بلالیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
بلالیه از از فرقه‌های «[[غلاة|غالیان]]» و منسوب به ابو طاهر محمد بن علی بن بلال از اصحاب امام یازدهم (علیه‌السلام) و از منکران نیابت محمد بن عثمان عمری از نواب اربعه هستند. ابو طاهر از تسلیم اموالی که شیعیان به عنوان سهم امام به او داده بودند تا به محمد بن عثمان بدهد، خودداری می‌کرد. وی در ادامه ادعای نیابت کرد و گفت که وکیل امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است. اما از طرف حضرت صاحب الامر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) توقیعی در لعن او صادر شد و شیعیان نیز از وی تبری جستند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 107 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | بلالیه از از فرقه‌های «[[غلاة|غالیان]]» و منسوب به ابو طاهر محمد بن علی بن بلال از اصحاب امام یازدهم (علیه‌السلام) و از منکران نیابت محمد بن عثمان عمری از [[نواب اربعه]] هستند. ابو طاهر از تسلیم اموالی که [[شیعیان]] به عنوان سهم امام به او داده بودند تا به محمد بن عثمان بدهد، خودداری می‌کرد. وی در ادامه ادعای نیابت کرد و گفت که وکیل امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است. اما از طرف حضرت صاحب الامر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) توقیعی در لعن او صادر شد و شیعیان نیز از وی تبری جستند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 107 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | ||
<ref>شیخ طوسی محمد بن حسن، کتاب الغیبة ص 239</ref> | <ref>شیخ طوسی محمد بن حسن، کتاب الغیبة ص 239</ref> | ||
نسخهٔ ۴ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۰۰
بلاليه از فرق «غلاة» و منسوب به ابو طاهر محمد بن على بن بلال از اصحاب امام يازدهم هستند.
تاریخچه
بلالیه از از فرقه‌های «غالیان» و منسوب به ابو طاهر محمد بن علی بن بلال از اصحاب امام یازدهم (علیه‌السلام) و از منکران نیابت محمد بن عثمان عمری از نواب اربعه هستند. ابو طاهر از تسلیم اموالی که شیعیان به عنوان سهم امام به او داده بودند تا به محمد بن عثمان بدهد، خودداری می‌کرد. وی در ادامه ادعای نیابت کرد و گفت که وکیل امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است. اما از طرف حضرت صاحب الامر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) توقیعی در لعن او صادر شد و شیعیان نیز از وی تبری جستند. [۱] [۲]