عبدالرحمن بن محمد المشهور: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عبدالرحمن بن محمد المشهور''' (1250 - 1320ق) امام جماعت، فقیه شافعی، نسب شناس و مفتی ممالک حضرمی بود <ref> | '''عبدالرحمن بن محمد المشهور''' (1250 - 1320ق) امام جماعت، فقیه شافعی، نسب شناس و مفتی ممالک حضرمی بود <ref>الزركلی, خیر الدین (2002). الأعلام (PDF). الجزء الثالث. بیروت، لبنان: دار العلم للملایین. صفحة 334. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 22 سبتمبر 2020.</ref>. در علوم مختلف، در فقه، حدیث، نجوم، نسب و غیره مهارت داشت <ref>زبارة, محمد بن محمد (1376 هـ). أئمة الیمن بالقرن الرابع عشر للهجرة. القاهرة، مصر: المطبعة السلفیة ومكتبتها. صفحة 378.</ref>. او آثار فقهی را تألیف کرد که بعد از او مرجع شد، مانند کتاب «بغیة المسترشدین». او اولین مدیر مرکز علمی تریم است. | ||
=نسب= | =نسب= | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
=تولد و تربیت= | =تولد و تربیت= | ||
وی در بیست و نهم شعبان سال 1250 هجری قمری در تریم حضرموت متولد شد. مادرش شیخه دختر عبدالرحمن بن علی الحداد است<ref>الكاف, عمر بن | وی در بیست و نهم شعبان سال 1250 هجری قمری در تریم حضرموت متولد شد. مادرش شیخه دختر عبدالرحمن بن علی الحداد است<ref>الكاف, عمر بن علوی (1422 هـ). الخبایا فی الزوایا (PDF). بیروت، لبنان: دار الحاوی. صفحة 70.</ref>. از ابتدا عابد و دوستدار خیر و اهل خیر بود و دوست داشت صدقه را پنهانی عطا کند و در خفا اطاعت کند. در سنین جوانی از کتابها رونویسی می کرد و دستمزد آن را صدقه می داد. در دوازده سالگی حافظ قرآن شد. سپس به طلب علم پرداخت و کوشید تا از همسالان خود پیشی گرفت و در بیست و یک سالگی اجازه تدریس یافت و شاگردان از جاهای مختلف نزد او می آمدند تا جایی که بسیاری از اساتیدش در گوشه مسجد شیخ علی بن ابوبکر السکران و دیگر مجالس خصوصی و عمومی به درس او می آمدند و بعد از ظهر به تدریس عرفان و حدیث و سیره روحیاتش می پرداخت. | ||
=اساتید= | =اساتید= | ||
نزد بسیاری از علمای بزرگ از وادی حضرموت و حرمین شریفین کسب علم کرد از جمله<ref> | نزد بسیاری از علمای بزرگ از وادی حضرموت و حرمین شریفین کسب علم کرد از جمله<ref>باذیب, محمد بن أبی بكر (1430 هـ). جهود فقهاء حضرموت فی خدمة المذهب الشافعی (PDF). الجزء الثانی. عمان، الأردن: دار الفتح. صفحة 1022.</ref>: | ||
أحمد بن علی الجنید | أحمد بن علی الجنید | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
=شاگردان= | =شاگردان= | ||
از جمله کسانی که از علم او بهره بردند، عبارتند از<ref>ابن | از جمله کسانی که از علم او بهره بردند، عبارتند از<ref>ابن الشیخ أبی بكر بن سالم, سالم بن حفیظ (1426 هـ). منحة الإله فی الاتصال ببعض أولیاه. تریم، الیمن: دار المقاصد. صفحة 97.</ref>: | ||
پسرش علی بن عبد الرحمن المشهور | پسرش علی بن عبد الرحمن المشهور | ||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
=فعالیت ها= | =فعالیت ها= | ||
