ابوعبدالله دینوری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
!أبُو عبد الله مُحَمَّد بن عبد الْخَالِق | !أبُو عبد الله مُحَمَّد بن عبد الْخَالِق الدینَوَرِی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''أبُو عبد الله مُحَمَّد بن عبد الْخَالِق | '''أبُو عبد الله مُحَمَّد بن عبد الْخَالِق الدینَوَرِی''' از علمای برجسته اهل [[تصوف]] [[سنی]] در قرن چهارم هجری بود. | ||
=دیدگاه علما= | =دیدگاه علما= | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
==ابوعبدالرحمن سلمی== | ==ابوعبدالرحمن سلمی== | ||
او درباره دینوری چنین می گوید:او از اجلا و بزرگان مشایخ تصوف در مقامات عرفانی بود و دارای صفاتی همچون بلند همتی و تلاش در کسب معارف و بیانی روشن و فصیح در تبین علوم تصوف که به او مراجعه می کردند. او سالها با فقر همنشین | او درباره دینوری چنین می گوید: او از اجلا و بزرگان مشایخ تصوف در مقامات عرفانی بود و دارای صفاتی همچون بلند همتی و تلاش در کسب معارف و بیانی روشن و فصیح در تبین علوم تصوف که به او مراجعه می کردند. او سالها با فقر همنشین بود و التزام به آداب تصوف داشت و در عین حال بر اهالی این طایفه محبت و عشق می ورزید <ref>طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص381-383، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>. | ||
=زندگی= | =زندگی= | ||
او سالها در | او سالها در وادی الْقرى(وادی القری به منطقه‌ای در حدود پنجاه فرسخی شمال غربی [[مدینه]] گفته می‌شد و در حقیقت دره ای طولانی و بزرگ بود که راه بازرگانی [[شام]] را به [[یمن]] وصل می‌کرد)<ref>[https://wiki.ahlolbait.com/%D9%88%D8%A7%D8%AF%DB%8C_%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%DB%8C وادی القری]</ref> ساکن بود.سپس به دینور (دینور جزء دشت های مرتفع استان کرمانشاه و جزء شهرستان صحنه است)<ref>[http://geodinavar2060.blogfa.com/post/3 جغرافیای دینور]</ref> بازگشت و در همانجا وفات یافت. | ||
=گفتار= | =گفتار= | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
انتخاب [[خدای متعال]] برای بنده خود با علم به بنده اش بهتر است از انتخاب بنده برای خودش با وجود نادانی از قضا و قدر پروردگارش است. | انتخاب [[خدای متعال]] برای بنده خود با علم به بنده اش بهتر است از انتخاب بنده برای خودش با وجود نادانی از قضا و قدر پروردگارش است. | ||
همنشینی افراد کم سن و سال و جوان با بزرگسالان باعث کسب | همنشینی افراد کم سن و سال و جوان با بزرگسالان باعث کسب تجربه، موفقیت و زیرکی است و تمایل بزرگسالان برای همنشینی با کودکان ننگ و حماقت است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%B9%D8%A8%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87_%D8%A7%D9%84%D8%AF%D9%8A%D9%86%D9%88%D8%B1%D9%8A أبو عبد الله الدينوري]</ref>. | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
نسخهٔ ۱۱ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۵۵
| نام | أبُو عبد الله مُحَمَّد بن عبد الْخَالِق الدینَوَرِی |
|---|---|
| نامهای دیگر | ابوعبد الله دینوری |
| حیات | قرن چهارم هجری |
أبُو عبد الله مُحَمَّد بن عبد الْخَالِق الدینَوَرِی از علمای برجسته اهل تصوف سنی در قرن چهارم هجری بود.
دیدگاه علما
ابوعبدالرحمن سلمی
او درباره دینوری چنین می گوید: او از اجلا و بزرگان مشایخ تصوف در مقامات عرفانی بود و دارای صفاتی همچون بلند همتی و تلاش در کسب معارف و بیانی روشن و فصیح در تبین علوم تصوف که به او مراجعه می کردند. او سالها با فقر همنشین بود و التزام به آداب تصوف داشت و در عین حال بر اهالی این طایفه محبت و عشق می ورزید [۱].
زندگی
او سالها در وادی الْقرى(وادی القری به منطقه‌ای در حدود پنجاه فرسخی شمال غربی مدینه گفته می‌شد و در حقیقت دره ای طولانی و بزرگ بود که راه بازرگانی شام را به یمن وصل می‌کرد)[۲] ساکن بود.سپس به دینور (دینور جزء دشت های مرتفع استان کرمانشاه و جزء شهرستان صحنه است)[۳] بازگشت و در همانجا وفات یافت.
گفتار
انتخاب خدای متعال برای بنده خود با علم به بنده اش بهتر است از انتخاب بنده برای خودش با وجود نادانی از قضا و قدر پروردگارش است.
همنشینی افراد کم سن و سال و جوان با بزرگسالان باعث کسب تجربه، موفقیت و زیرکی است و تمایل بزرگسالان برای همنشینی با کودکان ننگ و حماقت است[۴].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص381-383، دار الكتب العلمية، ط2003
- ↑ وادی القری
- ↑ جغرافیای دینور
- ↑ أبو عبد الله الدينوري