حسن الصَفّار: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|موسی | |موسی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| ۱۹۵۶ میلادی/۱۳۳۴شمسی | |۱۹۵۶ میلادی/۱۳۳۴شمسی | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
سید محمدتقی مدرسی | سید محمدتقی مدرسی | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
شیخ حسن صفار از عالمان و اندیشمندان شیعه عربستان، امام جمعه قطیف و عضو مجمع عمومی | شیخ حسن صفار از عالمان و اندیشمندان شیعه عربستان، امام جمعه قطیف و عضو مجمع عمومی [http://wikivahdat.com/wiki/مجمع_جهانی_تقریب_مذاهب_اسلامی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی] است. | ||
<br /> | <br /> | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
شیخ حسن صفار در سال ۱۹۵۶ م در قطیف عربستان متولد شد. | شیخ حسن صفار در سال ۱۹۵۶ م در قطیف عربستان متولد شد. | ||
<br /> | <br /> | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۵: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
شیخ حسن صفار دروس ابتدائی و متوسطه را در قطیف خواند. او در سال ۱۹۷۱م به حوزه علمیه نجف رفت. در سال ۱۹۷۳م به حوزه علمیه قم و پس از یک سال به حوزه علمیه رسول اعظم در کویت رفت. | شیخ حسن صفار دروس ابتدائی و متوسطه را در قطیف خواند. او در سال ۱۹۷۱م به حوزه علمیه نجف رفت. در سال ۱۹۷۳م به حوزه علمیه قم و پس از یک سال به حوزه علمیه رسول اعظم در کویت رفت. | ||
<br /> | <br /> | ||
نسخهٔ ۵ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۱۹
| نام | شیخ حسن صفار |
|---|---|
| نامهای دیگر | حسن بن موسی الصفار |
| نام پدر | موسی |
| متولد | ۱۹۵۶ میلادی/۱۳۳۴شمسی |
| محل تولد | قطیف عربستان |
| اساتید | حسن حائری أحقافی
سید محمدتقی مدرسی |
شیخ حسن صفار از عالمان و اندیشمندان شیعه عربستان، امام جمعه قطیف و عضو مجمع عمومی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی است.
ولادت
شیخ حسن صفار در سال ۱۹۵۶ م در قطیف عربستان متولد شد.
تحصیلات
شیخ حسن صفار دروس ابتدائی و متوسطه را در قطیف خواند. او در سال ۱۹۷۱م به حوزه علمیه نجف رفت. در سال ۱۹۷۳م به حوزه علمیه قم و پس از یک سال به حوزه علمیه رسول اعظم در کویت رفت.
آثار
از صفار بیش از ۱۳۵ کتاب و مقاله به چاپ رسیده است که برخی از آن‌ها به زبان‌های دیگر ترجمه شده است.
اندیشه ها
صفار با تأکید بر تقریب مذاهب معتقد است شیعه و سنی نباید براساس میراث گذشتگان خود مورد ارزیابی قرار گیرند. آنان باید قسمت‌های منفی این گذشته را به فراموشی بسپارند و بر نکات مثبت تأکید کنند تا شرائط فعلی را بهبود بخشیده و مسائل را حل کنند. [۱]
پانویس
- ↑ ابراهیم، شیعیان در جهان عرب مدرن، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۳۰۷.