شهید: تفاوت میان نسخهها
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۲ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۲۳
«شهید» واژهای است که از زبان عربی به زبان فارسی راه یافته است. این واژه یک معنای لغوی و یک معنای اصطلاحی دارد.
معنای لغوی
شهید، در لغت به معنای گواه و حاضر و ناظر است. علاوه بر این، خداوند، ملائکه، انبیاء و ائمه علیهم السلام نیز چون اعمال و رفتار مردم را نظارهگر هستند، نیز مقام شهادت دارند. مثلاً در قرآن کریم خداوند متعال خطاب به نبی مکرم اسلام صلی الله علیه وآله میفرماید: «يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا» ترجمه: ای پیامبر (گرامی) ما تو را به رسالت فرستادیم تا (بر نیک و بد خلق) گواه باشی و (خوبان را به رحمت الهی) مژده دهی و (بدان را از عذاب خدا) بترسانی.
این معنا بیشتر در زبان عربی قدیم برداشت میشود و در فارسی برای خطاب قرار دادن فردی که در جایگاه گواهی دهنده قرار دارد، از واژه «شاهد» استفاده میشود.
معنای اصطلاحی
معنای اصطلاحی این واژه، که امروزه بیشتر مورد استفاده است، به معنای کسی است که در راه خدا کشته میشود. همچون رزمندگان جبهه حق که در مقابل دشمنان اسلام به جهاد برخاسته و در این راه کشته میشوند.