اصحاب الکساء: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


اصحاب الکساء از فرق «[[غلاة]]» و از [[عليائيه]] (علياويه) به شمار می روند.علیائیه به افرادی می‌گویند که در حق امامان خود گزافه‌گو شدند و ایشان را از حد مخلوقیت خارج کردند.
اصحاب الکساء از فرق «[[غلاة]]» و از [[عليائيه|علیائیه]] (علیاویه) به شمار می روند. علیائیه به افرادی می‌گویند که در حق امامان خود گزافه‌گو شدند و ایشان را از حد مخلوقیت خارج کردند.


==اعتقادات==
==اعتقادات==


از دیدگاه اینان، اصحاب كساء يا [[آل عبا]] پنج تن بيش نيستند و آنان [[محمد (ص)]]، [[على (ع)]]، [[فاطمه (س)]]، [[حسن (ع)]] و [[حسين (ع)]] هستند و روح [[خدا]] به كساء در ايشان حلول كرده و يكى را بر ديگرى برترى نيست. از اين جهت فاطمه را بدون هاى تأنيث (فاطم) خوانند. چنان كه يكى از سخنوران ايشان گويد: توليت بعد الله فى الدين خمسة  ،  نبيا و سبطيه و شيخا و فاطما.   پيشواى اين طايفه [[علياء بن دراع اسدى]] يا دوسى مى‏ باشد.<ref>محمد جواد مشکور، [[فرهنگ فرق اسلامی]]، [[مشهد]]، انتشارات [[آستان قدس رضوی]]، سال 1372  شمسی، چاپ دوم، ص 63 با ویرایش</ref>   
از دیدگاه اینان اصحاب كساء یا [[آل عبا]] پنج تن بیش نیستند و آنان [[محمد (ص)]]، [[على (ع)]]، [[فاطمه (س)]]، [[حسن (ع)]] و [[حسين (ع)|حسین (ع)]] هستند و روح [[خدا]] به كساء در ایشان حلول كرده و یكى را بر دیگرى برترى نیست. از این جهت فاطمه را بدون هاى تأنیث (فاطم) خوانند. چنان كه یكى از سخنوران ایشان گوید: تولیت بعد الله فى الدین خمسة، نبیا و سبطیه و شیخا و فاطما.
 
پیشواى این طایفه [[علياء بن دراع اسدى|علیاء بن دراع اسدى]] یا دوسى مى‏ باشد.<ref>محمد جواد مشکور، [[فرهنگ فرق اسلامی]]، [[مشهد]]، انتشارات [[آستان قدس رضوی]]، سال 1372  شمسی، چاپ دوم، ص 63 با ویرایش</ref>   


==پانویس==
==پانویس==
خط ۱۱: خط ۱۳:
[[رده: فرقه های دینی ]]
[[رده: فرقه های دینی ]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]
<references />

نسخهٔ ‏۲ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۲:۴۹

اصحاب الکساء از فرق «غلاة» و از علیائیه (علیاویه) به شمار می روند. علیائیه به افرادی می‌گویند که در حق امامان خود گزافه‌گو شدند و ایشان را از حد مخلوقیت خارج کردند.

اعتقادات

از دیدگاه اینان اصحاب كساء یا آل عبا پنج تن بیش نیستند و آنان محمد (ص)، على (ع)، فاطمه (س)، حسن (ع) و حسین (ع) هستند و روح خدا به كساء در ایشان حلول كرده و یكى را بر دیگرى برترى نیست. از این جهت فاطمه را بدون هاى تأنیث (فاطم) خوانند. چنان كه یكى از سخنوران ایشان گوید: تولیت بعد الله فى الدین خمسة، نبیا و سبطیه و شیخا و فاطما.

پیشواى این طایفه علیاء بن دراع اسدى یا دوسى مى‏ باشد.[۱]

پانویس

  1. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 63 با ویرایش