ابن بطوطه: تفاوت میان نسخه‌ها

ابن بطوطه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۳۹

۵٬۵۷۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

Hoosinrasooli

confirmed، مدیران

۳۳٬۳۷۱

ویرایش

@@ خط ۷۶: / خط ۷۶: @@
 برخی او را یا هرودت در تاریخ و تاریخ نگاری دوران اسلامی مقایسه می کنند. هرودت نیز پس از ترک هالیکارناس (Halikarnassos) در آسیای صغیر که در آن زمان تحت انقیاد حکومت [[یونان]] و دیکتاتورهای گماشته شده توسط آن حکومت، بوده به اقصی نقاط جهان از جمله به بابل در [[بین النهرین]] و [[مصر]] در [[آفریقا]] رفت و مطالب گسترده ای گردآورد و تواریخ مفصل خود را با چنین دستاوردهایی در ۳۶۵ ق .م خشت نوشت. <ref>خدادادیان، اردشیر: هخامنشیها (۱۳۷۸) مبحث هرودت و تاریخ نگاری او</ref>
+=سفرهای ابن بطوطه=
+در بیست و دو سالگی سودای سفر به مكه و ادای [[فریضه حج]] زندگیش را دگرگون ساخت. پس در سال 725 هـ . تن به غربت و دوری از خانواده داد و تنها به شوق دیدار [[خانه خدا]] و زیارت آرامگاه [[پیامبر اكرم]]، «چون پرندهای كه لانهاش را رها میسازد»، زادگاه خود را ترك گفت. <ref> رحله ابن بطوطه، (بيروت:
+دارصادر، 1986) صفحه 14</ref>
+در آغاز عزم [[زیارت]] و سپس بازگشت به وطن خود را داشت، لیك این سفر عزم او را دگرگون كرد و او از مكه به عراق رفت، [[نجف]]، [[واصل]] و [[بصره]] را دیده و از آنجا راهی [[آبادان]] شد. زان پس همچنان سرزمین ایران را پیمود تا به شیراز رسید و مدتی مقیم آن دیار گشت و به زیارت قبر سعدی شتافت و از آن «زیارتگه رندان جهان همت خواست».
+از ایران به عراق آمد و از آن جا دوباره قصد حج كرد و در سال 728 به مكه رسید و تا سال 730 مجاور آن شهر مكرّم بود و سه سال پیاپی حج كرد و سپس راه یمن را در پیش گرفت. از آنجا به مقدیشو [مگادیشو] (در [[سومالی]]) رفت و پس از آن به [[عمان]] پا نهاد و از طریق جزیره هرمز مجدداً وارد خاك ایران شد و از طریق [[بحرین]] به قطیف و حسا [احساء] (كه پیش از آن هَجَر خوانده میشد) و یمامه رفت و باز راه خانه معبود را در پیش گرفته در سال 732 به مكه مكرمه رسید و حج بگزارد.
+پس از پایان مراسم حج عزم بازگشت به وطن را داشت، لیكن از آنجا كه تقدیر را طرحی دیگر در سر بود، ابن بطوطه سر از آسیای صغیر درآورد. انطاكیه را دید، به قونیه رفت و به سر تربت [[ملای روم]] شتافت. آنگاه آسیای صغیر را پشت سرگذاشت و تا جنوب [[روسیه]] پیش رفت. سپس به [[قسطنطنیه]] رفت، آن گاه از طریق ایران به [[غزنین]] و [[كابل]] رفته، گام به دره سند نهاد و به [[شبه قاره هند]] پا گذاشت و مقرب دربار محمد شاه فرمانروای آن سرزمین شد و همراه با هیأت نمایندگی او به چین رفت و در آن جا مدتی ماندگار شد و به شغل قضا پرداخت.
+در بازگشت از [[چین]] برای بار سوم به ایران آمد و از شهرهای لار، فسا، شیراز، [[اصفهان]] و شوشتر دیدن كرد و به نجف و سپس كوفه و حلّه رفت. از حله به بغداد و از آن شهر به شام و مصر رهسپار گردید و باز راه مكه را در پیش گرفت و به عَیذاب رفت و از طریق دریا به [[جده]] رسید و در بیست و دوم شعبان سال 749 وارد شهر مقدس مكه شد. پس از برگزاری مراسم حج و زیارت مرقد مطهر [[پیامبر اكرم (ص)]]  راه وطن را در پیش گرفت و در سال 750 به فاس پایتخت [[مراكش]] و دربار ابوعنان پادشاه سلسله مرینی پا نهاد.
+سپس به زادگاه خود طنجه رفت و از آن جا راه [[اندلس]] را در پیش گرفت و از غرناطه (عروس شهرهای اندلس) دیدن كرد و به فاس بازگشت. از آن جا این رحالّه آخرین سفر خود را آغازید و در قارّه سیاه فرو رفت و تا تومبوكتو و [[نیجریه]] پیش رفت و بدین ترتیب «نخستین جهانگردی بود كه در داخل آفریقا سفر كرد و گزارشی از سفر خود به جای گذاشت». <ref>دو وو، بارون كارا، متفكران اسلام، ترجمه احمد آرام، (تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامي، 1363)، ج 1، ص
+</ref>
+پس از آن، ابن بطوطه به فرمان ابوعنان در سال 754 به دربار او بازگشت و در همان جا مستقر شد و پس از بیست و نه سال جهانگردی و زیر پا نهادن عمده سرزمین های مسكون آن روزگار، آرام گرفت و از آن جا كه یادداشت های سفر ابن بطوطه طی حوادث مختلف از جمله اسارت در دست هندوان از میان رفته بود، او دیدهها و شنیده های خود را بر منشی و دبیر دربار معروف به ابن جُزّی املا كرد. ابن جزی با تحریر و تلخیص و گاه تفصیل ـ و حتی در مواردی تحریف ـ گفته های <ref>سفرنامه ابن بطوطه. ترجمه محمد
+علي موحد، (تهران: مركز انتشارات علمي و فرهنگي، 1361)، ج 1، مقدمه مترجم، صفحه
+.</ref> ابن بطوطه، كتاب خواندنی و دلكش «تحفة الأنظار فی غرائب الامصار و عجائب الأسفار» را تدوین كرد كه بعدها نام مأنوستر «رحله ابن بطوطه» را به خود گرفت.
 =پانویس=