اوزاعیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اوزاعیه از قدیمی ترین مذاهب | اوزاعیه یکی از قدیمی ترین مذاهب مطابق با فقه اهل حدیث می باشد.[[ابن اثیر]] در [[اللباب فی تهذیب الانساب]] اَوْزَاعی را به فتح الف، سکون واو و فتح زاء ضبط کرده است. | ||
==موسس== | ==موسس== | ||
موسس این مذهب شخصی به نام امام ابو عمرو و عبد الرحمن بن عمرو اوزاعى است كه در سال 88 هجرى در [[بعلبك]] به دنیا آمد و و در سال 158 هجری قمری در شهر [[بيروت]] در گذشت.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77</ref> | |||
==تاریخچه== | |||
اوزاعیه در زمان محمد بن احمد شمس‌الدین المقدسی در [[مسجد جامع دمشق]] مجلس داشته اند.اما شروع این مذهب از [[آندلس]] بوده و پیروانش در آن دیار مطابق با [[اهل حدیث]] عمل می کردند.<ref>ر.ک. [[احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم]]، محمد مقدسی، ص153</ref> <ref>ر.ک. الحضارة الاسلامیة فی القرن الرابع الهجری او عصر النهضة فی الاسلام، آدام متز، عبدالهادی ابوریده، ج1، ص388</ref> <ref>ر.ک. خطط الشام، محمد کردعلی، ج6، ص252</ref> <ref>ر.ک. الفرق بین الفرق]]، عبدالقاهر بغدادی، ص 338</ref> عبدالقاهر بغدادی ازوزاعیه به عنوان یکی از [[فرقه های ناجیه]] نام می برد و می نویسد که اصحاب مالک بن انس و نیز شافعی و اوزاعی را باید از این جماعت بر شمرد.<ref>الفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، ص338</ref> | |||
==تاریخچه | |||
==عقاید== | |||
پیروان این مذهب از قیاس و رای بیزاری می جستند.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77</ref> | |||
==سر انجام== | ==سر انجام== | ||
نقل شده است که اوزاعی در زمان خود، پیشوای شام بود و سپس مذهب فقهى او به اندلس راه يافت و پس از قرن دوم هجرى از ميان رفت.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77</ref> | نقل شده است که اوزاعی در زمان خود، پیشوای شام بود و سپس مذهب فقهى او به اندلس راه يافت و پس از قرن دوم هجرى از ميان رفت.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77</ref> | ||
نسخهٔ ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۷
اوزاعیه یکی از قدیمی ترین مذاهب مطابق با فقه اهل حدیث می باشد.ابن اثیر در اللباب فی تهذیب الانساب اَوْزَاعی را به فتح الف، سکون واو و فتح زاء ضبط کرده است.
موسس
موسس این مذهب شخصی به نام امام ابو عمرو و عبد الرحمن بن عمرو اوزاعى است كه در سال 88 هجرى در بعلبك به دنیا آمد و و در سال 158 هجری قمری در شهر بيروت در گذشت.[۱]
تاریخچه
اوزاعیه در زمان محمد بن احمد شمس‌الدین المقدسی در مسجد جامع دمشق مجلس داشته اند.اما شروع این مذهب از آندلس بوده و پیروانش در آن دیار مطابق با اهل حدیث عمل می کردند.[۲] [۳] [۴] [۵] عبدالقاهر بغدادی ازوزاعیه به عنوان یکی از فرقه های ناجیه نام می برد و می نویسد که اصحاب مالک بن انس و نیز شافعی و اوزاعی را باید از این جماعت بر شمرد.[۶]
عقاید
پیروان این مذهب از قیاس و رای بیزاری می جستند.[۷]
سر انجام
نقل شده است که اوزاعی در زمان خود، پیشوای شام بود و سپس مذهب فقهى او به اندلس راه يافت و پس از قرن دوم هجرى از ميان رفت.[۸]
پانویس
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77
- ↑ ر.ک. احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، محمد مقدسی، ص153
- ↑ ر.ک. الحضارة الاسلامیة فی القرن الرابع الهجری او عصر النهضة فی الاسلام، آدام متز، عبدالهادی ابوریده، ج1، ص388
- ↑ ر.ک. خطط الشام، محمد کردعلی، ج6، ص252
- ↑ ر.ک. الفرق بین الفرق]]، عبدالقاهر بغدادی، ص 338
- ↑ الفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، ص338
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77