ثقة الاسلامیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
ثقة الاسلاميه‏ از فرق «شيخيه» و پيرو «حاج شفيع ثقة الاسلام» تبريزى (درگذشته در سال 1301 ه) هستند.
ثقة الاسلاميه‏ از فرق «شيخيه» و پيرو «حاج میرزا شفيع ثقة الاسلام» تبريزى (در گذشته در سال 1301 ه) هستند.


==تاریخچه==
==تاریخچه==
وى از شاگردان سيد کاظم رشتى و هم درس حاج محمد کريم خان کرمانى بود. او «رکن رابع» را که
وى از شاگردان [[سيد کاظم رشتى]] و هم درس [[حاج محمد کريم خان کرمانى]] بود. او «[[رکن رابع]]» را که
چهارمین اصل از اصول عقاید شیخیه کرمان و مطرح کننده آن محمد کریم خان کرمانی است <ref>تهرانی سید محمد حسین، امام شناسی، سال 1426 هجری قمری،ج 5، ص 178</ref>انکار کرد و او را لعن نمود.<ref>مشکور  محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 269</ref> از اين رو آنان را به طور مطلق «شيخيه» یا شيخيه ثقة الاسلاميه می گویند.
چهارمین اصل از اصول عقاید [[شیخیه کرمان]] و مطرح کننده آن محمد کریم خان کرمانی است <ref>تهرانی سید محمد حسین، امام شناسی، سال 1426 هجری قمری،ج 5، ص 178</ref>انکار کرد و او را لعن نمود.<ref>مشکور  محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 269</ref> از اين رو آنان را به طور مطلق «شيخيه» یا شيخيه ثقة الاسلاميه می گویند.
پس از حاج ميرزا شفيع ثقة الاسلام، پسرش «ميرزا موسى» و پس از او «ميرزا على» معروف به «ثقة الاسلام دوم» يا شهيد که در سال 1330 ه به جرم مشروطه خواهى به دست روسهاى تزارى در تبريز به دار آويخته شد و بعد از وى برادرش «ميرزا محمد» به رياست اين طايفه رسيد. <ref>مشکور  محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 130 با ویرایش و حذف و اضافات و اصلاح جملات</ref> <ref>دائرة المعارف تشیع، ج10، ص 191</ref>  
پس از حاج ميرزا شفيع ثقة الاسلام، پسرش «ميرزا موسى» و پس از او «ميرزا على» معروف به «ثقة الاسلام دوم» يا شهيد که در سال 1330 ه به جرم مشروطه خواهى به دست روسهاى تزارى در تبريز به دار آويخته شد و بعد از وى برادرش «ميرزا محمد» به رياست اين طايفه رسيد. <ref>مشکور  محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 130 با ویرایش و حذف و اضافات و اصلاح جملات</ref> <ref>دائرة المعارف تشیع، ج10، ص 191</ref>  


==معنای رکن رابع==
==معنای رکن رابع==
رکن رابع یکی از اصول عقایدی شیخیه کرمان است. بر اساس این اعتقاد، در هر دوره‌ای انسان کاملی وجود دارد که واسطه میان انسان‌ها و امام زمان(عج) است. به باور آنان، رکن رابع احکام شرعی را بدون واسطه از امام زمان دریافت می‌کند و در اختیار مردم قرار می‌دهد. <ref>مشکور  محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 269</ref>  <ref>تهرانی سید محمد حسین، امام شناسی، سال 1426 هجری قمری،ج 5، ص 178</ref>
رکن رابع یکی از اصول عقایدی شیخیه کرمان است. بر اساس این اعتقاد، در هر دوره‌ای انسان کاملی وجود دارد که واسطه میان انسان‌ها و [[امام زمان(عج)]] است. به باور آنان، رکن رابع احکام شرعی را بدون واسطه از امام زمان دریافت می‌ کند و در اختیار مردم قرار می‌دهد. <ref>مشکور  محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 269</ref>  <ref>تهرانی سید محمد حسین، امام شناسی، سال 1426 هجری قمری،ج 5، ص 178</ref>





نسخهٔ ‏۱۲ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۴۰

ثقة الاسلاميه‏ از فرق «شيخيه» و پيرو «حاج میرزا شفيع ثقة الاسلام» تبريزى (در گذشته در سال 1301 ه) هستند.

تاریخچه

وى از شاگردان سيد کاظم رشتى و هم درس حاج محمد کريم خان کرمانى بود. او «رکن رابع» را که چهارمین اصل از اصول عقاید شیخیه کرمان و مطرح کننده آن محمد کریم خان کرمانی است [۱]انکار کرد و او را لعن نمود.[۲] از اين رو آنان را به طور مطلق «شيخيه» یا شيخيه ثقة الاسلاميه می گویند. پس از حاج ميرزا شفيع ثقة الاسلام، پسرش «ميرزا موسى» و پس از او «ميرزا على» معروف به «ثقة الاسلام دوم» يا شهيد که در سال 1330 ه به جرم مشروطه خواهى به دست روسهاى تزارى در تبريز به دار آويخته شد و بعد از وى برادرش «ميرزا محمد» به رياست اين طايفه رسيد. [۳] [۴]

معنای رکن رابع

رکن رابع یکی از اصول عقایدی شیخیه کرمان است. بر اساس این اعتقاد، در هر دوره‌ای انسان کاملی وجود دارد که واسطه میان انسان‌ها و امام زمان(عج) است. به باور آنان، رکن رابع احکام شرعی را بدون واسطه از امام زمان دریافت می‌ کند و در اختیار مردم قرار می‌دهد. [۵] [۶]


پانویس

  1. تهرانی سید محمد حسین، امام شناسی، سال 1426 هجری قمری،ج 5، ص 178
  2. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 269
  3. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 130 با ویرایش و حذف و اضافات و اصلاح جملات
  4. دائرة المعارف تشیع، ج10، ص 191
  5. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 269
  6. تهرانی سید محمد حسین، امام شناسی، سال 1426 هجری قمری،ج 5، ص 178