نسخهٔ ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۲۷

یکی از اشعار عارفانه سمنون المحب

نام	أبو الحسن سمنون بن حمزة الخواص
نام‎های دیگر	سمنون المحب ،سمنون الکذاب
درگذشت	298ق

أبو الحسن سمنون بن حمزة الخواص او یکی از علما و بزرگان تصوف اهل سنت در قرن سوم هجری بود.^[۱] او به "سمنون المحبّ" ملقب شده بود زیرا غزلیاتی در رثای عشق الهی می سرود. لکن او خودش را "سمنون الکذاب" می خواند زیرا می گفت من حظ و بهره ای جز تو (خداوند تبارک و تعالی) ندارم پس هرچه می‌خواهی مرا امتحان کن. پس بیمار شد و با این حال در مکتب خانه ها می رفت و به بچه ها می گفت: «ادعوا لعمکم الکذّاب». او اصالتش از بصره بود ولی در بغداد زندگی می کرد و تحت تاثیر و تربیت السری السقطی، أبا أحمد القلانسی و محمد بن علی القصاب بود. گویند در شبانه روز پانصد رکعت نماز می خواند. وی در سال 298 هجری قمری در بغداد وفات یافت و در مقبره الشونیزیة به خاک سپرده شد^[۲].

پانویس

↑ طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبد الرحمن السلمی، ص158-162، دار الكتب العلمیة، ط2003
↑ وفیات الأعیان وأنباء أبناء الزمان، تألیف: ابن خلكان، ج4، ص295

[1] طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبد الرحمن السلمی، ص158-162، دار الكتب العلمیة، ط2003

[2] وفیات الأعیان وأنباء أبناء الزمان، تألیف: ابن خلكان، ج4، ص295

[۱]

[۲]

@@ خط ۱۲: / خط ۱۲: @@
 </div>
-'''أبو الحسن سمنون بن حمزة الخواص''' او یکی از علما و بزرگان تصوف اهل سنت در قرن سوم هجری بود.<ref>طبقات الصوفية، تأليف: أبو عبد الرحمن السلمي، ص158-162، دار الكتب العلمية، ط2003</ref> او به "سمنون المحبّ" ملقب شده بود زیرا غزلیاتی در رثای عشق الهی می سرود. لکن او خودش را "سمنون الکذاب" می خواند زیرا می گفت من حظ و بهره ای جز تو (خداوند تبارک و تعالی) ندارم پس هرچه می‌خواهی مرا امتحان کن. پس بیمار شد و با این حال در مکتب خانه ها می رفت و به بچه ها می گفت: «ادعوا لعمکم الکذّاب». او اصالتش از [[بصره]] بود ولی در [[بغداد]] زندگی می کرد و تحت تاثیر و تربیت [[سری سقطی|السری السقطی]]، أبا أحمد القلانسی و محمد بن علی القصاب بود. گویند در شبانه روز پانصد رکعت نماز می خواند.
+'''أبو الحسن سمنون بن حمزة الخواص''' او یکی از علما و بزرگان تصوف اهل سنت در قرن سوم هجری بود.<ref>طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبد الرحمن السلمی، ص158-162، دار الكتب العلمیة، ط2003</ref> او به "سمنون المحبّ" ملقب شده بود زیرا غزلیاتی در رثای عشق الهی می سرود. لکن او خودش را "سمنون الکذاب" می خواند زیرا می گفت من حظ و بهره ای جز تو (خداوند تبارک و تعالی) ندارم پس هرچه می‌خواهی مرا امتحان کن. پس بیمار شد و با این حال در مکتب خانه ها می رفت و به بچه ها می گفت: «ادعوا لعمکم الکذّاب». او اصالتش از [[بصره]] بود ولی در [[بغداد]] زندگی می کرد و تحت تاثیر و تربیت [[سری سقطی|السری السقطی]]، أبا أحمد القلانسی و محمد بن علی القصاب بود. گویند در شبانه روز پانصد رکعت نماز می خواند.
-وی در سال 298 هجری قمری در بغداد وفات یافت و در  مقبره الشونیزیة به خاک سپرده شد<ref>وفيات الأعيان وأنباء أبناء الزمان، تأليف: ابن خلكان، ج4، ص295</ref>.
+وی در سال 298 هجری قمری در بغداد وفات یافت و در  مقبره الشونیزیة به خاک سپرده شد<ref>وفیات الأعیان وأنباء أبناء الزمان، تألیف: ابن خلكان، ج4، ص295</ref>.