نسخهٔ ‏۱۹ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۲۸

نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۹:۲۸، ۱۹ دسامبر ۲۰۲۱؛

نام	واقدی
نام کامل	أبو عبدالله محمد بن عمر بن واقد السهمی الاسلمی بالولاء، المدنی، الواقدی
متولد	حدود ۱۳۰ هـ/۷۴۸ م
محل تولد	مدینه
اساتید	ابن جُريج•محمد بن عِجلان•مَعْمَر بن راشد•ابراهيم بن سعد•ابن ابي‌ذِئْب•سُفيان ثَوری
پیشه	مورخ•قاضی
زمینه کاری	تاریخ اسلام
آثار	مغازی: تاریخ جنگهای پیامبر(ص) (ترجمه)المغازي•كتاب الرّدة مع نبذة من فتوح العراق و ذكر المثنی بن حارثة الشيباني
فوت	۲۰۷ هـ/۸۲۲ م
محل فوت	عراق• بغداد

ابوعبدالله محمد بن عمر واقدی در سال130ق در اواخر خلافت مروان بن محمدآخرین خلیفۀ اموی در مدینه متولد شد. مأمون خلیفۀعباسی او رابه سبب احاطه اش به فقه، احکام، سیره و حدیث،به قضاء شهرعسکر مهدی منصوب کرد.

بیشتر کوشش واقدی، مصروف تدوین و گردآوری روایات می شد. شوق وافر او نسبت به تبویب حدیث به حدی بودکه او را در حدیث امیرالمؤمنین لقب داده اند. ابن ندیم نام28اثر او را درکتاب الفهرست نوشته،و در خلال ذکرآثار واقدی از کتاب التاریخ و المغازی و المبعث نیز یادکرده است.

کتاب المغازی که اکنون از وی بازمانده است قسمتی از اثر یادشده محسوب میشود.واقدی دراین اثرتمام نبردهای صدر اسلام را با جزئیات کامل و تسلسل زمانی شرح میدهدودر بحث از هر غزوه بخشی را هم با عنوان «ذْکَر ما نَزِل مَن القرآنَ فی غْزِوه»به آیاتی اختصاص میدهد که دربارۀ آن غزوه نازل شده، و اینگونه درگیر تفسیرقرآن شده است. افزون بر این،درضمن شرح رویدادهای تاریخی صدر اسلام نیز گاه به آیاتی از قرآن استناد میکند یاتفسیری از آنها به دست میدهد.

خانواده

محمد بن عمر بن واقد واقدى (130 ـ 207) از موالی قبیله اسلم و مدنی است، هرچند ریشه مولی بودن او و این که اصل و اساس او عرب بوده یا غیر آن، روشن نشده است. این که او از موالی عبدالله بن بریده بن حصیب اسلمی ـ تابعی و قاضی امویان در بصره در دوره امارت یوسف بن عمر بر عراق ^[۱] و قاضی مرو و متوفای 114 ^[۲] ـ بوده توسط ابن سعد، شاگرد واقدی تأیید شده است. ^[۳]

زندگی بریده در بصره و مرو، شاید اشاره به آن باشد که اجداد واقدی ایرانی بوده و در شمار موالی اسلمی درآمده‌اند. بهر حال تنها نام جد وی واقد را می‌شناسیم و بالاتر از آن در نسب وی نامی در منابع درج نشده است. مارسدن جونز [مصحح کتاب المغازی واقدی] در مقدمه بر مغازی نوشته است: مادر واقدی دختر عیسی بن جعفر بن سائب خاثر است که پدرش ایرانی بوده است! اما آنچه در اغانی از ابن خرداد به نقل شده این است: «زعم ابن خرداد به أنّ ام محمد بن عمر الواقدی القاضی المحدث بنت عیسی بن جعفر بن سائب خاثر». ^[۴] در این عبارت اشاره به این که پدر مادر او ایرانی بوده نشده است. به نظر می رسد جونز برداشت غلطی از عبارت کرده یا متن و نسخه‌ای که او استفاده کرده عبارتی جز این داشته است.

تولد واقدی را سال 129 و حتی پیش از آن هم نوشته‌اند، اما خود وی، به ابن سعد ـ مشهور به کاتب الواقدی ـ گفته که در سال 130 به دنیا آمده است. ^[۵] عمویش هیثم بن واقد کم بیش اهل روایت و تاریخ بوده و واقدی، دست کم، دو بار از وی در المغازی [ص 588، 1090] نقل کرده است. روایات بیشتری از وی در طبقات الکبری نقل شده است: «حدثنی عمی الهیثم بن واقد». ^[۶] این هیثم متولد سال 97 بوده است. ^[۷] پدر واقدی نیز پیش از سال 170 درگذشته و خودش در باره تعلیم و تربیتش همراه برادرش شمله در دوران طفولیت حکایتی نیز نقل کرده که جالب است. ^[۸]

