عقیدتنا الإسلامیة (کتاب): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (Hadifazl صفحهٔ عقیدتنا الإسلامية (کتاب) را به عقیدتنا الإسلامیة (کتاب) منتقل کرد: جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۳ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۲۸
نام کتاب | عقیدتنا الإسلامیه |
---|---|
نام اصلی کتاب | عقیدتنا الإسلامیهعقیده التوحید للتوحید |
نویسنده | تاج الدین الهلالی |
زبان کتاب | عربی |
سال نشر | 1426 ق / 2005 م |
ناشر | مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی |
تیراژ | 2000 نسخه |
نوبت چاپ | اول |
نویسنده اثر حاضر رئیس دفتر افتاء و دعوت در سیدنی استرالیا و از فعالان عرصه وحدت اسلامی است. وی در این کتاب بر آن بوده تا با بررسی و تشریح اشتراکات بنیادی شیعه و سنی، رسیدن به وحدت اسلامی و نقاط مشترک میان مسلمانان را تقویت کند. کتاب دارای مقدمه، پنج فصل و یک خاتمه است. نویسنده در مقدمه به بیان «توحید برای توحید» (توحید کلمه برای وحدت کلمه) پرداخته و نیاز مسلمانان به توحید و تأثیر آن را در میان مسلمانان بررسی کرده است. موضوع فصل اول کتاب به عقیده و شریعت در اسلام اختصاص دارد که حاوی چند بحث کوتاه اسلام عقیدتی و اسلام شریعتی، عقیده و شریعت در بیان قرآن کریم، رابطه شریعت، اعتقادات اساسی در اسلام و منابع اعتقادات اسلامی است. نویسنده در تعریف قرآن از عقیده و شریعت، با استناد به آیاتی از قرآن کریم معتقد است عقیده در قرآن بیانگر ایمان می باشد؛ و شریعت، بیانگر عمل صالح است. در فصل دوم، نویسنده راه های رسیدن به معرفت الهی را برمی شمرد. راه فطری و راه عملی (نظر و استدلال) از مباحث این فصل است. فصل سوم به بحث در توحید حقیقی می پردازد. نویسنده با استناد به برخی منابع و روایات، ضرورت تعمیق اعتقاد توحیدی را برشمرده سپس دیدگاه هایی را درباره محکم و متشابه ارائه کرده است. در پایان این فصل، نویسنده درباره اختلافات اعتقادی مسلمانان و عدم تکفیر یکدیگر به دلیل این اختلافات بحث کرده و سپس نکاتی را از کتاب فیصل التفرقه بین الاسلام و الزندقه بیان کرده است. چهارمین فصل کتاب به بررسی مسئله تکفیر اختصاص یافته و نویسنده با میزان قرار دادن قرآن و سنت تکفیر، انواع کفر و مسائل دیگر مربوط به آن را مورد مطالعه قرار داده است. آخرین فصل کتاب به بررسی عقیده مسلمان درباره خداوند متعال، انبیاء، قرآن و کتاب های آسمانی دیگر، اسلام، حیات بعد از مرگ و . . . اختصاص دارد. نویسنده در پایان این فصل، به مسلمانان شیعی و سنی به صورت مجزا توصیه هایی در ضرورت هم بستگی و وحدت اسلامی بیان کرده است.