بیشتر وقت خود را صرف مطالعات علمی و تدریس می کرد. او دریایی از علوم مختلف اعم از فقه، تفسیر، حدیث، اصول، عرفان و نجوم و مانند آن بود<ref> | بیشتر وقت خود را صرف مطالعات علمی و تدریس می کرد. او دریایی از علوم مختلف اعم از فقه، تفسیر، حدیث، اصول، عرفان و نجوم و مانند آن بود<ref>عیدید, محمد بن حسن (1433 هـ). إتحاف المستفید بذكر من أخذ عنهم وواخاهم السید محمد بن حسن عیدید. صفحة 267.</ref>. اگر به تدریس اشتغال نداشت، به فتوا، تألیف، خواندن و تنقیح، یا نوشتن شجره نامه های انساب، یا جدول سازی در نجوم برای پی بردن به اول وقت نماز، و غیر آن مشغول بود. و یا به امور عام المنفعه غیر علمی مانند تلاش برای آشتی دادن رابطه ها و اصلاح زوایای آسیب دیده و معابد و خاک در تریم و غیر آن می پرداخت.<ref>المشهور, أبو بكر بن علی. لوامع النور. الجزء الأول. صنعاء، الیمن: دار المهاجر. صفحة 173.</ref> | ||
در آغاز قرن چهاردهم هجری قمری مرکز علمی تریم برای تدریس علوم دینی و عربی افتتاح شد و سرپرستی و رهبری علمی کامل به عبدالرحمن بن محمد المشهور واگذار شد. سپس شاگردش عبدالله بن عمر الشاطری پس از او اداره امور را به دست گرفت <ref>المشهور, عبد الرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس | در آغاز قرن چهاردهم هجری قمری مرکز علمی تریم برای تدریس علوم دینی و عربی افتتاح شد و سرپرستی و رهبری علمی کامل به عبدالرحمن بن محمد المشهور واگذار شد. سپس شاگردش عبدالله بن عمر الشاطری پس از او اداره امور را به دست گرفت <ref>المشهور, عبد الرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة (PDF). الجزء الأول والثانی. جدة، السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 140، 455. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 2 ینایر 2020.</ref>. | ||
=تالیفات= | =تالیفات= | ||
کتابهایی که از او به جای مانده است عبارتند از<ref> | کتابهایی که از او به جای مانده است عبارتند از<ref>بلفقیه, صالح بن عبد الإله (1428 هـ). دخول وقت صلاة العصر من التقریب إلى التحقیق (PDF). تریم، الیمن. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 05 أكتوبر 2019.</ref>: | ||
«بغیة المسترشدین فی تلخیص فتاوى بعض الأئمة من العلماء المتأخرین» | |||
«غایة المراد من تلخیص فتاوى ابن زیاد» | |||
«منحة | «منحة العزیز الكریم فی زیارة تربة تریم» | ||
«شمس | «شمس الظهیرة الضاحیة المنیرة» فی أنساب السادة العلویة | ||
«الدر المنثور المستخرج من أبحر شجرة السادة البدور» | «الدر المنثور المستخرج من أبحر شجرة السادة البدور» | ||
«حاشیة على ربع التنبیه» | |||
«نبذة | «نبذة یسیرة فی أحكام الحج وسننه» | ||
«الهدیة العظیمة لمن أراد التعلم وتعلیمه» نبذة فی الفقه | |||
«الشجرة | «الشجرة العلویة الكبرى» | ||
جدول لمعرفة الأوقات | جدول لمعرفة الأوقات وزیادة اللیل والنهار وضدها ومعرفة النجوم والأبراج | ||
=وفات= | =وفات= | ||
او در نیمه ماه صفر سال 1320 هجری قمری در تریم وفات یافت و مزارش در زنبل در کنار قبر محمد بن عبدالله بعلوی صاحب مسجد مقالد است.<ref> | او در نیمه ماه صفر سال 1320 هجری قمری در تریم وفات یافت و مزارش در زنبل در کنار قبر محمد بن عبدالله بعلوی صاحب مسجد مقالد است.<ref> باكثیر, عبد الله بن محمد (1405 هـ). رحلة الأشواق القویة إلى مواطن السادة العلویة. صفحة 52.</ref> | ||
=منبع= | =منبع= | ||
المشهور, | المشهور, علی بن عبد الرحمن. شرح الصدور (PDF). تریم، الیمن: دار الأصول. | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۳۴
عبدالرحمن بن محمد المشهور (1250 - 1320ق) امام جماعت، فقیه شافعی، نسب شناس و مفتی ممالک حضرمی بود [۱]. در علوم مختلف، در فقه، حدیث، نجوم، نسب و غیره مهارت داشت [۲]. او آثار فقهی را تألیف کرد که بعد از او مرجع شد، مانند کتاب «بغیة المسترشدین». او اولین مدیر مرکز علمی تریم است.
