خازمیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «خازميه‏ از فرق خوارج و شعبه ‏اى از عجارده مى ‏باشند. ==تاریخچه== نام اين فرق...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
خازميه‏ از فرق خوارج  و شعبه ‏اى از عجارده مى ‏باشند.
'''خازميه‏''' از فرق خوارج  و شعبه ‏اى از عجارده مى ‏باشند.


==تاریخچه==
==تاریخچه==
نام اين فرقه در «مختصر الفرق بين الفرق» ، حازميه و در «ملل و نحل» شهرستانى، حازميه اصحاب حازم بن على و در «تعريفات» جرجانى، جازميه، اصحاب جازم بن عاصم آمده است كه با شعبيه هم داستان شدند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 176 با ویرایش و اصلاح عبارت</ref>  
نام اين فرقه در «مختصر الفرق بين الفرق» حازميه و در «ملل و نحل» شهرستانى، حازميه اصحاب حازم بن على و در «تعريفات» جرجانى، جازميه اصحاب جازم بن عاصم آمده است كه با شعبيه هم داستان شدند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 176 با ویرایش و اصلاح عبارت</ref>  


==عقاید==
==عقاید==
بيشتر عجارده سيستان، پیرو فرقه خازمیه اند و در  باره قدر و استطاعت و خواست خداوند راه اهل سنت را در پی گرفتند و معتقدند که:آفريدگارى جز خدا نيست و چيزى جز خواست او نباشد و استطاعت با فعل است. دوستى و دشمنى نزد خداى تعالى دو صفت بيشتر نيست و خداوند بنده‏ اى را دوست دارد كه به او ايمان آورد، اگر چه در بيشتر زندگي اش كافر بوده باشد. اگر بنده‏ اى در پايان عمر خود كافر شود، گرچه در بيشتر عمرش مؤمن بوده باشد کافر از دنیا رفته است.خازمیه، ميمونيه را كه درباره قدر و استطاعت از معتزله پيروى كنند، كافر می شمارند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 176 با ویرایش و اصلاح عبارت</ref> <ref>بغدادی ابو منصور، الفرق بین الفرق، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی، ص 56</ref> <ref>بغدادی ابو منصور بن طاهر، الملل و النحل، چاپ بیروت، سال 1970 میلادی، ص 70</ref> <ref>شهرستانی محمد بن عبد الکریم، به تصحیح سید محمد رضا جلالی نایینی، چاپ تهران، سال 1321 شمسی، ص 118</ref>
بيشتر عجارده سيستان، پیرو فرقه خازمیه اند و درباره قدر و استطاعت و خواست خداوند راه اهل سنت را در پی گرفتند و معتقدند که: آفريدگارى جز خدا نيست و چيزى جز خواست او نباشد و استطاعت با فعل است. دوستى و دشمنى نزد خداى تعالى دو صفت بيشتر نيست و خداوند بنده‏ اى را دوست دارد كه به او ايمان آورد، اگر چه در بيشتر زندگي اش كافر بوده باشد. اگر بنده‏ اى در پايان عمر خود كافر شود، گرچه در بيشتر عمرش مؤمن بوده باشد کافر از دنیا رفته است. خازمیه، ميمونيه را كه درباره قدر و استطاعت از معتزله پيروى كنند، كافر می شمارند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 176 با ویرایش و اصلاح عبارت</ref> <ref>بغدادی ابو منصور، الفرق بین الفرق، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی، ص 56</ref> <ref>بغدادی ابو منصور بن طاهر، الملل و النحل، چاپ بیروت، سال 1970 میلادی، ص 70</ref> <ref>شهرستانی محمد بن عبد الکریم، به تصحیح سید محمد رضا جلالی نایینی، چاپ تهران، سال 1321 شمسی، ص 118</ref>


==پانویس==
==پانویس==
خط ۱۱: خط ۱۱:
[[رده: کلام ]]
[[رده: کلام ]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]
<references />

نسخهٔ ‏۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۳۶

خازميه‏ از فرق خوارج و شعبه ‏اى از عجارده مى ‏باشند.

تاریخچه

نام اين فرقه در «مختصر الفرق بين الفرق» حازميه و در «ملل و نحل» شهرستانى، حازميه اصحاب حازم بن على و در «تعريفات» جرجانى، جازميه اصحاب جازم بن عاصم آمده است كه با شعبيه هم داستان شدند. [۱]

عقاید

بيشتر عجارده سيستان، پیرو فرقه خازمیه اند و درباره قدر و استطاعت و خواست خداوند راه اهل سنت را در پی گرفتند و معتقدند که: آفريدگارى جز خدا نيست و چيزى جز خواست او نباشد و استطاعت با فعل است. دوستى و دشمنى نزد خداى تعالى دو صفت بيشتر نيست و خداوند بنده‏ اى را دوست دارد كه به او ايمان آورد، اگر چه در بيشتر زندگي اش كافر بوده باشد. اگر بنده‏ اى در پايان عمر خود كافر شود، گرچه در بيشتر عمرش مؤمن بوده باشد کافر از دنیا رفته است. خازمیه، ميمونيه را كه درباره قدر و استطاعت از معتزله پيروى كنند، كافر می شمارند. [۲] [۳] [۴] [۵]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 176 با ویرایش و اصلاح عبارت
  2. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 176 با ویرایش و اصلاح عبارت
  3. بغدادی ابو منصور، الفرق بین الفرق، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی، ص 56
  4. بغدادی ابو منصور بن طاهر، الملل و النحل، چاپ بیروت، سال 1970 میلادی، ص 70
  5. شهرستانی محمد بن عبد الکریم، به تصحیح سید محمد رضا جلالی نایینی، چاپ تهران، سال 1321 شمسی، ص 118