، تو خبر داده‌ای و بیان فرموده‌ای، گویا نشود، و رنج نکشیم، جز برای آنچه به پاداش تو، نزدیک می‌کند و به جا نیاوریم، مگر چیزی را که از کیفر تو، نگه می‌دارد.» صحیفه سجادیه؛ دعای ۴۴.
| |
| آنچه از مجموع احادیث و روایات به دست می‌آید، این است که انسان روزه دار برای بهره‌مند شدن از غفران و رحمت خداوند و استفاده بهتر از ضیافت الهی، علاوه بر خودداری و امساک از خوردن و آشامیدن و دوری از اموری که روزه را باطل می‌کند، امور دیگری را نیز باید رعایت نماید، تا بتواند در زمره روزه داران واقعی قرار گیرد؛ چشم، گوش، زبان، دست و پا و سایر اعضای خود را از ارتکاب به گناه حفظ کند و در چارچوب موازین شرعی، از نعمت‌های بزرگ خدا استفاده کند.
| |
|
| |
| =منابع=
| |
| | |
| [[رده: مناسبت‌های اسلامی]]
| |
| [[رده: ماههای قمری]]
| |
