۸۷٬۹۰۶
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
'''ابوبکر بن عبدالرحمان بن شهاب الدین''' (1262-1341 ق) شاعر و فقیه بنیادگرا در خط مقدم رهبران، علما، اندیشمندان و مصلحان اجتماعی [[حضرموت]] بود. ابن شهاب در حضرموت، [[یمن]] و حتی کل شبه جزیره عربستان شاعر معروفی شد. وی را استاد مکتب شعری، ادبی و علمی در اواخر قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم هجری شمسی می دانند. خوانندگان بسیاری اشعار حکمت او را خوانده اند و همه اشعار او را در سطح بالایی از لطافت، هماهنگی و فصاحت می دانند. او نزدیک به سی سال در هند ساکن شد و در آنجا درگذشت.<ref> موسوعة شعر الغناء الیمنی فی القرن العشرین، الجزء الأول، الصفحة 31، الطبعة الأولى 2005، رقم الإیداع فی دار الکتب:(297)</ref> | '''ابوبکر بن عبدالرحمان بن شهاب الدین''' (1262-1341 ق) شاعر و فقیه بنیادگرا در خط مقدم رهبران، علما، اندیشمندان و مصلحان اجتماعی [[حضرموت]] بود. ابن شهاب در حضرموت، [[یمن]] و حتی کل شبه جزیره عربستان شاعر معروفی شد. وی را استاد مکتب شعری، ادبی و علمی در اواخر قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم هجری شمسی می دانند. خوانندگان بسیاری اشعار حکمت او را خوانده اند و همه اشعار او را در سطح بالایی از لطافت، هماهنگی و فصاحت می دانند. او نزدیک به سی سال در هند ساکن شد و در آنجا درگذشت.<ref> موسوعة شعر الغناء الیمنی فی القرن العشرین، الجزء الأول، الصفحة 31، الطبعة الأولى 2005، رقم الإیداع فی دار الکتب:(297)</ref> | ||
=نسب= | =نسب= | ||
او أبو بکر بن عبد الرحمن بن محمد بن علی بن | او أبو بکر بن عبد الرحمن بن محمد بن علی بن عبدالله بن عیدروس بن علی بن محمد بن أحمد شهاب الدین الأصغر بن عبد الرحمن القاضی بن أحمد شهاب الدین الأکبر بن عبد الرحمن بن علی بن أبی بکر السکران بن عبد الرحمن السقاف بن محمد مولی الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق علیه السلام بن محمد الباقر علیه السلام بن علی زین العابدین علیه السلام بن الحسین علیه السلام بن امام علی بن أبی طالب است. و امام علی علیه السلام همسر فاطمه علیها السلام دختر محمد صلى الله علیه و آله و سلم است. | ||
وی در نسب، سی و چهارمین نوه رسول خدا محمد صلى الله علیه و آله و سلم است. | وی در نسب، سی و چهارمین نوه رسول خدا محمد صلى الله علیه و آله و سلم است. | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
=اساتید= | =اساتید= | ||
بیشترین کسب دانش وی در سرزمین مادری و به دست علمای ارشد حضرموت است ، از جمله اساتید او عبارتند از: <ref> السقاف, | بیشترین کسب دانش وی در سرزمین مادری و به دست علمای ارشد حضرموت است ، از جمله اساتید او عبارتند از: <ref> السقاف, عبدالله بن محمد. تاریخ الشعراء الحضرمیین. الجزء الرابع. القاهرة، مصر: مطبعة العلوم. صفحة 183.</ref> | ||
والده عبد الرحمن بن محمد بن شهاب الدین | والده عبد الرحمن بن محمد بن شهاب الدین | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
حسن بن حسین الحداد | حسن بن حسین الحداد | ||
علی بن | علی بن عبدالله بن شهاب الدین | ||
حامد بن عمر بافرج | حامد بن عمر بافرج | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
أحمد بن محمد المحضار | أحمد بن محمد المحضار | ||
محمد بن | محمد بن عبدالله باسودان | ||
=آثار او= | =آثار او= | ||
وی در وطن خود حضرموت و سپس در حیدرآباد هند در مدرسه دولتی به تدریس و فتوا مشغول شد. او اصلاحات عمده ای را در حضرموت و نیز در خارج از کشور انجام داد. همیشه سعی می کرد آتش نزاعی که بین قبایل مسلح حضرموت مانند قبایل تمیمی و کاتیری رخ داده بود را خاموش کند. او در تعامل با رهبران قبایل حضرموت در خاموش کردن آتش نزاع در میان آنها دارای موضع گیری هایی بود که حاکی از شجاعت و هوش اوست. | وی در وطن خود حضرموت و سپس در حیدرآباد هند در مدرسه دولتی به تدریس و فتوا مشغول شد. او اصلاحات عمده ای را در حضرموت و نیز در خارج از کشور انجام داد. همیشه سعی می کرد آتش نزاعی که بین قبایل مسلح حضرموت مانند قبایل تمیمی و کاتیری رخ داده بود را خاموش کند. او در تعامل با رهبران قبایل حضرموت در خاموش کردن آتش نزاع در میان آنها دارای موضع گیری هایی بود که حاکی از شجاعت و هوش اوست. | ||