۸۵٬۸۳۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ي' به 'ی'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
=معنای مرگ= | =معنای مرگ= | ||
مرگ به معنای مردن است و لسان العرب آن را به <big>ضد حیات</big> معنا کرده است. <ref>ابن منظور، محمد بن مكرم؛ لسان العرب، دار صادر، | مرگ به معنای مردن است و لسان العرب آن را به <big>ضد حیات</big> معنا کرده است. <ref>ابن منظور، محمد بن مكرم؛ لسان العرب، دار صادر، بیروت، سال: ۱۴۱۴ ق، چاپ: سوم، ج۲، ص۹۱</ref> برخی مرگ را به معنای <big>سکون</big> گرفته اند. <ref>طریحى، فخر الدین؛ مجمع البحرین، كتابفروشى مرتضوى، تهران، ۱۳۷۵ ش، چاپ: سوم ، ج۱، ص۱۱۵</ref> | ||
التحقیق درباره معنای موت می‌گوید: مرگ نفی حیات است و حیات در هر چیز به مقتضای خصوصیات وجودیش است. <ref>مصطفوى، حسن؛ | التحقیق درباره معنای موت می‌گوید: مرگ نفی حیات است و حیات در هر چیز به مقتضای خصوصیات وجودیش است. <ref>مصطفوى، حسن؛ التحقیق فی كلمات القرآن الكریم، بنگاه ترجمه و نشر كتاب، تهران، سال: ۱۳۶۰ ش، ج۱۱، ص: ۱۹۶</ref> | ||
[[راغب]] در مفردات مرگ را پنج نوع می‌شمارد. <ref> راغب | [[راغب]] در مفردات مرگ را پنج نوع می‌شمارد. <ref> راغب اصفهانی، حسین بن محمد؛ المفردات فی غریب القرآن، دمشق، بیروت، دارالعلم الدار الشامیة، ۱۴۱۲ ق، چاپ: اول ، ص: ۷۸۲</ref> | ||
=علل ترس از مرگ= | =علل ترس از مرگ= | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
مرگ سنّتی همگانی است و بنا بر دیدگاه خداباوران، خداوند بقا و جاودانگی حیات دنیوی را برای هیچ‌کس قرار نداده است و همگی طعم مرگ را خواهند چشید. | مرگ سنّتی همگانی است و بنا بر دیدگاه خداباوران، خداوند بقا و جاودانگی حیات دنیوی را برای هیچ‌کس قرار نداده است و همگی طعم مرگ را خواهند چشید. | ||
don Juan Matus (دون خوان ماتوس) : مرگ هرگز توقف نمی‌کند. فقط گاهی چراغ‌هایش را خاموش می‌کند. <ref> كاستاندا، كارلوس، | don Juan Matus (دون خوان ماتوس) : مرگ هرگز توقف نمی‌کند. فقط گاهی چراغ‌هایش را خاموش می‌کند. <ref> كاستاندا، كارلوس، حقیقتی دیگر بازهم گفت‌وشنودی با دون خوان ، ترجمۀ ابراهیم مكلّا تهران : نشر دیدار1382- صفحه 56</ref> | ||
چرا ز قافله یک کس نمی‌شود بیدار؟ که رخت عُمر ز کی باز می‌برد طرار | چرا ز قافله یک کس نمی‌شود بیدار؟ که رخت عُمر ز کی باز می‌برد طرار | ||
چرا ز خواب و ز طرار می نیازاری؟ چرا ازو که خبر می‌کند کنی آزار؟ <ref> مولوی ، جلال‌الدین محمد ، | چرا ز خواب و ز طرار می نیازاری؟ چرا ازو که خبر می‌کند کنی آزار؟ <ref> مولوی ، جلال‌الدین محمد ، دیوان كبیر شمس، طلایه - تهران، چاپ: اول، 1384. غزل 1134</ref> | ||
=انواع مرگ= | =انواع مرگ= | ||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
# | # | ||
#اگر کسی [[اصول اعتقادی]] خود را با دلایل قطعی فرا گیرد و ادله ایمان را با براهین یقینی فراگیرد و آن را با صفای باطن به [[خداوند]] بسپارد و نیت کند که در هنگام مرگ خداوند آن حقایق را به یاد او بیاورد و هنگام مرگ بگوید: «اَللَّهُمَّ | #اگر کسی [[اصول اعتقادی]] خود را با دلایل قطعی فرا گیرد و ادله ایمان را با براهین یقینی فراگیرد و آن را با صفای باطن به [[خداوند]] بسپارد و نیت کند که در هنگام مرگ خداوند آن حقایق را به یاد او بیاورد و هنگام مرگ بگوید: «اَللَّهُمَّ یَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِینَ إِنِّی أَوْدَعْتُكَ یَقِینِی هَذَا وَ ثَبَاتَ دِینِی وَ أَنْتَ خَیْرُ مُسْتَوْدَعٍ وَ قَدْ أَمَرْتَنَا بِحِفْظِ اَلْوَدَائِعِ فَرُدَّهُ عَلَیَّ وَقْتَ حُضُورِ مَوْتِی؛ خدایا! ای مهربان‌ترین مهربانان همانا من این یقین و استواری دینم را به تو سپردم و تو بهترین امانت‌دار هستی چه تو خود ما را به حفظ امانت‌ها فرمان دادی، پس آن را به گاه فرارسیدن مرگم به من بازگردان.» <ref>قمی، عباس، مفاتیح الجنان، ذیل دعای عدیله</ref> | ||
