عذاب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
=معنای اصطلاحی= | =معنای اصطلاحی= | ||
مراد، کیفرهای دردناک دنیوی و اخروی | مراد، کیفرهای دردناک دنیوی و اخروی [[ملحد]]ان، [[منافق]]ان و [[فاسق]]ان است. | ||
خداوند حکیم آدمی را برای بندگی خویش آفریده و به او توان انتخاب و اختیار بخشیده است. کسانی که از روی اختیار راه بندگی در پیش گیرند، به کمال می‌رسند و در آن سرای، از نعمت‌ها و پاداش‌های بیکران الهی بهره می‌برند؛ امّا کسانی که از بندگی خدا روی برتابند و راه زشتکاران و گناه و نافرمانی در پیش گیرند، از تقرب به خدا باز می‌مانند و دچار خشم و غضب و کیفر الهی می‌شوند. اینان در عالم برزخ و محشر و آخرت، گرفتار کیفر عقاید و رفتارها و اعمال خویش خواهند بود. | [[خداوند]] حکیم آدمی را برای [[بندگی]] خویش آفریده و به او توان [[انتخاب]] و [[اختیار]] بخشیده است. کسانی که از روی اختیار راه بندگی در پیش گیرند، به کمال می‌رسند و در آن سرای، از نعمت‌ها و پاداش‌های بیکران الهی بهره می‌برند؛ امّا کسانی که از بندگی خدا روی برتابند و راه زشتکاران و [[گناه]] و نافرمانی در پیش گیرند، از تقرب به خدا باز می‌مانند و دچار خشم و غضب و [[کیفر]] الهی می‌شوند. اینان در عالم برزخ و محشر و آخرت، گرفتار کیفر عقاید و رفتارها و اعمال خویش خواهند بود. | ||
=انواع عذاب= | =انواع عذاب= | ||
همان‌سان که | همان‌سان که [[معاد]]، [[روحانی]] و [[جسمانی]] است، کیفر و [[پاداش]] نیز هم روحانی است و هم جسمانی: | ||
==عذاب روحانی== | ==عذاب روحانی== | ||
مراد، مجموعه‌ای از کیفرها است که روح و جان آدمی را می‌آزارند. این کیفرها به ظاهر اثری مستقیم بر جسم نمی‌نهند. نیز محتمل است که بر روح و جسم -هر دو- اثر نهند. برخی از کیفرهای روحانی عبارت‌اند از: غم و اندوه جانکاه و حسرت بی‌پایان[۱]، سرزنش خداوند[۲]، رسوایی و بی‌پناهی[۳]، شماتت خازنان دوزخ[۴]، نعره وحشتناک و خشم‌آلود دوزخ[۵]، مواجهه با فرشتگان خشن و سختگیر[۶]و گفت‌وگوی آزاردهنده و حسرت‌زا با | مراد، مجموعه‌ای از کیفرها است که روح و جان آدمی را می‌آزارند. این کیفرها به ظاهر اثری مستقیم بر جسم نمی‌نهند. نیز محتمل است که بر روح و جسم -هر دو- اثر نهند. برخی از کیفرهای روحانی عبارت‌اند از: غم و اندوه جانکاه و حسرت بی‌پایان[۱]، سرزنش خداوند[۲]، رسوایی و بی‌پناهی[۳]، شماتت خازنان دوزخ[۴]، نعره وحشتناک و خشم‌آلود [[دوزخ]][۵]، مواجهه با [[فرشتگان]] خشن و سختگیر[۶]و گفت‌وگوی آزاردهنده و حسرت‌زا با [[بهشت]]یان[۷]. | ||
==عذاب جسمانی== | ==عذاب جسمانی== | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
===عذاب‌های بدنی سخت و دردآور=== | ===عذاب‌های بدنی سخت و دردآور=== | ||
از برخی آیات قرآنی برمی‌آید که عذاب دوزخ چنان دردآور و جانکاه است که گناهکار حاضر است فرزندان و همسر و خویشان و همه زمینیان را فدا کند و در برابر، از عذاب رهایی یابد[۸]. نیز در قرآن آمده است که هیچ کس را همچون او به بند نمی‌کشند و عذاب نمی‌دهند[۹]. | از برخی آیات قرآنی برمی‌آید که عذاب [[دوزخ]] چنان دردآور و جانکاه است که گناهکار حاضر است فرزندان و همسر و خویشان و همه زمینیان را فدا کند و در برابر، از عذاب رهایی یابد[۸]. نیز در [[قرآن]] آمده است که هیچ کس را همچون او به بند نمی‌کشند و عذاب نمی‌دهند[۹]. | ||
===خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها=== | ===خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها=== | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
=عوامل عذاب= | =عوامل عذاب= | ||
برخی گناهانی که مایه عذاب جاودان دوزخ‌اند، عبارت‌اند از: کفر[۲۴]، نفاق[۲۵]، قتل و جنایت[۲۶]، | برخی گناهانی که مایه عذاب جاودان دوزخ‌اند، عبارت‌اند از: کفر[۲۴]، نفاق[۲۵]، قتل و جنایت[۲۶]، [[ربا]]خواری[۲۷]و ظلم[۲۸]. | ||
=منبع= | =منبع= | ||
نسخهٔ ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۲۱
در قرآن کریم، بارها از عذاب گناهکاران سخن به میان آمده است.
