محرم الحرام: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
این نوشتار به تبیین یکی از ماه‌های قمری و همچنین به تشریح حوادث و وقایع تاریخی این ماه پرداخته است.محرم، ماه حزن و اندوه و عزاداری [[شیعیان]] در شهادت حضرت [[امام حسین علیه السلام]] است.''مُحَرَّمُ الحَرام'' اولین ماه سال هجری قمری است. دلیل نامگذاری این ماه [[حرام]] بودن [[جنگ]] در آن ذکر شده است. واقعه [[کربلا]] که منجر به شهادت امام حسین علیه السلام و یارانش شد در ماه محرم سال ۶۱ق اتفاق افتاد. شیعیان هر سال از ابتدای این ماه سوگواری می‌کنند.
این نوشتار به تبیین یکی از ماه‌های قمری و همچنین به تشریح حوادث و وقایع تاریخی این ماه پرداخته است.محرم، ماه حزن و اندوه و عزاداری [[شیعیان]] در شهادت حضرت [[امام حسین علیه السلام]] است.''مُحَرَّمُ الحَرام'' اولین ماه سال هجری قمری است. دلیل نامگذاری این ماه [[حرام]] بودن [[جنگ]] در آن ذکر شده است. واقعه [[کربلا]] که منجر به شهادت امام حسین علیه السلام و یارانش شد در ماه محرم سال ۶۱ق اتفاق افتاد. شیعیان هر سال از ابتدای این ماه سوگواری می‌کنند.


== علت نام‌گذاری ==
= علت نام‌گذاری =
''مُحَرَّمُ الحَرام'' یا مُحَرَّم اولین ماهِ سال، در تقویم هجری قمری است. این ماه را از آن جهت محرم نامیدند که در آن جنگ و غارت حرام بود. <ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۵۴۰.</ref>. ماه مُحَرّم یا محرم‌الحرام نخستین ماه تقویم اسلامی (هجری قمری) و به اعتقاد مسلمانان از جملهٔ ماه‌های حرام است. نام این ماه پیش از اسلام در دوران جاهلیت مؤتمر (در عربی: مُؤْتَمِر یا المُؤْتَمِر) بوده‌است و در زمان جاهلیت محرم (در عربی :المُحَرَّم) نامی بوده که به ماه صفرگفته می‌شد. محرم نخستین ماه از ماه‌های دوازده‌گانه قمری و یکی از ماه‌های حرام است که در دوران جاهلیت و نیز در اسلام، جنگ در آن تحریم شده‌بود. البته این ماه برای شیعیان بسیار مقدس می‌باشد؛ آنها برای گرامی داشتن این ماه برای [[حسین بن علی]] گریه کرده و [[سینه‌زنی]] و [[هیئت]] می‌گیرند و کسانی که به هیئت بروند را غذا می‌دهند، زیرا معتقد هستند که این کارها پس از مرگ به آن‌ها نفع می‌رساند و گناهان آن‌ها آمرزیده می‌شود.
''مُحَرَّمُ الحَرام'' یا مُحَرَّم اولین ماهِ سال، در تقویم هجری قمری است. این ماه را از آن جهت محرم نامیدند که در آن جنگ و غارت حرام بود. <ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۵۴۰.</ref>. ماه مُحَرّم یا محرم‌الحرام نخستین ماه تقویم اسلامی (هجری قمری) و به اعتقاد مسلمانان از جملهٔ ماه‌های حرام است. نام این ماه پیش از اسلام در دوران جاهلیت مؤتمر (در عربی: مُؤْتَمِر یا المُؤْتَمِر) بوده‌است و در زمان جاهلیت محرم (در عربی :المُحَرَّم) نامی بوده که به ماه صفرگفته می‌شد. محرم نخستین ماه از ماه‌های دوازده‌گانه قمری و یکی از ماه‌های حرام است که در دوران جاهلیت و نیز در اسلام، جنگ در آن تحریم شده‌بود. البته این ماه برای شیعیان بسیار مقدس می‌باشد؛ آنها برای گرامی داشتن این ماه برای [[حسین بن علی]] گریه کرده و [[سینه‌زنی]] و [[هیئت]] می‌گیرند و کسانی که به هیئت بروند را غذا می‌دهند، زیرا معتقد هستند که این کارها پس از مرگ به آن‌ها نفع می‌رساند و گناهان آن‌ها آمرزیده می‌شود.


شب و روز اول محرم به عنوان اول سال قمری دارای نماز و آداب خاصی است که در کتاب مفاتیح‌الجنان بیان شده‌است. محرم، ماه حزن و اندوه و عزاداری شیعیان در قتل حسین بن علی است.
شب و روز اول محرم به عنوان اول سال قمری دارای نماز و آداب خاصی است که در کتاب مفاتیح‌الجنان بیان شده‌است. محرم، ماه حزن و اندوه و عزاداری شیعیان در قتل حسین بن علی است.
   
   
==ماه عزاداری شیعیان==  
=عزاداری شیعیان=  
پس از شهادت امام حسین علیه السلام در محرم سال ۶۱ هجری قمری، این ماه برای شیعیان به ماه عزا تبدیل شده است. امامان معصوم(ع) و شیعیان آنها به برگزاری مراسم عزاداری در این ماه همت می‌ورزیده‌اند. درحدیثی از امام رضا علیه السلام آمده است:
پس از شهادت امام حسین علیه السلام در محرم سال ۶۱ هجری قمری، این ماه برای شیعیان به ماه عزا تبدیل شده است. امامان معصوم(ع) و شیعیان آنها به برگزاری مراسم عزاداری در این ماه همت می‌ورزیده‌اند. درحدیثی از امام رضا علیه السلام آمده است:
«چون ماه محرم فرا می‌رسید، کسی پدرم را خندان نمی‌دید و اندوه و حزن پیوسته بر او غالب می‌شد تا روز عاشورا. آن روز، روز مصیبت و حزن و گریه او بود و می‌گفت: امروز روزی است که امام حسین علیه السلام شهید شده است.» <ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۸۸.</ref>.
«چون ماه محرم فرا می‌رسید، کسی پدرم را خندان نمی‌دید و اندوه و حزن پیوسته بر او غالب می‌شد تا روز عاشورا. آن روز، روز مصیبت و حزن و گریه او بود و می‌گفت: امروز روزی است که امام حسین علیه السلام شهید شده است.» <ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۸۸.</ref>.