واقدی در مدینه

واقدی دوران دانش اندوزى و حتی تدریس را در مدینه گذراند، اما در سال 180 به بغداد که شهر بزرگی شده و مرکزیتی برای دانشمندان برجسته شده بود رفت و تا پایان عمر در سال 207 همانجا ماند، هرچند برای کسب علم به شام و رقه و نقاط دیگر سفر کرد. ^[۹] وی خاطراتی از زمان حضورش در مدینه نقل کرده که از آن جمله این است که او عبدالله بن حسن [پدر نفس زکیه] و اهل بیت او را دیده که در غل و زنجیر از دار مروان [دارالاماره مدینه] خارج می‌شدند. ^[۱۰] این باید مربوط به حوالی سال 146 باشد که او شانزده ساله بوده است. علم، مختصری در خاندانش ادامه یافته به طوری که فرزند وی محمد بن محمد بن عمر، راوی کتاب تاریخ پدرش بوده است. ^[۱۱] در تاریخ بغداد، از محمد بن محمد بن محمد بن عمر واقدی در میان اسناد برخی نقلها یاد شده است. ^[۱۲]

واقدی از مورخان دهه هاى پایانى قرن دوم و برآمده از مکتب تاریخ نگاری و حدیثی مدینه است که تخصص ویژه اش در مغازى و فتوحات و اخبار تاریخی است و بدون شک، و در کنار دهها نفر از سیره نگارانی که پیش و همزمان با او بودند، وی مهم‌ترین مغازی نگار و پایه گذار این دانش قرن دوم هجری به شما می‌آید. اهمیت جایگاه وی در تاریخ به ویژه دانش مغازی، او را از مدینه به بغداد کشاند. بنابر این مرکزیت بغداد، عامل اصلی در کشاندن این قبیل چهره هاى به نام از هرجا، به سوى خود بود. ابن سعد نوشته است: او از مردمان مدینه بود و در سال 180 برای بدهی که داشت، به بغداد آمد. ^[۱۳] پس از آن به شام و رقّه رفت و بار دیگر به بغداد بازگشت.

پانویس

↑ تاریخ خلیفه بن خیاط، ص 235
↑ الکامل ابن اثیر، ج 5، ص 180
↑ طبقات الکبرى، ج 7، ص 334
↑ الاغانی، ج 8، ص 446. سائب خاثر که جد مادری او می شود در روزه حره کشته شد و شرح کشته شدن وی را اصفهانی آورده است. همانجا، ص 448. وی اولین غناگر در مدینه بوده است.
↑ الفهرست ندیم، ص 144
↑ طبقات الکبری، ج 5، ص 319
↑ تاریخ الطبری، ج 6 ، ص 565
↑ طبقات الکبری، ج 4، ص 456
↑ تاریخ بغداد، ج 3، ص 213
↑ طبقات الکبری، ج 5، ص 388، تاریخ الطبری، ج 7، ص 550
↑ الانساب سمعانی، ج 13، ص 272
↑ تاریخ بغداد، ج 12، ص 340
↑ طبقات الکبری، ج 7، ص 334

[1] تاریخ خلیفه بن خیاط، ص 235

[2] الکامل ابن اثیر، ج 5، ص 180

[3] طبقات الکبرى، ج 7، ص 334

[4] الاغانی، ج 8، ص 446. سائب خاثر که جد مادری او می شود در روزه حره کشته شد و شرح کشته شدن وی را اصفهانی آورده است. همانجا، ص 448. وی اولین غناگر در مدینه بوده است.

