ابوتراب نخشبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴: خط ۳۴:
=معاصرین=
=معاصرین=


یکی از مشهورترین معاصرین و هم نشینان وی را أبا حاتم العطار البصري و حاتم اصم بلخی نام برده انداو همچنین [[احمد بن حنبل]] را در [[بغداد]] ملاقات کرده است <ref>خطیب، ۱۲ / ۳۱۵ و ابن ابی یعلی، ۱ / ۲۴۸- ۲۴۹<ref>.
یکی از مشهورترین معاصرین و هم نشینان وی را أبا حاتم العطار البصري و حاتم اصم بلخی نام برده انداو همچنین [[احمد بن حنبل]] را در [[بغداد]] ملاقات کرده است <ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/226348/%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%A8-%D9%86%D8%AE%D8%B4%D8%A8%DB%8C ابوتراب نخشبی]</ref>.


=اساتید=
=اساتید=

نسخهٔ ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۴۹

حسن بصری
نام أبو تراب عسكر بن حصين النخشبي
نام‎های دیگر أبو تراب النخشبي
درگذشت 245ق

أبو تراب عسكر بن حصين النخشبي او از علمای اهل سنت و از شیوخ برجسته تصوف در قرن سوم هجری قمری بود.

نظرات بزرگان

ابوعبدالرحمن سلمی

سلمی درباره نخشبی چنین می گوید: او از بزرگان مشایخ تصوف در خراسان بود که به علم،جوانمردی،توکل به خدا،زهد و ورع مشهور بوده است.

شمس الدین ذهبی

ذهبی در مورد از عبارات مهمی همچون الإمام القدوة و شيخ الطائفة استفاده کرده است.

زادگاه

او در شهر نخشب که از نواحی بلخ بوده و به نام "نسف" هم خوانده می شده است متولد شده است و بدین جهت به او نخشبی گفته می شود.

وفات

وی در مسیر زیارتی بیت الله الحرام به سال 245 هجری قمری درگذشت.

معاصرین

یکی از مشهورترین معاصرین و هم نشینان وی را أبا حاتم العطار البصري و حاتم اصم بلخی نام برده انداو همچنین احمد بن حنبل را در بغداد ملاقات کرده است [۱].

اساتید

او در درس اساتید زیادی تلمذ نموده است که از آن میان می توان به نعيم بن حماد و محمد بن عبد الله بن نمير اشاره کرد.

شاگردان

او شاگردان فراوانی داشته که از مهمترین آنان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

الفتح بن شخرف ، أبو بكر بن أبي عاصم ، عبد الله بن أحمد بن حنبل ، يوسف بن الحسين الرازي و أبو عبد الله أحمد بن الجلاء.

گفتارها

شریف ترین دلها قلبی است که به نور معرفت خدا زنده است.

از او درباره اوصاف عارف پرسیده شد و او گفت: عارف کسی که نه تنها از چیزی ناراحت نمی شود بلکه همه چیز به وسیله او پاک می شود.

اگر بنده در اعمال خود صادق و مخلص باشد ، قبل از شروع کار شیرینی آن را می چشد[۲].

پانویس