ولید بن عبدالملک: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶۷: خط ۶۷:


چهارده پسر از او ماند. یکى [[یزید بن ‌ولید]] ناقص که مدت پنج ماه حکومت کرد و درگذشت، دیگرى [[ابراهیم بن ‌الولید]] که دو ماه حکومت کرد و بعد خود را از خلافت خلع کرد و با مروان بن ‌ولید [[بیعت]] کرد.  
چهارده پسر از او ماند. یکى [[یزید بن ‌ولید]] ناقص که مدت پنج ماه حکومت کرد و درگذشت، دیگرى [[ابراهیم بن ‌الولید]] که دو ماه حکومت کرد و بعد خود را از خلافت خلع کرد و با مروان بن ‌ولید [[بیعت]] کرد.  
=مخنصری از زندگی‌ ولید بن عبدالملک=
ولید بن عبدالملک بن مروان بن حکم از [[خاندان اموی]] است. او در سال ۵۰ قمری <ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، دار الفکر، ج۹، ص۱۶۱</ref> یا سال ۵۲ قمری در [[مدینه]]<ref>ر.ک:مقاله مدینه</ref> متولد شد. <ref>عصفری، تاریخ خلیفة بن خیاط، ۱۴۱۵، ص۲۳۲</ref> کنیه‌اش را ابوالعباس گفته‌اند. <ref>زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹، ج۸، ص۱۲۱</ref> پدرش [[عبدالملک]]، پنجمین حاکم اموی و مادرش ولادة دختر عباس بن حزن بن حارث‏ بود. <ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، دار الفکر، ج۹، ص۱۶۱</ref> او پسر بزرگ عبدالملک بود و پدرش توجه ویژه‌ای به وی داشت.
ولید ۱۴ <ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹، ج۳، ص۱۵۷</ref> و بنابر نقلی ۱۹ پسر داشت <ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، دار الفکر، ج۹، ص۱۶۶</ref> و یکی از همسران او، نفیسه دختر زید بن حسن بوده است. <ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰، ج۵، ص۲۴۴</ref> حدود سی سال پس از مرگ او، دو تن از فرزندانش به نام‌های یزید و ابراهیم برای مدت کوتاهی به حکومت رسیدند. <ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، دار الفکر، ج‏۱۰، ص۱۲ و ۲۱</ref>
ولید در سال ۹۶ق در دیر مران در نزدیکی [[دمشق]] درگذشت و بیرون قبرستان باب الصغیر دفن شد. <ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷، ج۶، ص۴۹۵</ref>


=ولید بن عبدالملک قبل از خلافت=
=ولید بن عبدالملک قبل از خلافت=

نسخهٔ ‏۸ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۰۶


ولید بن عبدالملک
نام ولید بن عبدالملک
نام کامل ولید پسر عبدالملک (به عربی: أبو العباس الولید بن عبد الملک بن مروان بن الحکم الأموی القرشی) یا الولید خلیفه
دودمان امویان
سلطنت ۸۶-۹۶ ه.ق ۴ اکتبر ۷۰۵ - ۲۳ فوریه ۷۱۵
پدر عبدالملک مروان
مادر ولیده بنت العباس
دین و مذهب اسلام
زاد روز ۴۶ ه.ق ۶۶۸ م
درگذشت ۹۶ ه.ق ۲۳ فوریه ۷۱۵ (۴۷ سال)
فرزندان عبدالعزیز ، یزید سوم ، ابراهیم ، عباس و...

ولید بن‌ عبدالملک ‌بن‌مروان به سال 50 قمری و بنا به نقلی سال 47 قمری در زمان حکومت معاویه[۱] در مدینه[۲] متولد شد. کنیه‌اش ابوالعباس و مادرش ولاده دختر عباس‌ بن ‌جزء بن حارث عبسى بود.

