۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
جز (جایگزینی متن - 'عبد ' به 'عبد') |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ابو الحسن شاذلی مغربی''' که نامش علی بن عبدالله بن | '''ابو الحسن شاذلی مغربی''' که نامش علی بن عبدالله بن عبدالجبار بوده است،<ref>زرکلی، خیر الدین، الاعلام، ج ۴، ص ۳۰۵، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ هشتم، ۱۹۸۹م</ref> بزرگ و رئیس فرقه [[شاذلیه]] است که از بزرگترین فرقههای اهل [[تصوف]] میباشد.<ref>ابن عماد عکری، عبدالحی بن احمد، شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، تحقیق، الأرناؤوط، ج ۷، ص ۴۸۲، دمشق، بیروت، دار ابن کثیر، چاپ اول، ۱۴۰۶ق</ref> | ||
=تولد= | =تولد= | ||
خط ۹: | خط ۹: | ||
=هجرت= | =هجرت= | ||
او مدت بسیاری را در همان شهر زندگی کرد و در همانجا به شهرت رسید و مریدان بسیاری به دور او جمع شدند. بعد از سالها، به سوى شرق هجرت کرد و بعد از انجام [[حج]]، در شهر اسکندریه ساکن شد.<ref>ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، تحقیق، تدمری، عمر | او مدت بسیاری را در همان شهر زندگی کرد و در همانجا به شهرت رسید و مریدان بسیاری به دور او جمع شدند. بعد از سالها، به سوى شرق هجرت کرد و بعد از انجام [[حج]]، در شهر اسکندریه ساکن شد.<ref>ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، تحقیق، تدمری، عمر عبدالسلام، ج ۴۸، ص ۲۷۴، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق.</ref> البته نقل دیگری نیز وجود دارد که شاذلی را در شهرش بسیار اذیت کرده و سپس او را به همراه پیروانش، به اسکندریه تبعید کردند.<ref>شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج ۷، ص ۴۸۲ – ۴۸۳.</ref> | ||
=تحصیلات= | =تحصیلات= | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
1. زرکلی، خیر الدین، الاعلام، ج ۴، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ هشتم، ۱۹۸۹م | 1. زرکلی، خیر الدین، الاعلام، ج ۴، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ هشتم، ۱۹۸۹م | ||
2. ابن عماد عکری، | 2. ابن عماد عکری، عبدالحی بن احمد، شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، تحقیق، الأرناؤوط، ج ۷، دمشق، بیروت، دار ابن کثیر، چاپ اول، ۱۴۰۶ق | ||
3. الأعلام، ج ۴ | 3. الأعلام، ج ۴ | ||
4. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، تحقیق، تدمری، عمر | 4. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، تحقیق، تدمری، عمر عبدالسلام، ج ۴۸، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق. | ||
5. شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج ۷. | 5. شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج ۷. |