نسب
عبد الرحمن بن محمد بن حسین بن عمر بن عبد الله بن محمد المشهور بن أحمد بن محمد بن أحمد شهاب الدین الأصغر بن عبد الرحمن القاضی بن أحمد شهاب الدین الأكبر بن عبد الرحمن بن علی بن أبی بكر السكران بن عبد الرحمن السقاف بن محمد مولى الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین بن علی بن أبی طالب و علی همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله است .
وی سی و چهارمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
تولد و تربیت
وی در بیست و نهم شعبان سال 1250 هجری قمری در تریم حضرموت متولد شد. مادرش شیخه دختر عبدالرحمن بن علی الحداد است[۳]. از ابتدا عابد و دوستدار خیر و اهل خیر بود و دوست داشت صدقه را پنهانی عطا کند و در خفا اطاعت کند. در سنین جوانی از کتابها رونویسی می کرد و دستمزد آن را صدقه می داد. در دوازده سالگی حافظ قرآن شد. سپس به طلب علم پرداخت و کوشید تا از همسالان خود پیشی گرفت و در بیست و یک سالگی اجازه تدریس یافت و شاگردان از جاهای مختلف نزد او می آمدند تا جایی که بسیاری از اساتیدش در گوشه مسجد شیخ علی بن ابوبکر السکران و دیگر مجالس خصوصی و عمومی به درس او می آمدند و بعد از ظهر به تدریس عرفان و حدیث و سیره روحیاتش می پرداخت.
اساتید
نزد بسیاری از علمای بزرگ از وادی حضرموت و حرمین شریفین کسب علم کرد از جمله[۴]:
أحمد بن علی الجنید
عمر بن حسن الحداد
عیدروس بن عمر الحبشی
محمد بن إبراهیم بلفقیه
حامد بن عمر بافرج
عمر بن عبد الله الزاهر
محسن بن علوی السقاف
عبد الرحمن بن علی السقاف
محمد بن حسین الحبشی
أحمد بن زینی دحلان
علوی بن سقاف الجفری
محمد بن عبد الله باسودان
عبد الله بن حسین بن طاهر
حسن بن صالح البحر
أبو بكر بن عبد الله العطاس
أحمد بن محمد المحضار
عبد الله بن أحمد بلفقیه
أحمد بن عبد الله عیدید
شاگردان
از جمله کسانی که از علم او بهره بردند، عبارتند از[۵]:
پسرش علی بن عبد الرحمن المشهور
علوی بن عبد الرحمن المشهور
عبد الله بن علی بن شهاب الدین
عبد الله بن علوی الحبشی
محمد بن سالم السری
محمد بن حسن عیدید
عمر بن عیدروس العیدروس
عبد الباری بن شیخ العیدروس
أبو بكر بن عبد الرحمن بن شهاب الدین
حسین بن أحمد الكاف
سالم بن حفیظ بن الشیخ أبی بكر بن سالم
عبد الله بن عمر الشاطری
أبو بكر بن أحمد الخطیب
محمد بن عوض بافضل
محمد بن أبی بكر باذیب
فعالیت ها
بیشتر وقت خود را صرف مطالعات علمی و تدریس می کرد. او دریایی از علوم مختلف اعم از فقه، تفسیر، حدیث، اصول، عرفان و نجوم و مانند آن بود[۶]. اگر به تدریس اشتغال نداشت، به فتوا، تألیف، خواندن و تنقیح، یا نوشتن شجره نامه های انساب، یا جدول سازی در نجوم برای پی بردن به اول وقت نماز، و غیر آن مشغول بود. و یا به امور عام المنفعه غیر علمی مانند تلاش برای آشتی دادن رابطه ها و اصلاح زوایای آسیب دیده و معابد و خاک در تریم و غیر آن می پرداخت.[۷]
در آغاز قرن چهاردهم هجری قمری مرکز علمی تریم برای تدریس علوم دینی و عربی افتتاح شد و سرپرستی و رهبری علمی کامل به عبدالرحمن بن محمد المشهور واگذار شد. سپس شاگردش عبدالله بن عمر الشاطری پس از او اداره امور را به دست گرفت [۸].
