علی بن عبدالرحمن الحبشی: تفاوت میان نسخه‌ها
(تغییر تصویر) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
|20 جمادی الاول ، 1286 ق | |20 جمادی الاول ، 1286 ق | ||
|- | |- | ||
| | |در گذشت | ||
| | |20 رجب، 1388 ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
وی سی و چهارمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله است. | وی سی و چهارمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله است. | ||
= زندگانی = | |||
وی در جاکارتا در جزیره جاوه در بیستم جمادی الاول سال 1286 هجری قمری متولد شد و مادرش سلما از جاکارتا است. پدربزرگش ، محمد بن | وی در جاکارتا در جزیره جاوه در بیستم جمادی الاول سال 1286 هجری قمری متولد شد و مادرش سلما از جاکارتا است. پدربزرگش ، محمد بن حسین، اولین کسی بود که از حضرموت به جزایر اندونزی آمد و با خانواده قدری ، سلاطین فونتیانگ ازدواج کرد. پدر علی کیوتانگ در ده سالگی درگذشت ، بنابراین مادرش او را به حضرموت و مکه برای کسب علم فرستاد و به همین دلیل او جواهرات خود را برای سفر پسرش فروخت و آن هم در سال 1298 ه ا<ref>لسقاف, عبد الرحمن بن عبيد الله (1425 هـ). إدام القوت في ذكر بلدان حضرموت. بيروت، لبنان: دار المنهاج. صفحة 804.</ref>. | ||
استادان | |||
= استادان = | |||
وی پس از بازگشت به جاوا از تعدادی از دانشمندان در حضرموت و مکه و همچنین اندونزی اطلاعات دریافت کرد ، از جمله: | وی پس از بازگشت به جاوا از تعدادی از دانشمندان در حضرموت و مکه و همچنین اندونزی اطلاعات دریافت کرد ، از جمله: | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۷: | ||
• أحمد بن محسن الهدار | • أحمد بن محسن الهدار | ||
• محمد بن عيدروس الحبشي | • محمد بن عيدروس الحبشي | ||
= فعایت‌ها = | |||
وی به جاوا بازگشت و در کویتانگ لین در جاکارتا علاوه بر تجارت ، به تدریس و وکالت پرداخت و مرکز اسلامی در اندونزی (ICI) را در سال 1329 هجری قمری تأسیس کرد. حدود هفتاد سال ، ده ها هزار نفر از در همه جا ، و او توانست افراد زیادی را از مناطق مختلف جاکارتا برای سخنرانی های آموزشی و مذهبی در شورای خود ، مانند حبیب سالم بن جیندان ، جذب کند. حرفه وی سراسر اندونزی ، سنگاپور و مالزی را شامل می شد و به لبنان ، اورشلیم ، سوریه ، عراق ، مصر ، هند ، پاکستان و دیگر کشورها سفر کرد و چندین بار به زیارت رفت. | وی به جاوا بازگشت و در کویتانگ لین در جاکارتا علاوه بر تجارت ، به تدریس و وکالت پرداخت و مرکز اسلامی در اندونزی (ICI) را در سال 1329 هجری قمری تأسیس کرد. حدود هفتاد سال ، ده ها هزار نفر از در همه جا ، و او توانست افراد زیادی را از مناطق مختلف جاکارتا برای سخنرانی های آموزشی و مذهبی در شورای خود ، مانند حبیب سالم بن جیندان ، جذب کند. حرفه وی سراسر اندونزی ، سنگاپور و مالزی را شامل می شد و به لبنان ، اورشلیم ، سوریه ، عراق ، مصر ، هند ، پاکستان و دیگر کشورها سفر کرد و چندین بار به زیارت رفت <ref>المشهور, عبد الرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهيرة (PDF). الجزء الأول. جدة، المملكة العربية السعودية: عالم المعرفة. صفحة 480. مؤرشف من الأصل (PDF) في 2 يناير 2020.</ref> | ||
از جمله آثار وی می توان به ساخت مسجد جامع در منطقه کویتانگ در زمینی که عبدالرحمن بن شیخ الکاف با هزینه شرکت الکاف اهدا کرد اشاره کرد. وی در تاسیس انجمن خیر در سال 1319 هجری قمری و اتحادیه علویان در سال 1347 هجری قمری شرکت کرد و اگرچه از اعضای فعال انجمن خیر نبود ، اما از این نهاد حمایت معنوی می کرد. و هر سال جشنی به مناسبت سالروز تولد پیامبر (ص) برگزار می کند که صدها هزار مسلمان در آن شرکت کردند و برای همه از ضیافت های عمومی پذیرایی می کند و آن را به همسایگان و دیگران تقسیم می کند. | از جمله آثار وی می توان به ساخت مسجد جامع در منطقه کویتانگ در زمینی که عبدالرحمن بن شیخ الکاف با هزینه شرکت الکاف اهدا کرد اشاره کرد. وی در تاسیس انجمن خیر در سال 1319 هجری قمری و اتحادیه علویان در سال 1347 هجری قمری شرکت کرد و اگرچه از اعضای فعال انجمن خیر نبود ، اما از این نهاد حمایت معنوی می کرد. و هر سال جشنی به مناسبت سالروز تولد پیامبر (ص) برگزار می کند که صدها هزار مسلمان در آن شرکت کردند و برای همه از ضیافت های عمومی پذیرایی می کند و آن را به همسایگان و دیگران تقسیم می کند. | ||
== درگذشت == | |||
