احمد بن حسن العطاس: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{Mbox | type = notice | class = ambox-In_use | image = 48px|alt=|link= | css = margin: 1px | text = این {{#i...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۰
 | این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۰:۴۰، ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۱ (ساعت هماهنگ جهانی) (۳ سال پیش) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین میکنید. |
</noinclud
.jpg)
| نام | حبیب احمد بن حسن العطاس |
|---|---|
| نام پدر | عبدالرحمن بن عبدالله |
| متولد | 20 جمادی الاول ، 1286 ق |
| متوفی | 1072 ه.ق |
| محل تولد | جاکارتا، اندونزی |
| دین | اسلام |
| مذهب فقهی | شافعی |
احمد بن حسن العطاس (1257 - 1334 ق) شیخ آموزش و پرورش ، استاد رفتار و صاحب برنامه درسی سلفی علوی محمدی است. او در عبادت بسیار کوشا بود و دارای عجایب زیادی بود و به خواندن کتابهای علمی رسیدگی می کرد. او بزرگترین مصلح تفاوتهای مشابه در دره حضرموت بود و از اعتبار وسیع و واژه ای قدرتمند در میان قبایل برخوردار بود.
شاگرد وی ، محمد بن عواد ، بهترین مجموعه فضایل خود را در کتابی به نام "انس الناس" گردآوری کرد که مطالب زیادی در مورد زندگی او تا زمان مرگ او جمع آوری کرد. همچنین ، کتاب «قراردادهای الماس» مفتی جوهر علوی بن طاهر الحداد. و برای کسانی که می خواستند برخی از کلمات و توصیه های او را گسترش دهند و بشنوند ، در مجموع کلمات "تنویر الاغلاس" محمد بن عواد بهترین ها را جمع آوری کرد. در مورد مجموعه سوابق او ، نوه او محمد بن سالم بن احمد بن حسن العطاس آنها را با دستمزد حبیب عمر بن عبدالرحمن العطاس در مجموعه ای که او "مفتاح المداد در نماز" نامیده ، گردآوری و چاپ کرده است. و دعاها. " پسرش ، علی ، نیز دعاها و دعاهای پدرش را در مجموعه ای جمع آوری کرد که او آن را "راهنمایی بندگان در نماز و نیایش" نامید. الميلاد 17 رمضان 1257 هـ حريضة، اليمن الوفاة 6 رجب 1334 هـ حريضة، اليمن نسب احمد بن حسن بن عبدالله بن علی بن عبدالله بن محمد بن محسن بن حسین بن عمر بن عبدالرحمان العطاس بن عقیل بن سالم بن عبدالله بن عبدالرحمان بن عبدالله بن عبدالرحمان السقاف بن محمد مولا الدویله بن علی بن علوی الغیور بن فقیه ، سرهنگ دوم محمد بن علی بن محمد ، صاحب میربات بن علی ، خلیع بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن احمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریدی بن جعفر صادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین السبت بن علی بن ابی طالب و علی همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله و سلم به
وی سی و پنجمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله در نسب خود است.
استادان و شیوخ
أخذ عن جملة من العلماء الأكابر في وادي حضرموت، منهم:[2] • صالح بن عبد الله العطاس • أبو بكر بن عبد الله العطاس • محمد بن علي السقاف • محسن بن علوي السقاف • عبد الرحمن بن علي السقاف • عيدروس بن محمد العيدروس • أحمد بن محمد المحضار • أحمد بن عبد الله البار • محمد بن إبراهيم بلفقيه • عمر بن حسن الحداد وكانت له العناية التامة والرعاية من شيوخه بمكة المكرمة، منهم: • محمد بن محمد السقاف • فضل بن علوي مولى الدويلة • محمد بن حسين الحبشي • أحمد زيني دحلان • علي بن إبراهيم السمنودي از مواضع و نظرات او او در حمایت و مشاوره در تمام نقاط حضرموت ، اصلاح مردم و آرام کردن درگیری ها پیگیر بود. وی بین قبایل سیبان در محلی به نام "البطح" آشتی کرد و هنگامی که قبایل نوح در وادی داوان علیه دولت کویت قیام کردند ، در صدد خاموش کردن آتش جنگ برآمد و بین قبایل نهد بنی عامر آشتی کرد. و بین خاندان العمودی و دولت کویت آشتی کرد و آن را بین قبیله الکویتی و قبایل هاجر در سال 1328 هجری قمری اصلاح کرد. نزاع و جنگ بین آنها چهارده سال به طول انجامید و عهدنامه هایی بر سر قبایل برای ایمن سازی مسیرهای مسافران و زائران و سایر آثار.
او خواستار توجه به کتابهای تأیید شده قبلی بود و می گفت ، هرکسی که می خواهد پیشرفت کند ، باید کتابهای متقاضیان را دنبال کند ، و هرکسی که می خواهد تأخیر کند ، باید کتابهای افراد دیررس را دنبال کند. او علما را از سخت گیری در دین نسبت به مردم عادی برحذر می داشت و می گفت که هر کس در عبادت بر افراد تأکید می کند فقط آنها را از این امر منحرف می کند و از نمازگزار نهی می کند که برای سجده بر روی او قالیچه یا دستمال بگذارند. ، و او می گوید که برخی از علمای علوی بر روی تشک سجده می کردند. و در مورد مسأله آب و نجاست آن گفت ، اگر پاکی آن بر شما چیره شد ، پس پاک است. و از نجوا در هنگام نماز نهی می کند و می گوید: "اولین چیز این است که نجوا درباره زکات پول است ، بنابراین او سالانه سه بار زکات پول خود را می پردازد ، و این برای فقرا سود می برد."
درگذشت وی سحرگاه دوشنبه ششم رجب 1334 هجری قمری در 77 سالگی درگذشت و مقبره او در داخل گنبد پدربزرگش عمر بن عبدالرحمان العطاس قرار دارد. 1. الحداد, علوي بن طاهر (1388 هـ). عقود الألماس بمناقب الإمام العارف بالله أحمد بن حسن العطاس (الطبعة الثانية). القاهرة، مصر: مطبعة المدني. 2. ^ المشهور, أبو بكر بن علي. لوامع النور (PDF). الجزء الأول. صنعاء، اليمن: دار المهاجر. صفحة 220. مؤرشف من الأصل (PDF) في 16 ديسمبر 2019. 3. ^ السقاف, عبد الله بن محمد. تاريخ الشعراء الحضرميين. الجزء الرابع. القاهرة، مصر: مطبعة العلوم. صفحة 101. 4. ↑ تعدى إلى الأعلى ل:أ ب المشهور, عبد الرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهيرة (PDF). الجزء الأول. جدة، السعودية: عالم المعرفة. صفحة 255. مؤرشف من الأصل (PDF) في 2 يناير 2020