[5] الفهرست ندیم، ص 144

[6] طبقات الکبری، ج 5، ص 319

[7] تاریخ الطبری، ج 6 ، ص 565

[8] طبقات الکبری، ج 4، ص 456

[9] تاریخ بغداد، ج 3، ص 213

[10] طبقات الکبری، ج 5، ص 388، تاریخ الطبری، ج 7، ص 550

[11] الانساب سمعانی، ج 13، ص 272

[12] تاریخ بغداد، ج 12، ص 340

[13] طبقات الکبری، ج 7، ص 334

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

@@ خط ۵۶: / خط ۵۶: @@
 محمد بن عمر بن واقد واقدى (130 ـ 207) از موالی قبیله اسلم و مدنی است، هرچند ریشه مولی بودن او و این که اصل و اساس او عرب بوده یا غیر آن، روشن نشده است. این که او از موالی عبدالله بن بریده بن حصیب اسلمی ـ تابعی و قاضی [[امویان]] در [[بصره]] در دوره امارت یوسف بن عمر بر [[عراق]] <ref> تاریخ خلیفه بن خیاط، ص 235</ref> و قاضی [[مرو]] و متوفای 114 <ref> الکامل ابن اثیر، ج 5، ص 180</ref> ـ بوده توسط ابن سعد، شاگرد واقدی تأیید شده است.
 <ref>طبقات الکبرى، ج 7، ص 334</ref>
 زندگی بریده در بصره و مرو، شاید اشاره به آن باشد که اجداد واقدی ایرانی بوده و در شمار موالی اسلمی درآمده‌اند. بهر حال تنها  نام جد وی واقد را می‌شناسیم و بالاتر از آن در نسب وی نامی در منابع درج نشده است. مارسدن جونز [مصحح کتاب المغازی واقدی] در مقدمه بر مغازی نوشته است: مادر واقدی دختر عیسی بن جعفر بن سائب خاثر است که پدرش ایرانی بوده است! اما آنچه در اغانی از ابن خرداد به نقل شده این است: «زعم ابن خرداد به أنّ ام محمد بن عمر الواقدی القاضی المحدث بنت عیسی بن جعفر بن سائب خاثر». <ref>الاغانی، ج 8، ص 446. سائب خاثر که جد مادری او می شود در روزه حره کشته شد و شرح کشته شدن وی را اصفهانی آورده است. همانجا، ص 448. وی اولین غناگر در مدینه بوده است.</ref> در این عبارت اشاره به این که پدر مادر او ایرانی بوده نشده است. به نظر می رسد جونز برداشت غلطی از عبارت کرده یا متن و نسخه‌ای که او استفاده کرده عبارتی جز این داشته است.
 تولد واقدی را سال 129 و حتی پیش از آن هم نوشته‌اند، اما خود وی، به ابن سعد ـ مشهور به کاتب الواقدی ـ گفته که در سال 130 به دنیا آمده است. <ref> الفهرست ندیم، ص 144</ref> عمویش هیثم بن واقد کم بیش اهل [[روایت]] و تاریخ بوده و واقدی، دست کم، دو بار از وی در المغازی [ص 588، 1090] نقل کرده است. روایات بیشتری از وی در طبقات الکبری نقل شده است: «حدثنی عمی الهیثم بن واقد». <ref> طبقات الکبری، ج 5، ص 319</ref> این هیثم متولد سال 97 بوده است. <ref> تاریخ الطبری، ج 6 ، ص 565</ref> پدر واقدی نیز پیش از سال 170 درگذشته و خودش در باره تعلیم و تربیتش همراه برادرش شمله در دوران طفولیت حکایتی نیز نقل کرده که جالب است. <ref>طبقات الکبری، ج 4، ص 456</ref>
+=واقدی در مدینه=
+واقدی دوران دانش اندوزى و حتی تدریس را در مدینه گذراند، اما در سال 180 به [[بغداد]] که شهر بزرگی شده و مرکزیتی برای دانشمندان برجسته شده بود رفت و تا پایان عمر در سال 207 همانجا ماند، هرچند برای کسب علم به [[شام]] و رقه و نقاط دیگر سفر کرد. <ref> تاریخ بغداد، ج 3، ص 213</ref> وی خاطراتی از زمان حضورش در مدینه نقل کرده که از آن جمله این است که او عبدالله بن حسن [پدر نفس زکیه] و [[اهل بیت]] او را دیده که در غل و زنجیر از دار مروان [دارالاماره مدینه] خارج می‌شدند. <ref>طبقات الکبری، ج 5، ص 388، تاریخ الطبری، ج 7، ص 550</ref> این باید مربوط به حوالی سال 146 باشد که او شانزده ساله بوده است. علم، مختصری در خاندانش ادامه یافته به طوری که فرزند وی محمد بن محمد بن عمر، راوی کتاب تاریخ پدرش بوده است. <ref>الانساب سمعانی، ج 13، ص 272</ref> در تاریخ بغداد، از محمد بن محمد بن محمد بن عمر واقدی در میان اسناد برخی نقلها یاد شده است. <ref> تاریخ بغداد، ج 12، ص 340</ref>
+واقدی از مورخان دهه هاى پایانى قرن دوم و برآمده از مکتب تاریخ نگاری و حدیثی مدینه است که تخصص ویژه اش در مغازى و فتوحات و اخبار تاریخی است و بدون شک، و در کنار دهها نفر از سیره نگارانی که پیش و همزمان با او بودند، وی مهم‌ترین مغازی نگار و پایه گذار این دانش قرن دوم هجری به شما می‌آید. اهمیت جایگاه وی در تاریخ به ویژه دانش مغازی، او را از مدینه به بغداد کشاند. بنابر این مرکزیت بغداد، عامل اصلی در کشاندن این قبیل چهره هاى به نام از هرجا، به سوى خود بود. ابن سعد نوشته است: او از مردمان مدینه بود و در سال 180 برای بدهی که داشت، به بغداد آمد. <ref>طبقات الکبری، ج 7، ص 334</ref> پس از آن به شام و رقّه رفت و بار دیگر به بغداد بازگشت.
 =پانویس=