عبدالرحمن العیدروس

نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۰:۴۷، ۱۲ دسامبر ۲۰۲۱؛

عبدالرحمن بن مصطفی العیدروس (1135 - 1192 ق) شیخ و شاعر و صوفی است از خانواده پیامبر (ص) از حضرموت، یمن. او دارای شهرت و مقامی محترم بود . او به کشورهای زیادی از جمله هند ، حجاز ، مصر ، فلسطین ، سوریه و ترکیه سفر کرد و پس از یک عمر طولانی و پر از مبارزه و تبلیغ و جهانگردی در مصر اقامت گزید .

نسب

عبد الرحمن بن مصطفى بن شیخ بن مصطفى بن زین العابدین بن عبد الله بن شیخ بن عبد الله بن شیخ بن عبد الله العیدروس بن أبی بكر السكران بن عبد الرحمن السقاف بن محمد مولى الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین بن امام علی بن أبی طالب و امام علی، همسر فاطمه، دختر محمد، صلی الله علیه و آله است .

وی سی و یکمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.

تولد و تربیت

او پس از غروب آفتاب در شب سه شنبه نهم ماه صفر سال 1135 هجری قمری در شهر طارم حضرموت به دنیا آمد و مادرش فاطمه بنت عبدالله الباهر بن مصطفی العیدروس است. در طارم رشد کرد و در جوانی علوم قرآن را فرا گرفت و در مجالس علم و دانش حاضر شد.

سفرها

او سفرهای زیادی به بسیاری از کشورها داشت و این دیدارها را از همان روزهای اولیه زندگی خود آغاز کرد. در سن هجده سال، همراه با پدرش، از هند بازدید کرد و با علمای شهر سوریاپور هند ارتباط برقرار کرد. همچنین به جاوه پایتخت اندونزی رفت . سپس او ساخته شده یک سفر به حجاز و مناسک حج انجام و در محل اقامت نقل مکان کرد بین مدینه و مکه و طائف و از حجاز در سال 1158 هجری قمری از جده از راه دریا به مصر رفت و با علمای بزرگ مصر ملاقات کرد و شیخ عبدالخالق وفا از ایشان به عنوان زیارت آمد. 'من.

در سال 1159 هجری قمری برای حج به مکه سفر کرد و با پسر عموی خود علویه ازدواج کرد و در طائف اقامت گزید و در آنجا خانه ای ساخت و سپس در سال 1162 هجری قمری به مصر بازگشت و یک سال در آنجا ماند و به طائف بازگشت. سپس در سال 1168 هجری قمری مجدداً به مصر بازگشت و یک سال در آنجا ماند و سپس همراه با حج به مکه بازگشت. در سال 1172 هجری قمری با رقیه بنت احمد بن حسن بهارون ازدواج کرد و از او پسرش مصطفی به دنیا آمد، سپس او و خانواده اش در سال 1174 هجری قمری به مصر رفتند و در آنجا ساکن شدند. در طول اقامت خود در مصر در طول این مدت، او چندین سفر به حال مصر علیا ، طنطا ، دمیاط ، رشید ، اسکندریه ، Fouh، و Dayrut . سپس او را به شام، از طریق تصویب سفر غزه و نابلس، و رسیده دمشق است.مدتی در آنجا ماند و سپس با عبور از اورشلیم به مصر بازگشت . به استانبول نیز سفر کرد و حدود یک ماه و نیم را در آنجا گذراند و از آنجا به مصر بازگشت و در حرم حضرت زینب (س) اقامت گزید و مجلس عبادت و ارشاد خود را در جوار مرقد شیخ محمد عطرس تشکیل داد .

