عفیف الدین یافعی: تفاوت میان نسخه‌ها

!عفیف الدین أبی السّعادات أبو محمد عبد الله بن أسعد بن علی بن سلیمان بن فلاح الیافعی المكّی الشّافعی

'''عفیف الدین أبی السّعادات أبو محمد عبد الله بن أسعد بن علی بن سلیمان بن فلاح الیافعی المكّی الشّافعی'''، مقیم [[مکه]]، قطب حرم و شیخ آن بود. امام عامل و مؤرخ مسلم، صاحب كتاب مرآة الجنان وعبرة الیقظان در معرفت حوادث زمان اسم او در تواریخ الیافعی و ملقب به شیخ الحجاز است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%84%D9%8A%D8%A7%D9%81%D8%B9%D9%8A#cite_note-5 الیافعی]</ref>.

او همچنین شاگردی علی بن عبد الله الطواشی را انجام داد. یافعى درباره خود مى گوید: تردید كردم، به عبادت بپردازم یا علم آموزی؟ به همین دلیل، اضطراب و فکر شدیدی به من دست داد، پس کتابی را به قصد برکت و خوش‌بینی باز کردم و در آن کاغذی دیدم که قبلاً ندیده بودم و بسیاری به آن نگاه می‌کردند و در آن بود. این آیات هستند: در مورد نگرانی های خود و همه مسائل به قضای الهی بسپر

و چون بزرگ شد، برای کسب علم بیرون آمد، پس وارد [[بیت المقدس]] و [[دمشق]] و [[قاهره]] شد و از پرچمهای [[فقه]] و [[حدیث]] و زبان آنجا برداشت و بیش از یک بار حج زیارت کرد تا در حجاز اقامت گزید، در حالی که در میان مردد بود. مکه و مدینه، فقه، حدیث و عرفان، علاوه بر تبحر در تاریخ، عربی و ادبیات،

او در  علوم [[قرآن کریم|قرآن كریم]] و [[حدیث|حدیث]] شریف و [[فقه]] و [[تصوف]] و تاریخ تالیفات متعددی داشته است که اهم آنان عبارتند از:

مختصر الدر النظیم فی فضائل القرآن العظیم والآیات والذكر الحكیم.

كتاب العقیدة.

كتاب «شمس الإیمان وتوحید الرحمن وعقائد الحق والإیقان.

كتاب «نور الیقین وإرشادات أهل التمكین».

كتاب «نشر المحاسن الغالیة فی فضائل المشایخ أولی المقامات العالیة».

كتاب «الإرشاد والتطریز».

كتاب «روض الریاحین فی حكایات [مناقب] الصالحین».

و«الرسالة المكیة فی طریق السادة ».

روض البصائر وریاض الأبصار فی معالم الأقطار والأنهار الكبار.

كفایة المعتقد ونكایة المنتقد (قصیدة فی العقائد).

الشّاش المعلم لكتاب المرهم، که مختص کتاب ' تبیین كذب المفتری فیما نسب إلى الإمام أبی الحسن الأشعریّ' لابن عساكِر، او رجال بیشتری به ـن اضافه کرده و صد نفر از بزرگان اشعریه را بیان کرده است.

أطراف عجائب الآیات والبراهین وأردف غرائب حكایات روض الرّیاحین.

الرّاح المختوم بالدر المنظوم فی مدح الشّانح أصحاب السر المكتوم (قصیدة).

رسالة الملكیّة فی طریق السّادة الصوفیّة.

الرّسالة المكیّة فی الطّریقة العلیّة القادریّة.

مهیجة الأشحان فی ذكر الأحباب والأوطان.

الإرشاد والتّطریز فی فضل ذكر الله وتلاوة كتابه العزیز.

الأوبة المكیّة فی الألغاز الیافعیّة.

الدرّة المستحسنة فی تكریر العمرة.

نور الیقین وإشارة أهل التّمكین.