۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ك' به 'ک'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
=گرایشات مختلف صوفیانه= | =گرایشات مختلف صوفیانه= | ||
وی پیش از | وی پیش از اینکه ابن ادریس را ملاقات کند در برخی از طریقت‌های صوفیه ازجمله [[نقشبندیه|نقشبندیه]]، [[قادریه|قادریه]] و [[شاذلیه|شاذلیه]]، وارد شد. سپس در [[مکه]] با ابن ادریس آشنایی یافت و به طریقۀ [[ادریسیه|ادریسیه]] در آمد و پس از چندی به دستور استادش به نشر این طریقه در [[سودان|سودان]] به‌ویژه در نوبه کُردفان و دنقله مشغول شد. | ||
=طریقه میرغنیه= | =طریقه میرغنیه= | ||
ولی بعد از مرگ ابن ادریس خود طریقۀ مستقلی را در | ولی بعد از مرگ ابن ادریس خود طریقۀ مستقلی را در مکه به‌نام میرغنیه یا ختمیه <ref>نک : ه د، میرغنیه</ref> بنیان گذارد که بیشتر بزرگان از علما و شرفای [[مکه|مکه]] بدان پیوستند. محمدعثمان طریقۀ میرغنیه را به‌کوشش مریدان خود در نقاط مختلف گسترش داد <ref>نبهانی، ۱/ ۳۶۵-۳۶۶؛ هالت، ۵۳؛ محمود، ۵۵؛ نیز نک : تریمینگام، اسلام، 231-235 ,229، «طریقه‌های»، 116-118</ref>. | ||
طریقت میرغنیه ـ برخلاف آن چه در متن مشاهده می شود ـ منسوب به عبدالله المیر غنی معروف به محجوب (م: 1207هـ. ق) جدّ محمد بن عثمان دانسته شده است. نام «میرغنی» را نام جدّ ششم وی دانسته اند و آن را نامی فارسی برشمرده اند. فرقه او بزرگترین و اثرگذارترین طریقه [[تصوف]] در سودان برشمرده شده است. وی در سال 1268هجری قمری وفات یافته است. از وی مؤلفات بسیاری به جای مانده است. طریقه ختمیه بیشتر بر صلوات استوار است <ref>موسوعة الصوفیة، عبدالمنعم حفنی، ص563</ref> | طریقت میرغنیه ـ برخلاف آن چه در متن مشاهده می شود ـ منسوب به عبدالله المیر غنی معروف به محجوب (م: 1207هـ. ق) جدّ محمد بن عثمان دانسته شده است. نام «میرغنی» را نام جدّ ششم وی دانسته اند و آن را نامی فارسی برشمرده اند. فرقه او بزرگترین و اثرگذارترین طریقه [[تصوف]] در سودان برشمرده شده است. وی در سال 1268هجری قمری وفات یافته است. از وی مؤلفات بسیاری به جای مانده است. طریقه ختمیه بیشتر بر صلوات استوار است <ref>موسوعة الصوفیة، عبدالمنعم حفنی، ص563</ref> | ||
=آثار= | =آثار= | ||
محمد بن عثمان دارای کتاب هایی بوده از وی | محمد بن عثمان دارای کتاب هایی بوده از وی کتابی نیز با عنوان مناقب السید احمد بن ادریس در مقامات شیخ خود نوشته که چاپ شده است<ref>کرار، ۱۶۱</ref>. | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||