او لهجه مغلوط داشت(به عربی خوب سخن نمی‌گفت) و هنگام غضب بى‌خود می‌شد و از نتیجه کار غافل می‌ماند و در خونریزى بی‌باک بود و او جبارى لجوج و ستمگرى نابکار بود.

او به کم خردى و نادانى معروف بود و مى‌گفت: شایسته نیست خلیفه[۳] را قسم دهند، و نباید او را بدروغ‌گویى نسبت دهند، و نباید کسى او را به نامش بخواند، و بر آن عقوبت کرد.

چهارده پسر از او ماند. یکى یزید بن ‌ولید ناقص که مدت پنج ماه حکومت کرد و درگذشت، دیگرى ابراهیم بن ‌الولید که دو ماه حکومت کرد و بعد خود را از خلافت خلع کرد و با مروان بن ‌ولید بیعت کرد.

مخنصری از زندگی‌ ولید بن عبدالملک

ولید بن عبدالملک بن مروان بن حکم از خاندان اموی است. او در سال ۵۰ قمری [۴] یا سال ۵۲ قمری در مدینه[۵] متولد شد. [۶] کنیه‌اش را ابوالعباس گفته‌اند. [۷] پدرش عبدالملک، پنجمین حاکم اموی و مادرش ولادة دختر عباس بن حزن بن حارث‏ بود. [۸] او پسر بزرگ عبدالملک بود و پدرش توجه ویژه‌ای به وی داشت.

ولید ۱۴ [۹] و بنابر نقلی ۱۹ پسر داشت [۱۰] و یکی از همسران او، نفیسه دختر زید بن حسن بوده است. [۱۱] حدود سی سال پس از مرگ او، دو تن از فرزندانش به نام‌های یزید و ابراهیم برای مدت کوتاهی به حکومت رسیدند. [۱۲]

ولید در سال ۹۶ق در دیر مران در نزدیکی دمشق درگذشت و بیرون قبرستان باب الصغیر دفن شد. [۱۳]

ولید بن عبدالملک قبل از خلافت

درباره زندگی ولید بن ‌عبدالملک در قبل از خلافتش اطلاعات زیادی در دست نیست فقط درباره شرکت ولید در چند جنگ در دوران خلافت پدرش عبدالملک اخباری رسیده از جمله:

در سال 77 قمری ولید بن‌ عبدالملک در نبرد با قوای روم شرکت کرد و از رومیان تعداد زیادی را کشت و بازگشت. [۱۴]

در جریان خیانت عبدالملک به عمرو بن ‌سعید، یکی از فرماندهان و متنفذین اموی، و ترور او، ولید از کسانی بود که برای کشتن او تلاش زیادی کرد و در جریان این توطئه زخمی شد. [۱۵]

پانویس

  1. ر.ک:مقاله معاویه
  2. ر.ک:مقاله مدینه
  3. ر.ک:مقاله خلیفه
  4. ابن کثیر، البدایة و النهایة، دار الفکر، ج۹، ص۱۶۱
  5. ر.ک:مقاله مدینه
  6. عصفری، تاریخ خلیفة بن خیاط، ۱۴۱۵، ص۲۳۲
  7. زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹، ج۸، ص۱۲۱
  8. ابن کثیر، البدایة و النهایة، دار الفکر، ج۹، ص۱۶۱
  9. مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹، ج۳، ص۱۵۷
  10. ابن کثیر، البدایة و النهایة، دار الفکر، ج۹، ص۱۶۶
  11. ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰، ج۵، ص۲۴۴
  12. ابن کثیر، البدایة و النهایة، دار الفکر، ج‏۱۰، ص۱۲ و ۲۱
  13. طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷، ج۶، ص۴۹۵
  14. عبد الرحمن بن محمد بن خلدون (م 808)، تاریخ ابن خلدون، تحقیق خلیل شحادة، بیروت، دار الفکر، ط الثانیة، 1408/1988 ، ج‌3، ص90
  15. ابن کثیر، پیشین، ج‌8، ص310