تالیفات
کتابهایی که از او به جای مانده است عبارتند از[۹]:
«بغیة المسترشدین فی تلخیص فتاوى بعض الأئمة من العلماء المتأخرین»
«غایة المراد من تلخیص فتاوى ابن زیاد»
«منحة العزیز الكریم فی زیارة تربة تریم»
«شمس الظهیرة الضاحیة المنیرة» فی أنساب السادة العلویة
«الدر المنثور المستخرج من أبحر شجرة السادة البدور»
«حاشیة على ربع التنبیه»
«نبذة یسیرة فی أحكام الحج وسننه»
«الهدیة العظیمة لمن أراد التعلم وتعلیمه» نبذة فی الفقه
«الشجرة العلویة الكبرى»
جدول لمعرفة الأوقات وزیادة اللیل والنهار وضدها ومعرفة النجوم والأبراج
وفات
او در نیمه ماه صفر سال 1320 هجری قمری در تریم وفات یافت و مزارش در زنبل در کنار قبر محمد بن عبدالله بعلوی صاحب مسجد مقالد است.[۱۰]
منبع
المشهور, علی بن عبد الرحمن. شرح الصدور (PDF). تریم، الیمن: دار الأصول.
پانویس
- ↑ الزركلی, خیر الدین (2002). الأعلام (PDF). الجزء الثالث. بیروت، لبنان: دار العلم للملایین. صفحة 334. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 22 سبتمبر 2020.
- ↑ زبارة, محمد بن محمد (1376 هـ). أئمة الیمن بالقرن الرابع عشر للهجرة. القاهرة، مصر: المطبعة السلفیة ومكتبتها. صفحة 378.
- ↑ الكاف, عمر بن علوی (1422 هـ). الخبایا فی الزوایا (PDF). بیروت، لبنان: دار الحاوی. صفحة 70.
- ↑ باذیب, محمد بن أبی بكر (1430 هـ). جهود فقهاء حضرموت فی خدمة المذهب الشافعی (PDF). الجزء الثانی. عمان، الأردن: دار الفتح. صفحة 1022.
- ↑ ابن الشیخ أبی بكر بن سالم, سالم بن حفیظ (1426 هـ). منحة الإله فی الاتصال ببعض أولیاه. تریم، الیمن: دار المقاصد. صفحة 97.
- ↑ عیدید, محمد بن حسن (1433 هـ). إتحاف المستفید بذكر من أخذ عنهم وواخاهم السید محمد بن حسن عیدید. صفحة 267.
- ↑ المشهور, أبو بكر بن علی. لوامع النور. الجزء الأول. صنعاء، الیمن: دار المهاجر. صفحة 173.
- ↑ المشهور, عبد الرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة (PDF). الجزء الأول والثانی. جدة، السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 140، 455. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 2 ینایر 2020.
- ↑ بلفقیه, صالح بن عبد الإله (1428 هـ). دخول وقت صلاة العصر من التقریب إلى التحقیق (PDF). تریم، الیمن. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 05 أكتوبر 2019.
- ↑ باكثیر, عبد الله بن محمد (1405 هـ). رحلة الأشواق القویة إلى مواطن السادة العلویة. صفحة 52.