عبدالله بن عیدروس

شیخ عبدالله بن عیدروس (945 - 1019 ه.) پیشوایی دینی وعالمی با جایگاه بلند است که اتحادیه علویان را به دست گرفت و در تریم کرامات زیادی دارد . معروف به این واقعیت است که فرزندان او در اندونزی و ترانگانو در مالزی گسترش یافتند .

نسب

عبد الله بن شیخ بن عبد الله بن شیخ بن عبد الله العیدروس بن أبی بكر السكران بن عبد الرحمن السقاف بن محمد مولى الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین السبط بن امام علی بن أبی طالب ، و امام علی، همسر فاطمه، دختر محمد، درود بر او .

وی بیست و ششمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.

تولد و تربیت

در شهر تاریم ، حضرموت 945 هجری قمری متولد شد و بزرگ شد و قرآن را نجات داد و به پدرش محتاج شد و بسیاری از هنرها را در جوانی از او گرفت و سپس پدرش در سال 958 هجری قمری به احمدآباد هند مهاجرت کرد. به زیارت سال 966 هجری قمری رفت و حرمین را زیارت کرد و از دانشمندان آن گرفت و سپس به تریم خود بازگشت و خود را به سود و قرائت قرار داد و برای مردمی از دورترین سرزمین های حضرمی نیت کرد.

اساتید

برگرفته از جمعی از علما که مشهورترین آنها:

پدرش شيخ بن عبد الله العيدروس شهاب الدين أحمد بن عبد الرحمن السكران حسين بن عبد الله بلحاج أحمد بن عبد الله بن عبد القوي

شاگردان

او صفات بی شماری را از او گرفت که بیشتر آنها به حد متواتر رسیدند.

پسرش محمد بن عبد الله العيدروس پسرش شيخ بن عبد الله العيدروس ابنه زين العابدين بن عبد الله العيدروس عبد الرحمن السقاف بن محمد العيدروس أبو بكر بن أحمد الشلي عبد الله بن محمد بروم حسين بن عبد الله الغصن أبو بكر بن عبد الرحمن بن شهاب الدين أحمد بن حسين بلفقيه عبد الرحمن بن عقيل صاحب المخا أبو بكر بن علي خرد زين بن حسين بافضل

دستاوردها

دو مسجد معروف تریم یکی در جاده طارم شمالی به نام مسجد الابرار و دیگری در منتهی الیه جنوبی آن مسجد النور نامیده می شود و در همین نزدیکی راهی برای آبیاری رهگذران ساخته شده است. و نخل های زیادی کاشت که به نفع بسیاری از فقرا و در راهیان بود.

وفات

Batrim درگذشت در تاریخ پنجشنبه پانزدهم ماه از ذوالقرنین، Qa'dah 1019 ق در حالی که او خود سجده در نماز بعد از ظهر بعد از یک بیماری کوتاه است. به سبب مرگ او کشور متزلزل شد و مردم زیادی در تشییع جنازه او شرکت کردند و در غروب جمعه بر او نماز خواندند و سلطان حضرموت و یارانش برای او نماز خواندند و او را در محلی در لبه قبر به خاک سپردند. قبرستان زنبل که آن را خرید و بین قبرستان و مسجد النور بود و گنبدی بر آن ساخته شد.

منبع

الشالی، محمد بن ابی بکر (1319ق). «شارع الرویی در کرامات جناب آقایان البعلوی» (PDF) . بخش دوم. صفحه 175.