ابن خلکان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۴: خط ۴۴:
|-
|-
|محل فوت
|محل فوت
|دمشق
|دمشق نجیبیّه
|-
|-
|}
|}
</div>
</div>


'''شمس الدین احمد بن محمد بن ابراهیم بن خلکان اربلى''' شافعى قاضى القضاة در شهر «اربل» در سال 608 هـ.ق متولد شد.
انسان با فضل و عالم و دانشمندى بود و در ادب و شعر و علوم لغت عربى آگاه بود اثر مهم او کتاب <big>وفیات الأعیان</big> در شرح حال علما و بزرگان تاریخ است که در تراجم علماء و دانشمندان یکى از منابع مهم است، البته در ادب و شعر نیز داراى تصانیف و مؤلفاتى است.


در ایّام جوانى به [[شام]] مسافرت کرد و در شهر [[موصل]] از ابن یونس [[فقه]] آموخت و در شهر [[حلب]] از قاضى بهاءالدین أخذ روایت کرد.
او به [[مصر]] رفت و در آنجا مدتى سکونت داشت و در منصب قضاوت از قاضى بدرالدین سنجارى نیابت داشت و سپس در سال 695 با مقام قضاوت به شام بازگشت اودر سال 681 هـ.ق در شهر نجیبیّه وفات یافت.


=منبع=
=منبع=

نسخهٔ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۳۰

Ambox clock.svg


نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۱:۳۰، ۱۳ دسامبر ۲۰۲۱؛


ابن خلکان
نام ابن خلکان
نام کامل ابوالعبّاس، احمد بن محمّد برمکی اِربِلی
لقب‌ شمسُ‌الدین
شهرت‌ ابن خَلِّکان
متولد ۲۱ سپتامبر ۱۲۱۱م/ ۱۱ ربیع‌الثانی ۶۰۸ق
محل تولد اربیل، شرق موصل
پیشه قاضی، تاریخ‌نگار، فقیه ادیب و نویسنده
آثار وفیات الاعیان
دین اسلام، سنی شافعی
درگذشت ۲۹ اکتبر ۱۲۸۲م/ ۲۶ رجب ۶۸۱ق
محل فوت دمشق نجیبیّه

شمس الدین احمد بن محمد بن ابراهیم بن خلکان اربلى شافعى قاضى القضاة در شهر «اربل» در سال 608 هـ.ق متولد شد. انسان با فضل و عالم و دانشمندى بود و در ادب و شعر و علوم لغت عربى آگاه بود اثر مهم او کتاب وفیات الأعیان در شرح حال علما و بزرگان تاریخ است که در تراجم علماء و دانشمندان یکى از منابع مهم است، البته در ادب و شعر نیز داراى تصانیف و مؤلفاتى است.

در ایّام جوانى به شام مسافرت کرد و در شهر موصل از ابن یونس فقه آموخت و در شهر حلب از قاضى بهاءالدین أخذ روایت کرد. او به مصر رفت و در آنجا مدتى سکونت داشت و در منصب قضاوت از قاضى بدرالدین سنجارى نیابت داشت و سپس در سال 695 با مقام قضاوت به شام بازگشت اودر سال 681 هـ.ق در شهر نجیبیّه وفات یافت.

منبع