۸۷٬۸۱۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'تاریخ اسلام' به 'تاریخ اسلام') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
!محمد بن محمد بن نعمان | !محمد بن محمد بن نعمان | ||
|- | |- | ||
|زادروز | |زادروز | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
</div> | </div> | ||
'''محمد بن محمد بن نعمان''' (۴۱۳-۳۳۶ ق)، مشهور به شیخ | '''محمد بن محمد بن نعمان''' (۴۱۳-۳۳۶ ق)، مشهور به شیخ مفید از علمای برجسته [[شیعه]] است. او از پیشگامان در تدوین کلام شیعه و اصول فقه امامیه است. از مسائلی که نشان از جایگاه رفیع او در بین عالمان شیعه دارد آن است که او در طول سه سال مفتخر به دریافت سه نامه از امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) شده است. شیخ مفید شاگردان بزرگی تربیت نمود، که سید مرتضى، سید رضى و شیخ طوسى از جمله آنانند. | ||
=شرایط تاریخی عصر شیخ مفید= | =شرایط تاریخی عصر شیخ مفید= | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
بسیاری از حکومت‌ها همچون آل بویه در [[ایران]] و [[عراق]]<ref>ر.ک:مقاله عراق</ref>، سامانیان در [[خراسان]] و ترکستان و ماوراالنهر، زیاریان در طبرستان، و دیگر دولت‌های اسلامی در رشد و شکوفایی علم نقش گسترده‌ای داشتند. در این دوران بغداد مرکز علمی [[جهان اسلام]] لقب گرفت و در قلمرو دولت‌های اسلامی، دانشمندان و اندیشمندان برجسته‌ای در حوزه‌های علمی مختلف ظهور کردند. | بسیاری از حکومت‌ها همچون آل بویه در [[ایران]] و [[عراق]]<ref>ر.ک:مقاله عراق</ref>، سامانیان در [[خراسان]] و ترکستان و ماوراالنهر، زیاریان در طبرستان، و دیگر دولت‌های اسلامی در رشد و شکوفایی علم نقش گسترده‌ای داشتند. در این دوران بغداد مرکز علمی [[جهان اسلام]] لقب گرفت و در قلمرو دولت‌های اسلامی، دانشمندان و اندیشمندان برجسته‌ای در حوزه‌های علمی مختلف ظهور کردند. | ||
عضد الدوله دیلمی نقش مهمی در این شکوفایی داشته‌است. وی به عنوان سلطان دانشمند آل بویه پایه‌گذار کتابخانه گران‌قیمتی به نام عضدالدوله در شیراز و کتابخانه صاحب ابن عباد و ابن عمید در ری، به‌شمار می‌رود. وزیر آل بویه شخصی به نام شاپور این اردشیر در سال ۳۸۱ کتابخانه بزرگی به نام دارالعلم بنا می‌کند که پس از مرگ | عضد الدوله دیلمی نقش مهمی در این شکوفایی داشته‌است. وی به عنوان سلطان دانشمند آل بویه پایه‌گذار کتابخانه گران‌قیمتی به نام عضدالدوله در شیراز و کتابخانه صاحب ابن عباد و ابن عمید در ری، به‌شمار می‌رود. وزیر آل بویه شخصی به نام شاپور این اردشیر در سال ۳۸۱ کتابخانه بزرگی به نام دارالعلم بنا می‌کند که پس از مرگ وی اداره آن به دست شیخ مفید می‌افتد. اهمیت تاریخی این دوره از آن روست که به دلیل روی کار آمدن دولت‌های شیعی مستقل همچون آل بویه در ایران [[شیعیان]] توانستند عقاید خود را تا حدود بسیاری به صورت آزاد بیان کنند.<ref>سید محمدجواد شبیری، ناگفته‌هایی از حیات شیخ مفید به استقبال هزاره مفید، (نشریه): نور علم 1368 شماره 33، صص 133-134</ref> | ||
=نسب، لقب، ولادت= | =نسب، لقب، ولادت= | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
=زندگی‌نامه= | =زندگی‌نامه= | ||
محمد بن محمد بن | محمد بن محمد بن نُعمان در روز یازدهم ذی القعده سال ۳۳۶ یا ۳۳۸ ق. در قریه سویقه ابن بصرى از توابع عکبرى در ده فرسنگى شمال [[بغداد]]<ref>ر.ک:مقاله بغداد</ref>، نزدیک شهر دجیل در یک خانواده اصیل و عمیق در مذهب تشیع به دنیا آمد.<ref>نساجى زواره، اسماعیل، شیخ مفید سند افتخار مکتب تشیع، مکتب اسلام، شماره۱۰، ۱۳۸۱</ref> | ||
از آنجا که پدر او شخصی پارسا و مذهبی بود و به تعلیم و تربیت اشتغال داشت، <small>ابن المعلم</small> لقب وی شد. شیخ مفید تحصیل را از سن کودکی آغاز نمود و پیش از دوازده سالگی از برخی محدثان روایت اخذ کرده و از استاد خویش، شیخ صدوق قبل از بیست سالگی حدیث شنیده است. | از آنجا که پدر او شخصی پارسا و مذهبی بود و به تعلیم و تربیت اشتغال داشت، <small>ابن المعلم</small> لقب وی شد. شیخ مفید تحصیل را از سن کودکی آغاز نمود و پیش از دوازده سالگی از برخی محدثان روایت اخذ کرده و از استاد خویش، شیخ صدوق قبل از بیست سالگی حدیث شنیده است. | ||