روح: تفاوت میان نسخه‌ها

پس مراد از این كه قرآن كریم فرمود: روح از امر الهی است این خواهد بود كه روح یك موجود اسرارآمیز است، [[علامه طباطبایی]] در تبیین معنای كلمه امر گفته است: تعبیر امر در جایی به كار برده می شود كه تدریج در كار نباشد، یعنی مادی و محكوم به حركت مادی نباشد، پس روح كه از امر خداوند است بدین معنا است كه روح موجودی است كه آمیخته با ماده و زمان ومكان نبوده و قابل اشاره نیست، بلكه موجودی مستقل است كه دارای حیات، علم و قدرت بوده و از مقوله صفات و احوال نمی باشد. <ref>طباطبایی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، تهران: نشر كانون انتشارات محمدی، 1363 ش، ج 24، ص 38</ref>

از دید کسانیکه طبیعت‌گرا هستند روح تنها به دلیل ماوراءالطبیعی بودنش از هیچگونه ارزش علمی و فلسفی برخوردار نخواهد بود. اما مسئله‌ای که باید به آن توجه کرد این است که باورمندان از طرفی معتقدند روح پدیده‌ای غیر مادی است و از طرف دیگر معتقدند روح در بدن انسان است.  

بر اساس آیات و روایات مختلف و متعدد روح انسان بعد از مفارقت از بدن در هنگام مرگ وارد عالمی به نام برزخ می‌شود و برزخ در لغت عرب به جایی گفته می‌شود كه حد فاصل بین دو چیز باشد و چون عالم بعد از مرگ حدفاصل بین زندگی موقت دنیا و حیات جاویدان عالم آخرت است، در قرآن شریف و روایات اولیاء دین، آن عالم به نام برزخ خوانده می‌شود.

بر اساس جهان بینی مكتب پیامبران الهی، با سپری شدن ایام زندگی دنیا و فرارسیدن مرگ، روح آدمی از بدن جدا می‌شود و به عالم برزخ منتقل می‌گردد و در آن سرای به حیات خویش ادامه می‌دهد، اگر متوفی از گروه پاكان و نیكان باشد به پاداش اعمال خوب خود در آن عالم متنعم است و اگر از گروه بدان و گناهكاران باشد به كیفر كارهای ناپسند خویش معذب خواهد بود، و این وضع هم چنان باقی و برقرار است تا زمانی كه قیامت برپا گردد، مردم به فرمان الهی از قبرها برانگیخته شوند و برای رسیدگی به حساب‌های خود در محكمة عدل الهی حضور یابند. <ref>گفتار فلسفی، معاد از نظر روح و جسم، نشر هیئت نشر معارف اسلامی، 1360 ش، بخش 1، ص 263</ref>

گرچه در میان مردم برخی كشورها مثل هندوستان نظریه‌ای به نام تناسخ مطرح شده و آنها گمان كرده‌اند كه ارواح مجدداً در قالب بدن‌های دیگری به دنیا باز می‌گردند، این نظریه به تدریج توجه عده بسیاری از مردم جهان را به خود جلب نموده و عده‌ای آن را باور كرده‌اند. اما این پندار كاملا بی‌اساس بوده و برخلاف ره‌آورد معارف آسمانی به خصوص قرآن كریم است.

طبق مكتب پیامبران الهی، قضاء حكیمانه حضرت باری تعالی در نظام عمومی عالم بر این تعلق گرفته است كه روح بشر پس از مرگ دوباره به دنیا و دار تكلیف باز نگردد و زندگی جدیدی را در این جهان آغاز ننماید، بلكه هم چنان در عالم موقت برزخ بماند تا قیامت برپا گردد و به سرای جاودان آخرت منتقل شود... بازگشت به دنیا برای انجام كارهای خوب و به دست آوردن شرایط هم‌زیستی با ارواح عالیه از نظر مكتب اسلام كه عین برهان و منطق است ، سخنی است  سست و نادرست و قرآن شریف تحقق چنین امری را با صراحت, نشدنی و غیرقابل وقوع اعلام نموده است. <ref>گفتار فلسفی، معاد از نظر روح و جسم، نشر هیئت نشر معارف اسلامی، 1360 ش، بخش 1،ص 266 ـ 270</ref> بنابراین روح بعد از مرگ انسان اجازه ورود به دنیا را به معنای یاد شده ندارد.

1. از [[امام صادق (ع)]]<ref>ر.ک:مقاله امام صادق (ع)</ref> رسیده كه فرمود: مؤمن اهل خود را می‌بیند و آنچه را كه موجب محبت او است می‌بیند، بعضی از مؤمنان در هر هفته یك بار در روز جمعه به [[زیارت]] و ملاقات اهل خود می‌رسند، و بعضی دیگر بر حسب مقدار عمل خود می‌توانند آنان را ملاقات كنند. <ref>تهرانی، سید حسین، معادشناسی، نشر حكمت، 1403 ق، ج 3، ص 220</ref>

3. در روایت دیگری فرمود: روح مؤمن از پروردگار خود اذن می‌طلبد و خداوند به آن مؤمن اذن می‌دهد و دو فرشته نیز همراه او گسیل می‌نماید، آنها به سراغ اهلش می‌آیند كلام آنها را می‌شنود و به سوی آنها نگاه می‌كند. <ref>تهرانی، سید حسین، معادشناسی، نشر حكمت، 1403 ق، ج 3،ص 223</ref>

حتی طبق برخی روایات روح كافر نیز به دیدار خانواده خود می‌آید و از دیدن اعمال زشت آنان بیشتر گرفتار رنج می‌شود. <ref>تهرانی، سید محمد حسین، معادشناسی، نشر حكمت، ج 3، ص 220</ref>