کعبیه

كعبيه‏ از فرق «معتزله» بغداد و پيرو ابو القاسم عبد اللّه بن احمد بن محمود بلخى معروف به كعبى هستند كه با معتزلان بصرى در مسائل بسياری اختلاف داشت.

زندگی نامه

ابو القاسم بلخی معروف به کعبی از متکلمان مشهور معتزله بغداد به شمار می‌رفت گفته شده است که «کعب» نام یکی از اجداد او می‌باشد. و از این رو به کعبی منسوب شده است. البته باید گفت که به این گروه به اعتبار زادگاه بلخی، بلخیه نیز می‌گویند

اساتید ابو القاسم بلخی

كعبى شاگرد ابن خياط و از معتزله بغداد و مؤلف كتاب «المقالات» بود که در طبقه هشتم معتزلیان قرار می گرفت. وی در سال 319 هجرى قمری درگذشت.

اساتید ابو القاسم بلخی

او سالیان درازی را در بغداد نزد بزرگان کلام اعتزالی دانش فرا گرفته که معروف‌ ترین آن ها ابوالحسین خیاط متوفای ۳۰۰قمری است. وی بعد از ابوالحسین خیاط، ریاست معتزله بغداد را برعهده گرفت.ابوالحسین علی بن عیسی از دیگر اساتید بلخی به شمار می‌رود که به گفته خود او در محضرش شاگردی کرده است. اآخرین استاد وی ابو عثمان عسال است. او که در اصفهان زندگی می‌کرده از عالمان شهر اصفهان بوده که منزل او را مجمع اهل فضل گفته‌اند. احتمالا ابوالقاسم بلخی در مسافرت هایش بین بلخ - بغداد در اصفهان از محضر او استفاده می‌نموده است. درباره ابوالقاسم بلخی و ابوالحسین خیاط باید گفت که ابو علی جبایی م. ۳۰۳ق. از سران معتزله بصره، بلخی شاگرد را بر خیاط استاد، از لحاظ علمی ترجیح می‌داد.

آثار ابو القاسم بلخی

ابوالقاسم بلخی از متکلمان و مؤلفان پر کار معتزلی به شمار می رفت. از وی، کتاب ها و رساله‌ های زیادی در زمینه ‌های کلام، تفسیر، حدیث، منطق و رد بر آراء و عقاید مخالفان، به جا مانده است. در این قسمت نام برخی از آثار وی فهرست می شود. ۱- قبول الاخبار و معرفة الرجال ۲- التفسیر الکبیر فی القرآن ۳- کتاب الغرر و النوادر ۴- کتاب السنة و الجماعة ۵- التفسیر الکبیر فی القرآن ۶- الکلام فی الامامه علی ابن قبه ۷- اوائل الادله فی اصول الدین ۸- التهذیل فی الجدل ۹- الاسماء و الاحکام ۱۰- المسترشد فی الامامه ۱۱- مفاخر خراسان ۱۲- وعید الفساق ۱۳- محاسن آل طاهر ۱۴- عیون المسائل و الحیوانات ۱۵- المقالات ۱۶- النقض علی الرازی فی العلم الهی ۱۷- المضاهات علی برغوت ۱۸- نقض کتاب الخلیل علی برغوث ۱۹- تحفة الورزاء

تفاوت عقاید بلخی با معتزلیان بصره

میان عقاید معتزلیان بصره و کعبی تفاوت هایی به شرح ذیل وجود دارد. 1.معتزلیان بصره معتقد بودند که خداوند می تواند مخلوقات خویش را ببیند ولی خودش را نمی تواند ببیند ولی کعبی معتقد بود خداوند نه خودش و نه غیر خودش را جز به معناى علم او به خودش و غير نتواند ديد. 2.معتزلان بصره معتقد بودند که خداوند سميع و داناى به آن نيست، امّا كعبى و معتزلان بغدادى معتقد بودند که خداوند چيزى را به معناى دريافتن و شنيدن با گوش نمى‏شنود و صفات سميع و بصير را بر دانا بودن وى به چيزهاى شنيدنى و ديدنى كه ديگران مى‏شنوند و مى‏بينند، تأويل كردند. 3. معتزلان بصرى معتقدند كه خداوند مريد به اراده حادث است نه در محل ولی كعبى و نظام معتقد بودند که خداوند اصلا خواست و اراده‏اى ندارد چه اگر بپذیرند که خداوند انجام کاری را خواسته است، به این معنا است که آن کار را کرده است و اگر بپذیرند که كارى را كه در نزد اوست اراده كرده به این معنا است به آن کار امر کرده است. 4. كعبى معتقد است شخص کشته شده را نمى‏توان مرده دانست. 5. کعبی معتقد است که تكليف فعل اصلح بر خداوند واجب است. 6.معتزله بصره معتقدند كه استطاعت و توانايى معنايى غير از تندرستى و آسودگى از گزند ها است، ولى كعبى معتقد است که استطاعت و توانایی چیزی جز صحت و سلامت نيست.