confirmed، مدیران
۳۷٬۲۳۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
عدم تصرف در مال یتیم ، دقت در حلال و حرام و صبر در برابر مشکلاتی که در راه خدا به سراغ انسان | عدم تصرف در مال یتیم ، دقت در حلال و حرام و صبر در برابر مشکلاتی که در راه خدا به سراغ انسان | ||
میآید، نیز از جمله توصیههای خداوند درقرآن مجید است. <ref> انعام/سوره۶، آیه۱۴۴</ref> <ref> انعام/سوره۶، آیات ۱۵۱ و ۱۵۲</ref> <ref> عصر/سوره۱۰۳، آیه۳</ref> <ref> انعام/سوره۱۹، آیه۳۱ | میآید، نیز از جمله توصیههای خداوند درقرآن مجید است. <ref> انعام/سوره۶، آیه۱۴۴</ref> <ref> انعام/سوره۶، آیات ۱۵۱ و ۱۵۲</ref> <ref> عصر/سوره۱۰۳، آیه۳</ref> <ref> انعام/سوره۱۹، آیه۳۱</ref> | ||
'''۲. توصیه در سیره پیامبران''' | '''۲. توصیه در سیره پیامبران''' | ||
خط ۱۱۱: | خط ۱۱۱: | ||
چنانکه در معناشناختی بیان شد، <big>وصیت</big> در اصطلاح فقهی این است که انسان بعد از وفات خود، شخص دیگری | چنانکه در معناشناختی بیان شد، <big>وصیت</big> در اصطلاح فقهی این است که انسان بعد از وفات خود، شخص دیگری | ||
را مالک مال خود یا منفعت آن نموده و یا دیگری را برای انجام اموری و تصرف چیزی مأمور نماید. <ref>دادمرزی، سیدمهدی؛ فقه استدلالی (ترجمه تحریرالروضة فی شرح اللمعة)، قم، مؤسسه فرهنگی طه، چاپ چهارم، ۱۳۸۰ش، ص۴۲۸</ref> از جمله امور مربوط به وصیت از نگاه فقهی در قرآن مجید به قرار ذیل است: | را مالک مال خود یا منفعت آن نموده و یا دیگری را برای انجام اموری و تصرف چیزی مأمور نماید. <ref>دادمرزی، سیدمهدی؛ فقه استدلالی (ترجمه تحریرالروضة فی شرح اللمعة)، قم، مؤسسه فرهنگی طه، چاپ چهارم، ۱۳۸۰ش، ص۴۲۸</ref> از جمله امور مربوط به وصیت از نگاه فقهی در [[قرآن مجید]] به قرار ذیل است: | ||
==انجام وصیت== | ==انجام وصیت== | ||
خط ۱۱۷: | خط ۱۱۷: | ||
[[خداوند]] در [[قرآن کریم]] به عنوان امرمستحب و مؤکد به پرهیزکاران امر میکند که قبل از اینکه مرگ آنها فرا برسد و اموال آنان به عنوان ارث ، میان وارثان تقسیم شود، بهطور عادلانه و به دلخواه خود، برای نزدیکان خود وصیت کنند. <ref> مقدس اردبیلی، احمد بن محمد؛ زبدة البیان فی أحکام القرآن، تهران، کتابفروشی مرتضوی، چاپ اول، بیتا، ص۴۶۸</ref> | [[خداوند]] در [[قرآن کریم]] به عنوان امرمستحب و مؤکد به پرهیزکاران امر میکند که قبل از اینکه مرگ آنها فرا برسد و اموال آنان به عنوان ارث ، میان وارثان تقسیم شود، بهطور عادلانه و به دلخواه خود، برای نزدیکان خود وصیت کنند. <ref> مقدس اردبیلی، احمد بن محمد؛ زبدة البیان فی أحکام القرآن، تهران، کتابفروشی مرتضوی، چاپ اول، بیتا، ص۴۶۸</ref> | ||
«کتِبَ عَلَیکمْ إِذا حَضَرَ أَحَدَکمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَک خَیراً الْوَصِیةُ لِلْوالِدَینِ وَالأقْرَبِینَ بِالْمَعْرُوفِ حَقّاً عَلَی المُتّقینَ» | «کتِبَ عَلَیکمْ إِذا حَضَرَ أَحَدَکمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَک خَیراً الْوَصِیةُ لِلْوالِدَینِ وَالأقْرَبِینَ بِالْمَعْرُوفِ حَقّاً عَلَی المُتّقینَ» <ref> بقره/سوره۲، آیه۱۸۰</ref> | ||
«بر شما نوشته شده: هنگامی که یکی از شما رامرگ فرا رسد، اگر چیز خوبی (مالی ) از خود به جای گذارده، برای پدر و مادر و نزدیکان، بطور شایسته وصیت کند! این حقّی است بر پرهیزکاران | «بر شما نوشته شده: هنگامی که یکی از شما رامرگ فرا رسد، اگر چیز خوبی (مالی ) از خود به جای گذارده، برای پدر و مادر و نزدیکان، بطور شایسته وصیت کند! این حقّی است بر پرهیزکاران!» | ||
همچنین در آیه ای دیگر با تأکید در رعایت حقوق همسر بعد از وفات شوهر ، بیان گردیده است: | همچنین در آیه ای دیگر با تأکید در رعایت حقوق همسر بعد از وفات شوهر ، بیان گردیده است: | ||
«وَ الَّذِینَ یتَوَفَّوْنَ مِنکمْ وَ یذَرُونَ أَزْوَاجًا وَصِیةً لّأَِزْوَاجِهِم مَّتَاعًا إِلیَ الْحَوْلِ غَیرَْ إِخْرَاجٍ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلَاجُنَاحَ عَلَیکمْ فیِ مَا فَعَلْنَ فیِ أَنفُسِهِنَّ مِن مَّعْرُوفٍ...» <ref> بقره/سوره۲، آیه۲۴۰ | «وَ الَّذِینَ یتَوَفَّوْنَ مِنکمْ وَ یذَرُونَ أَزْوَاجًا وَصِیةً لّأَِزْوَاجِهِم مَّتَاعًا إِلیَ الْحَوْلِ غَیرَْ إِخْرَاجٍ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلَاجُنَاحَ عَلَیکمْ فیِ مَا فَعَلْنَ فیِ أَنفُسِهِنَّ مِن مَّعْرُوفٍ...» <ref> بقره/سوره۲، آیه۲۴۰</ref> | ||
«و کسانی که از شما در آستانهمرگ قرار میگیرند و همسرانی از خود بهجا میگذارند، باید برای همسران خود وصیت کنند که تا یک سال، آنها را (با پرداختن هزینه زندگی) بهرهمند سازند، به شرط اینکه آنها (از خانه شوهر) بیرون نروند (و اقدام به ازدواج مجدد نکنند)؛ و اگر بیرون روند، (حقی در هزینه ندارند ولی) گناهی بر شما نیست، نسبت به آنچه درباره خود، بهطور شایسته انجام میدهند...» | «و کسانی که از شما در آستانهمرگ قرار میگیرند و همسرانی از خود بهجا میگذارند، باید برای همسران خود وصیت کنند که تا یک سال، آنها را (با پرداختن هزینه زندگی) بهرهمند سازند، به شرط اینکه آنها (از خانه شوهر) بیرون نروند (و اقدام به ازدواج مجدد نکنند)؛ و اگر بیرون روند، (حقی در هزینه ندارند ولی) گناهی بر شما نیست، نسبت به آنچه درباره خود، بهطور شایسته انجام میدهند...» | ||