# | # | ||
#از امام صادق(ع) نقل شده است که بعد از هر نماز واجب این دعا را بخواند، ایمان او کامل می‌گردد و هنگام مرگ از او زایل و برطرف نگردد. دعا این است: | #از امام صادق(ع) نقل شده است که بعد از هر نماز واجب این دعا را بخواند، ایمان او کامل می‌گردد و هنگام مرگ از او زایل و برطرف نگردد. دعا این است: «رَضیتُ بِاللَّهِ رَبّاً، وَبِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وآلِهِ نَبِیّاً، وَبِالإِسْلامِ دیناً وَبِالْقُرآنِ كِتاباً، وَبِالْكَعْبَةِ قِبْلَةً، وَبِعَلِىٍّ وَلِیّاً وَاِماماً، وَبِالْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ وَعَلِىِ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ، وَجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ، وَمُوسى بْنِ جَعْفَرٍ وَعَلِىِّ بْنِ مُوسى، وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ، وَعَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ، وَالْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ وَالْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ، صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ اَئِمَّةً اَللّهُمَّ اِنّى رَضیتُ بِهِمْ اَئِمَّةً، فَارْضَنى لَهُمْ، اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ؛ خشنودم كه پروردگارم خدا است. و محمد(ص) پیغمبرم، و اسلام دینم، و قرآن كتابم، و كعبه قبلهام، و على صاحب اختیار و پیشوای من است و به حسن، و حسین، و على بن الحسین، و محمد بن على، و جعفر بن محمد، و موسى بن جعفر، و على بن موسى، و محمد بن على، و على بن محمد، و حسن بن علی، و حجة بن الحسن صلوات الله علیهم به عنوان پیشوا. خدایا من به پیشوایى ایشان خشنودم، آنان را نیز از من خشنودى ساز كه تو بر هر چیز توانایى» <ref>قمی، عباس، مفاتیح الجنان، ذیل دعای عدیله</ref> | ||
# | # | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
[[امام صادق(ع)]] می‌فرماید: «هر گاه مرگ کسی فرا می‌رسد [[ابلیس]] از میان شیاطین دستیارش، افرادی را برمی‌انگیزد تا او را به [[کفر]] فرمان دهند و در دینش به تردید اندازند تا زمانی که روحش از بدن جدا می‌گردد و اگر کسی [[مؤمن]] بود آن شیاطین نمی‌توانند بر او چیره شوند». <ref>کلینی، فروع کافی، ج۳، ص۱۲۳، حدیث ۶</ref> | [[امام صادق(ع)]] می‌فرماید: «هر گاه مرگ کسی فرا می‌رسد [[ابلیس]] از میان شیاطین دستیارش، افرادی را برمی‌انگیزد تا او را به [[کفر]] فرمان دهند و در دینش به تردید اندازند تا زمانی که روحش از بدن جدا می‌گردد و اگر کسی [[مؤمن]] بود آن شیاطین نمی‌توانند بر او چیره شوند». <ref>کلینی، فروع کافی، ج۳، ص۱۲۳، حدیث ۶</ref> | ||
در [[روایت]] دیگری نیز می‌فرماید: «هر گاه مرگ دوستداران ما فرا می‌رسد شیطان از چپ و راست بر او حاضر می‌گردد تا اینکه او را از اعتقادش بازدارد و خدا مانع او می‌شود، این همان گفته خداست که | در [[روایت]] دیگری نیز می‌فرماید: «هر گاه مرگ دوستداران ما فرا می‌رسد شیطان از چپ و راست بر او حاضر می‌گردد تا اینکه او را از اعتقادش بازدارد و خدا مانع او می‌شود، این همان گفته خداست که ﴿یُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَفِی الْآخِرَةِ...؛ خداوند کسانی را که ایمان آوردند، به خاطر گفتار و اعتقاد ثابتشان، استوار می‌دارد...﴾<ref>سوره ابراهیم(۱۴):آیه ۲۷</ref>»<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان، ج۱۲، ص۶۴؛ انسان از آغاز تا انجام، ص۷۴–۷۵</ref> | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||