وی دوشنبه شب پس از نماز مغرب در بیستم رجب 1388 هجری قمری درگذشت و روز دوشنبه بعد از نماز عصر در منطقه کویتانگ در جاکارتا به خاک سپرده شد و پسرش محمد جانشین او شد که پدرش چگونه بود. | وی دوشنبه شب پس از نماز مغرب در بیستم رجب 1388 هجری قمری درگذشت و روز دوشنبه بعد از نماز عصر در منطقه کویتانگ در جاکارتا به خاک سپرده شد و پسرش محمد جانشین او شد که پدرش چگونه بود. | ||
= پانویس = | |||
[[رده: علمای اهل‌سنت]] | [[رده: علمای اهل‌سنت]] | ||
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۰۶
 | این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۰۹:۰۶، ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۱ (ساعت هماهنگ جهانی) (۳ سال پیش) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین میکنید. |
</noinclud
| نام | حبیب علی بن عبدالرحمن الحبشی |
|---|---|
| نام پدر | عبدالرحمن بن عبدالله |
| متولد | 20 جمادی الاول ، 1286 ق |
| در گذشت | 20 رجب، 1388 ق |
| محل تولد | جاکارتا، اندونزی |
| دین | اسلام |
| مذهب فقهی | شافعی |
علی بن عبدالرحمن حباشی (1286-1388 هجری قمری) معروف به حبیب علی کیوتانگ یکی از روحانیون و مبلغان برجسته اسلامی در جاکارتا در قرن بیستم میلادی بود. او همچنین بنیانگذار و رئیس مرکز اسلامی اندونزی ، سازمان پیشرو در سایر سازمان های مذهبی در جاکارتا بود. علی بن عبدالرحمان بن عبدالله بن محمد بن حسین بن عبدالرحمان بن حسین بن عبدالرحمان بن هادی بن احمد صاحب الشعب بن محمد بن علوی بن ابی بکر الحباشی بن علی بن احمد بن محمد اسد الله بن حسن ال- ترابی بن علی بن الفقیه ، سرهنگ دوم محمد بن علی بن محمد ، مالک میربت بن علی خلیع Bin بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن احمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریدی بن جعفر صادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین السبت بن علی بن ابی طالب ، علی شوهر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله و سلم.
وی سی و چهارمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله است.
زندگانی
وی در جاکارتا در جزیره جاوه در بیستم جمادی الاول سال 1286 هجری قمری متولد شد و مادرش سلما از جاکارتا است. پدربزرگش ، محمد بن حسین، اولین کسی بود که از حضرموت به جزایر اندونزی آمد و با خانواده قدری ، سلاطین فونتیانگ ازدواج کرد. پدر علی کیوتانگ در ده سالگی درگذشت ، بنابراین مادرش او را به حضرموت و مکه برای کسب علم فرستاد و به همین دلیل او جواهرات خود را برای سفر پسرش فروخت و آن هم در سال 1298 ه ا[۱].
استادان
وی پس از بازگشت به جاوا از تعدادی از دانشمندان در حضرموت و مکه و همچنین اندونزی اطلاعات دریافت کرد ، از جمله:
• علي بن محمد الحبشي • أحمد بن حسن العطاس • عبد الرحمن بن محمد المشهور • أحمد بن حسن العيدروس • أحمد بن محمد المحضار • محمد بن صالح العطاس • عيدروس بن عمر الحبشي • محمد بن حسين الحبشي • بكري بن محمد شطا • محمد بن سعيد بابصيل • عمر بن حمدان المحرسي • عثمان بن عبد الله بن يحيى • عبد الله بن محسن العطاس • محمد بن أحمد المحضار • محمد بن طاهر الحداد • عبد الله بن علي الحداد • أحمد بن محسن الهدار • محمد بن عيدروس الحبشي
فعایت‌ها
وی به جاوا بازگشت و در کویتانگ لین در جاکارتا علاوه بر تجارت ، به تدریس و وکالت پرداخت و مرکز اسلامی در اندونزی (ICI) را در سال 1329 هجری قمری تأسیس کرد. حدود هفتاد سال ، ده ها هزار نفر از در همه جا ، و او توانست افراد زیادی را از مناطق مختلف جاکارتا برای سخنرانی های آموزشی و مذهبی در شورای خود ، مانند حبیب سالم بن جیندان ، جذب کند. حرفه وی سراسر اندونزی ، سنگاپور و مالزی را شامل می شد و به لبنان ، اورشلیم ، سوریه ، عراق ، مصر ، هند ، پاکستان و دیگر کشورها سفر کرد و چندین بار به زیارت رفت [۲]
از جمله آثار وی می توان به ساخت مسجد جامع در منطقه کویتانگ در زمینی که عبدالرحمن بن شیخ الکاف با هزینه شرکت الکاف اهدا کرد اشاره کرد. وی در تاسیس انجمن خیر در سال 1319 هجری قمری و اتحادیه علویان در سال 1347 هجری قمری شرکت کرد و اگرچه از اعضای فعال انجمن خیر نبود ، اما از این نهاد حمایت معنوی می کرد. و هر سال جشنی به مناسبت سالروز تولد پیامبر (ص) برگزار می کند که صدها هزار مسلمان در آن شرکت کردند و برای همه از ضیافت های عمومی پذیرایی می کند و آن را به همسایگان و دیگران تقسیم می کند.
درگذشت
وی دوشنبه شب پس از نماز مغرب در بیستم رجب 1388 هجری قمری درگذشت و روز دوشنبه بعد از نماز عصر در منطقه کویتانگ در جاکارتا به خاک سپرده شد و پسرش محمد جانشین او شد که پدرش چگونه بود.