معنای لغوی
کلمه «عذاب» به معنای شکنجه و عقوبت است.
معنای اصطلاحی
مراد، کیفرهای دردناک دنیوی و اخروی ملحدان، منافقان و فاسقان است. خداوند حکیم آدمی را برای بندگی خویش آفریده و به او توان انتخاب و اختیار بخشیده است. کسانی که از روی اختیار راه بندگی در پیش گیرند، به کمال می‌رسند و در آن سرای، از نعمت‌ها و پاداش‌های بیکران الهی بهره می‌برند؛ امّا کسانی که از بندگی خدا روی برتابند و راه زشتکاران و گناه و نافرمانی در پیش گیرند، از تقرب به خدا باز می‌مانند و دچار خشم و غضب و کیفر الهی می‌شوند. اینان در عالم برزخ و محشر و آخرت، گرفتار کیفر عقاید و رفتارها و اعمال خویش خواهند بود.
انواع عذاب
همان‌سان که معاد، روحانی و جسمانی است، کیفر و پاداش نیز هم روحانی است و هم جسمانی:
عذاب روحانی
مراد، مجموعه‌ای از کیفرها است که روح و جان آدمی را می‌آزارند. این کیفرها به ظاهر اثری مستقیم بر جسم نمی‌نهند. نیز محتمل است که بر روح و جسم -هر دو- اثر نهند. برخی از کیفرهای روحانی عبارت‌اند از: غم و اندوه جانکاه و حسرت بی‌پایان[۱]، سرزنش خداوند[۲]، رسوایی و بی‌پناهی[۳]، شماتت خازنان دوزخ[۴]، نعره وحشتناک و خشم‌آلود دوزخ[۵]، مواجهه با فرشتگان خشن و سختگیر[۶]و گفت‌وگوی آزاردهنده و حسرت‌زا با بهشتیان[۷].
عذاب جسمانی
کیفرهایی که مستقیم بر جسم آدمی فرود می‌آیند، چند دسته‌اند:
عذاب‌های بدنی سخت و دردآور
از برخی آیات قرآنی برمی‌آید که عذاب دوزخ چنان دردآور و جانکاه است که گناهکار حاضر است فرزندان و همسر و خویشان و همه زمینیان را فدا کند و در برابر، از عذاب رهایی یابد[۸]. نیز در قرآن آمده است که هیچ کس را همچون او به بند نمی‌کشند و عذاب نمی‌دهند[۹].
خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها
از سخت‌ترین عذاب‌های جسمانیِ دوزخیان، خوردن و نوشیدن است. آنان بر اثر خوردن و آشامیدن آن‌چه برایشان فراهم شده است، به سختی دچار درد و رنج می‌شوند. از آن خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها است: زقوم یا میوه تلخ[۱۰]، حمیم یا آب سوزان[۱۱]، غسلین یا چرک و خون[۱۲]، ضریع به معنای نوعی گیاه سمّی[۱۳]، غساق یا خونابه[۱۴] و صدید به معنای چرک و خونابه جراحت[۱۵][۱۶]
پوشیدنی‌ها
از عذاب‌های دوزخ، پوشانیدن لباس‌های دردآور و سوزنده بر دوزخیان[۱۷][۱۸] پوشیدنی‌های دوزخی، زشت و بدمنظر و بدبویند و شعله‌ور.
عذاب‌های دیگر جسمانی
برخی دیگر از عذاب‌های دوزخی که جسم آدمی را رنج می‌دهند عبارتند از: برخورد با بادهای کشنده و دودهای غلیظ و آتش‌زا[۱۹]، روییدن پوست‌های پی در پی و از میان رفتن آن‌ها[۲۰]، داغ شدن صورت و پهلو و پشت[۲۱]، حبس در زندان‌های تنگ و تاریک با غل و زنجیر به صورت انفرادی[۲۲]، کشانیده شدن به سوی آتش در حالی که گناهکار غل و زنجیر بر گردن و دست و پا دارد[۲۳]و....
عوامل عذاب
برخی گناهانی که مایه عذاب جاودان دوزخ‌اند، عبارت‌اند از: کفر[۲۴]، نفاق[۲۵]، قتل و جنایت[۲۶]، رباخواری[۲۷]و ظلم[۲۸].
منبع
جمعی از نویسندگان، فرهنگ شیعه، ص۳۳۷.