اساتید

او شرعی، قانونی، انتقال خود و علوم ذهنی از یک گروه از اساتید برجسته از دریافت تاریم ، هند ، مکه ، مدینه ، طائف و مصر ، از جمله:

پدربزرگش شیخ بن مصطفى العیدروس

پدرش مصطفى بن شیخ العیدروس

مصطفى بن عمر العیدروس

حسین بن عبد الرحمن العیدروس

عبد الرحمن بن عبد الله بلفقیه

عبد الله بن أحمد بن سهل

عمر بن أحمد السقاف

مشیخ بن جعفر باعبود

عبد الله بن جعفر مدهر

محمد حیاة السندی

محمد بن الطیب الفاسی

محمد بن سالم الحفناوی

یوسف بن سالم الحفناوی

أحمد بن عبد الفتاح الملوی

مصطفى بن كمال الدین البكری

عبد الله بن سلیمان باحرمی

محمد بن یاسین باقیس

جعفر بن محمد البیتی

محمد فاخر العباسی

غلام على آزاد البلكرامی

یوسف السورتی الهندی

غیاث الدین الكوكانی

إبراهیم بن فیض الله المدنی

أحمد بن موسى العروسی

علی بن أحمد الصعیدی

أحمد البستانی الدمیاطی

خلیل الخضری الرشیدی

شاگردان

او شاگردان زیادی دارد، از جمله:

عبد الرحمن بن سلیمان الأهدل

سلیمان بن یحیى مقبول الأهدل

محمد مرتضى الزبیدی

عبد الرحمن بن حسن الجبرتی

سلیمان بن عمر الجمل

محمد بن علی الصبان

عبد الله بن حجازی الشرقاوی

محمد بن محمد الأمیر الكبیر

تالیفات

وی دارای بیش از شصت طبقه بندی بین نثر و نظم است که موضوعات آن در موضوعات مختلف بین حدیث، عرفان، ذکر، ترجمه، سفر و نحو متفاوت بوده است، از جمله:

«مرآة الشموس بذكر سلسلة القطب العیدروس»

«العرف العاطر فی معرفة الخواطر وغیرها من الجواهر»

«لطائف الجود فی مسألة وحدة الوجود»

«سلسة الذهب المتصلة بخبر العجم والعرب»

«القول الأشبه فی حدیث: من عرف نفسه عرف ربه»

«قطف الزهور من روض المقولات العشر»

«الترقی إلى الغرف من كلام السلف والخلف»

«النفحة الألمعیة فی تحقیق معنى المعیة»

«فتح الرحمن بشرح صلاة أبی الفتیان»

«عقد الجواهر فی فضل آل البیت الطاهر»

«اتحاف الجلیل فی علم الخلیل»

«نفائس الفصول المقتطفة من ثمرات الوصول»

«الجواهر السبحیة على المنظومة الخزرجیة»

«المنهج العذب فی الكلام على الروح والقلب»

«النفحة الأنسیة فی بعض الأحادیث القدسیة»

«النفحة المدنیة فی الأذكار القلبیة والروحیة والسریة»

«اتحاف الذائق بشرح بیتی الصادق»

«اتحاف السادة الأشراف من كلام سیدی عبد الرحمن باحسین السقاف»

«نفحة البشارة فی معرفة الاستعارة» شرحه محمد بن الجوهری

متن لطیف فی اسم الجنس والعلم شرحه أبو الأنوار بن وفاء

«تشنیف السمع ببعض لطائف الوضع» شرحه عبد الرحمن الأجهوری

«ترویح البال وتهییج البلبال» دیوان شعر

فرزندان

او یک پسر به نام مصطفی دارد که کتاب «فتح المحیمین القدوس فی مناقب الحبیب عبدالرحمن بن مصطفی العیدروس» دارد که تالیف نشده است و امروز از اولاد او نیست.

وفات

وی در شب سه شنبه دوازدهم محرم سال 1192 هجری قمری در خانه خود در نزدیکی قلعه الکب قاهره درگذشت و در مسجد الازهر نماز گزارد و در کنار مقبره شیخ محمد العتریس واقع در مسجد الازهر به خاک سپرده شد. نزدیک مشهد، سیده زینب بنت علی بن ابی طالب .

منابع

الجبرتی, عبد الرحمن بن حسن (1996). عجایب الآثار فی التراجم والأخبار. الجزء الثالث. كتاب للنشر والتوزیع الالكترونی. صفحة 16 - 26.

العیدروس, عبد الرحمن بن مصطفى (2014). العرف العاطر فی معرفة الخواطر وغیرها من الجواهر. الكویت: دار الضیاء.