۸۷٬۸۸۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مثنویهای تعلیمی صوفیه''' از جمله آثاری است که در ادبیات فارسی جایگاه ویژه و بارزی دارند. پیشتر دیدیم که [[صوفیه]] | '''مثنویهای تعلیمی صوفیه''' از جمله آثاری است که در ادبیات فارسی جایگاه ویژه و بارزی دارند. پیشتر دیدیم که [[صوفیه]] هم در عشقنامهها و هم در داستانهای تمثیلی از مثنوی نیز استفاده کردهاند. | ||
استفاده از | استفاده از مثنوی یعنی شعری که دو مصرع هر یک از ابیات آن با یکدیگر همقافیه است در تاریخ ادبیات فارسی سابقهای دراز دارد و پیش از اینکه سخنوران صوفی از این نوع شعر برای بیان تعالیم و نظریات خود استفاده کنند، مثنویهای دیگری در فارسی سروده شده بود که نمونۀ بارز آن شاهنامۀ فردوسی است. | ||
=نسایی= | =نسایی= | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
بهطور کلی، شیوۀ سخن گفتن مجلسگویان در مثنویهای دیگر هم تأثیر گذاشته، ولی در مثنوی مولانا این تأثیر شدیدتر است. | بهطور کلی، شیوۀ سخن گفتن مجلسگویان در مثنویهای دیگر هم تأثیر گذاشته، ولی در مثنوی مولانا این تأثیر شدیدتر است. | ||
در واقع، توسل جستن به حکایات مشایخ و حتی داستانهای مردم عادی و امثال، برای توضیح و تبیین مطالب دقیق و عمیق کلامی و عرفانی، این کتاب را موفقترین مثنوی صوفیانۀ عالم اسلام ساخته، و سنت تعالیم شفاهی مردان دین و صوفیان و عارفان ایرانی را که از سدههای ۲ و ۳ق آغاز شده و به تدریج تکامل یافته بود، به صورتی مکتوب و به زبان شعر برای نسلهای آینده حفظ کرده است. | در واقع، توسل جستن به حکایات مشایخ و حتی داستانهای مردم عادی و امثال، برای توضیح و تبیین مطالب دقیق و عمیق کلامی و عرفانی، این کتاب را موفقترین مثنوی صوفیانۀ عالم اسلام ساخته، و سنت تعالیم شفاهی مردان دین و صوفیان و عارفان ایرانی را که از سدههای ۲ و ۳ق آغاز شده و به تدریج تکامل یافته بود، به صورتی مکتوب و به زبان شعر برای نسلهای آینده حفظ کرده است. | ||
[[رده: تصوف]] | [[رده: تصوف]] | ||
[[رده: صوفیه]] | [[رده: صوفیه]] |