اصحاب الکساء: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


اصحاب الکساء از فرق «غلاة» و از [[عليائيه]] (علياويه) به شمار می روند.علیائیه به افرادی می‌گویند که در حق امامان خود گزافه‌گو شدند و ایشان را از حد مخلوقیت خارج کردند.
اصحاب الکساء از فرق «[[غلاة]]» و از [[عليائيه]] (علياويه) به شمار می روند.علیائیه به افرادی می‌گویند که در حق امامان خود گزافه‌گو شدند و ایشان را از حد مخلوقیت خارج کردند.


==اعتقادات==
==اعتقادات==


از دیدگاه اینان، اصحاب كساء يا [[آل عبا]] پنج تن بيش نيستند و آنان [[محمد (ص)]]، [[على (ع)]]، [[فاطمه (س)]]، [[حسن (ع)]] و [[حسين (ع)]] هستند و روح خدا به كساء در ايشان حلول كرده و يكى را بر ديگرى برترى نيست. از اين جهت فاطمه را بدون هاى تأنيث (فاطم) خوانند. چنان كه يكى از سخنوران ايشان گويد:
از دیدگاه اینان، اصحاب كساء يا [[آل عبا]] پنج تن بيش نيستند و آنان [[محمد (ص)]]، [[على (ع)]]، [[فاطمه (س)]]، [[حسن (ع)]] و [[حسين (ع)]] هستند و روح خدا به كساء در ايشان حلول كرده و يكى را بر ديگرى برترى نيست. از اين جهت فاطمه را بدون هاى تأنيث (فاطم) خوانند. چنان كه يكى از سخنوران ايشان گويد: توليت بعد الله فى الدين خمسة ،  نبيا و سبطيه و شيخا و فاطما.  پيشواى اين طايفه علياء بن دراع اسدى يا دوسى مى‏ باشد.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372  شمسی، چاپ دوم، ص 63 با ویرایش</ref>   
        توليت بعد الله فى الدين خمسة             نبيا و سبطيه و شيخا و فاطما.  پيشواى اين طايفه علياء بن دراع اسدى يا دوسى مى‏ باشد.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372  شمسی، چاپ دوم، ص 63 با ویرایش</ref>   


==پانویس==
==پانویس==

نسخهٔ ‏۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۳۹

اصحاب الکساء از فرق «غلاة» و از عليائيه (علياويه) به شمار می روند.علیائیه به افرادی می‌گویند که در حق امامان خود گزافه‌گو شدند و ایشان را از حد مخلوقیت خارج کردند.

اعتقادات

از دیدگاه اینان، اصحاب كساء يا آل عبا پنج تن بيش نيستند و آنان محمد (ص)، على (ع)، فاطمه (س)، حسن (ع) و حسين (ع) هستند و روح خدا به كساء در ايشان حلول كرده و يكى را بر ديگرى برترى نيست. از اين جهت فاطمه را بدون هاى تأنيث (فاطم) خوانند. چنان كه يكى از سخنوران ايشان گويد: توليت بعد الله فى الدين خمسة ، نبيا و سبطيه و شيخا و فاطما. پيشواى اين طايفه علياء بن دراع اسدى يا دوسى مى‏ باشد.[۱]

پانویس

  1. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 63 با ویرایش