ربیع الاول: تفاوت میان نسخه‌ها

|۵||[[تقویم: وفات حضرت سكینه بنت الحسین|وفات حضرت سكینه بنت الحسین]]||۱۱۷ هـ . ق

|۹||[[تقویم: هلاكت هشام بن عبدالملك|هلاكت هشام بن عبدالملك]]||۱۲۵ هـ . ق

|۱۰||[[تقویم: ازدواج حضرت محمد با خدیجه كبرى|ازدواج حضرت محمد با خدیجه كبرى]]||۲۵ عام الفیل

|۱۴||هلاكت [[هادی (خلیفه عباسی)|هادی عباسی]]||۱۶۹ هـ . ق

|۱۵||هلاكت [[یزید بن معاویه|یزید بن معاویه]]||۶۴ هـ . ق

|۱۵||[[تقویم: وفات أعمش كوفى|وفات أعمش كوفى]]||۱۴۸ هـ . ق

|۲۰||[[تقویم: حكومت ولید بن یزید اموى|حكومت ولید بن یزید اموى]]||۱۲۵ هـ . ق

روز هفدهم ربیع الأول بنا بر نظر مشهور علماى [[امامیه|امامیه]]، روز ولادت [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله و همچنین میلاد [[امام صادق]] علیه السلام است و بسیار مبارك است. از جمله اعمال وارد شده در این روز عبارت است از:  

#[[روزه]]; كه براى آن فضیلت بسیار نقل شده است، از جمله در روایاتى از [[ائمه اطهار|ائمه]] معصومین علیهم السلام آمده است: كسى كه این روز را روزه بدارد، خداوند براى او [[ثواب]] روزه یكسال را مقرر مى فرماید.<ref> اقبال، صفحه 603.</ref>

#دادن [[صدقه]]، احسان نمودن و خوشحال كردن مؤمنان و به [[زیارت|زیارت]] مشاهد مشرفه رفتن.<ref> همان مدرك.</ref>

#زیارت رسول خدا صلى الله علیه و آله از دور و نزدیك; در روایتى از آن حضرت آمده است: هر كس بعد از وفات من، قبرم را زیارت كند مانند كسى است كه به هنگام حیاتم بسوى من هجرت كرده باشد، اگر نمى توانید مرا از نزدیك زیارت كنید، از همان راه دور بسوى من سلام بفرستید. (كه به من مى رسد.)<ref> همان مدرك، صفحه 604.</ref>

#زیارت امیرمؤمنان [[امام علی]] علیه السلام نیز در این روز مستحب است با همان زیارتى كه امام صادق علیه السلام در چنین روزى كنار ضریح شریف آن حضرت علیه السلام وى را زیارت كرد.<ref> همان مدرك، صفحه 608.</ref> (این زیارت در بخش زیارات، صفحه 301 آمده است.)

#تكریم، تعظیم و بزرگداشت این روز بسیار بجاست، مرحوم «سید بن طاووس»، در اقبال، در تكریم و تعظیم این روز به خاطر ولادت شخص اول عالم امكان و سرور همه ممكنات حضرت نبى اكرم صلى الله علیه و آله سفارش بسیار كرده است.<ref> اقبال، صفحه 603.</ref>

بنابراین، سزاوار است مسلمین با برپایى جشن ها و تشكیل جلسات، هر چه بیشتر با شخصیت نبى مكرم اسلام صلى الله علیه و آله، سیره و تاریخ زندگى او آشنا شوند و از آن، براى ساختن جامعه اى اسلامى و محمدى بهره كامل گیرند.