جونونگ جاتی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo">جایگزین= حسن بصری|بندانگشتی| {| class="wikit...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
او در سال 852 هجری قمری / 1448 م از خانواده ای سلطنتی متولد شد و در جزیره سوماترا از جزایر اندونزی در پادشاهی اسلامی باسای زندگی کرد، سپس به [[مکه]] رفت و مدتی به طلب علم اشتغال یافت. سپس به اندونزی بازگشت و در شهر سیربون در جزیره جاوه اقامت گزید و با خواهر سلطان دیماک سوم ازدواج کرد و با اجازه سلطان دیماک برای گسترش اسلام به جاوه غربی رفت. | او در سال 852 هجری قمری / 1448 م از خانواده ای سلطنتی متولد شد و در جزیره سوماترا از جزایر اندونزی در پادشاهی اسلامی باسای زندگی کرد، سپس به [[مکه]] رفت و مدتی به طلب علم اشتغال یافت. سپس به اندونزی بازگشت و در شهر سیربون در جزیره جاوه اقامت گزید و با خواهر سلطان دیماک سوم ازدواج کرد و با اجازه سلطان دیماک برای گسترش اسلام به جاوه غربی رفت. | ||
=زندگی نظامی= | |||
هنگامی که خبر امضای معاهده بین پادشاه پجاجاران و طرف پرتغالی در سال 928 هجری قمری / 1522 م به سلطان دیمک رسیدالشریف هدایت الله برای انتشار اسلام در جاوه غربی و اخراج از سلطان ترینگانا اجازه خواست و به آنجا رفت.در حالی که پرتغالی ها می خواستند پایه ای برای نفوذ خود گذاشته و جاه طلبی های استعماری خود را در جاوه غربی تحقق بخشند و طی معاهده ای که به آنها اجازه می داد یک قلعه در شهر سوندا کلاپا (جاکارتا کنونی) بسازند در آن شهر اقامت کنند. | |||
=وفات= | =وفات= | ||
نسخهٔ ۳ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۳۰
الشريف هداية الله (852 - 977 هـ) بعد وفاتش معروف شد به لقب سونن جونونگ جاتي یا سونن جاتي،به معنی نگهبان کوه جاتی جایی است که او را دفن کردند. رهبر مذهبی، فرمانده نظامی و مشاور سلطنت دیماک در جزیره جاوه اندونزی. او در گسترش اسلام در جاوه غربی و تأسیس دو پادشاهی اسلامی بنتن و سیربون مشارکت داشت و سلاطین بنتن و سیربون از فرزندان او هستند. او یکی از اولیای تسعه است که برای گسترش اسلام در جنوب شرقی آسیا تلاش کردند[۱]و دارای جایگاه خاصی در آن منطقه هستند.
نسب
هداية الله بن عبد الله بن علي بن جمال الدين الحسين بن أحمد بن عبد الله عظمة خان بن عبد الملك بن علوي عم الفقيه المقدم بن محمد صاحب مرباط بن علي خالع قسم بن علوي بن محمد بن علوي بن عبيد الله بن أحمد المهاجر بن عيسى بن محمد النقيب بن علي العريضي بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علي زين العابدين بن الحسين السبط بن الإمام علي بن أبي طالب، والإمام علي زوج فاطمة بنت محمد ﷺ. او با 22 واسطه به رسول خدا منتسب است.
تولد و تربیت
او در سال 852 هجری قمری / 1448 م از خانواده ای سلطنتی متولد شد و در جزیره سوماترا از جزایر اندونزی در پادشاهی اسلامی باسای زندگی کرد، سپس به مکه رفت و مدتی به طلب علم اشتغال یافت. سپس به اندونزی بازگشت و در شهر سیربون در جزیره جاوه اقامت گزید و با خواهر سلطان دیماک سوم ازدواج کرد و با اجازه سلطان دیماک برای گسترش اسلام به جاوه غربی رفت.
زندگی نظامی
هنگامی که خبر امضای معاهده بین پادشاه پجاجاران و طرف پرتغالی در سال 928 هجری قمری / 1522 م به سلطان دیمک رسیدالشریف هدایت الله برای انتشار اسلام در جاوه غربی و اخراج از سلطان ترینگانا اجازه خواست و به آنجا رفت.در حالی که پرتغالی ها می خواستند پایه ای برای نفوذ خود گذاشته و جاه طلبی های استعماری خود را در جاوه غربی تحقق بخشند و طی معاهده ای که به آنها اجازه می داد یک قلعه در شهر سوندا کلاپا (جاکارتا کنونی) بسازند در آن شهر اقامت کنند.
وفات
هدایت الله در سال 959 هجری قمری / 1552 م، امارت بنتن را به پسرش حسن الدین تفویض کرد و او را بر آن منصوب نمود و پسر دومش امدة الدین الحسین را به امارت سیربون منصوب کرد و خلوت گزید تا اینکه تقریباً در سال 977 هجری قمری / 1569 میلادی درگذشت.مقبره او در دامنه کوه جاتی معروف است.پس مردم از او به نیکی یاد کرده و بر سر قبر او ضریحی تعبیه کردند و به یاد او یکی از دانشگاههای اسلامی دولتی را دانشگاه شریف هدایت الله جاکارتا نامیدند[۲].