نه قدیس (الأولیاء التسعة): تفاوت میان نسخه‌ها

نه قدیس (الأولیاء التسعة) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۹ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۶

۲۰۹ بایت اضافه‌شده ، ‏۹ اکتبر ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

Negahban

confirmed

۸٬۱۴۰

ویرایش

@@ خط ۷۱: / خط ۷۱: @@
 این عناوین آنها است و به مکانهایی که در آن هستند نسبت داده می شود. و کلمه " Sunen  " عنوان افتخاری است که آنها به برخی از پادشاهان و مدافعان بزرگ اسلام در جاوا می دهند<ref>Hamka (2020). Dari Pembendaharaan Lama: Menyingkap Sejarah Islam di Nusantara (باللغة الإندونيسية). Jakarta: Gema Insani. [[ویژه:منابع کتاب/9786022507338|ISBN 9786022507338]].</ref>.
 =دوران آنها=
 سده های پانزدهم و شانزدهم میلادی عصر طلایی برای دعوت اسلامی در اندونزی بود و عصر انحطاط سیاسی و اجتماعی برای پادشاهی هندو و بودایی بود. توماس آرنولد مستشرق بریتانیایی در کتاب  «The Preaching of Islam»  "موعظه اسلام " می گوید: اسلام در صلح به اندونزی آمد نه مانند شیوه دولتهای اسپانیا و پرتغالی ها که با اسلحه انجام دادند. اسلام بدون سلاح و تجاوز جنسی و کودتای سیاسی به شرق آسیا وارد شد. اسلام با ظهور اخلاق اسلامی در حالی که به سنت های محلی و ادیان دست ساز بشر احترام می گذارد، به Nusantara  رسید<ref>Lukens-Bull, Ronald (2005). A Peaceful Jihad: Negotiating Identity and Modernity in Muslim Java. US: Palgrave Macmillan. ISBN 9781403980298. مؤرشف من الأصل في 19 ديسمبر 2020.</ref>. مردم اندونزی در زمینه یادگیری اسلام و گسترش پادشاهی اسلامی، ترکیبی از اندیشه دینی و اندیشه های بومی اندونزیایی عمل می کردند. بسیاری از بازرگانان مسلمان از نقاط مختلف جهان اسلام به اندونزی می آمدند ، در حالی که رابطه آنها با جامعه اندونزی بسیار خوب و نزدیک بود. از نظر تاریخی ، اکثر مهاجران عرب به اندونزی، حضرامی های یمن بوده اند و طبق کتاب تاریخ حضرموت ، این مهاجرت بزرگترین مهاجرت در تاریخ حضرمی محسوب می شود.
@@ خط ۷۷: / خط ۷۸: @@
 =آموزه های آنها=
-اسلامی که این مقدسین به جامعه جاوایی آموختند، اسلام صوفی متمایل به [[عرفان]] بود. روشهای دعوت اسلامی آنها تا کنون نیز مرسوم است. و آن از طریق تمرین آواز، اشعار، منظومه های مذهبی و خطبه هایی به نام "سرات" و تولید داستانها و عروسک های اسلامی بود. آنها هیچ نوشته ای به عنوان کتاب ندارند ، زیرا ارتباط و تبلیغ در آن زمان با کتاب ها مرسوم نبود. همچنین آنها مشغول تقویت قدرت پادشاهی اسلامی از نظر قانون اساسی و نظامی بودند. هرچند مبلغین از بالاترین جایگاه حکومتی بخوردار بودند، ولی دعوت اسلامی آنها بر اساس احترام به سنت های محلی و اعتقادات مرسوم و قانونی بود.
+اسلامی که این مقدسین به جامعه جاوایی آموختند، اسلام صوفی متمایل به [[عرفان]] بود<ref> طبارة, نايلا (2017). الدراسات الإسلامية أمام تحدي التنوع الثقافي في العالم المعاصر. بيروت، لبنان: دار الفارابي.</ref>. روشهای دعوت اسلامی آنها تا کنون نیز مرسوم است. و آن از طریق تمرین آواز، اشعار، منظومه های مذهبی و خطبه هایی به نام "سرات" و تولید داستانها و عروسک های اسلامی بود. آنها هیچ نوشته ای به عنوان کتاب ندارند ، زیرا ارتباط و تبلیغ در آن زمان با کتاب ها مرسوم نبود. همچنین آنها مشغول تقویت قدرت پادشاهی اسلامی از نظر قانون اساسی و نظامی بودند. هرچند مبلغین از بالاترین جایگاه حکومتی بخوردار بودند، ولی دعوت اسلامی آنها بر اساس احترام به سنت های محلی و اعتقادات مرسوم و قانونی بود.
 بهترین شواهد برای این امر وجود مسجد الاقصی در شهر قدوس در جاوه مرکزی است.، که بر اساس همکاری نزدیک بین مسلمانان و هندوها ساخته شده است ، و به همین دلیل ، این مسجد یک نیمه معبد برای هندوها بود.