۸۷٬۹۸۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
=نسب= | =نسب= | ||
عبدالرحمن بن عبدالله بن أحمد بن عبدالله بن أحمد بن عبدالرحمن بلفقیه بن محمد بن عبدالرحمن الأسقع بن عبدالله بن أحمد بن علی بن محمد بن أحمد الشهید بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن [[جعفر صادق|جعفر الصادق]] بن [[امام باقر(ع)|محمد الباقر]] بن علی [[زین العابدین|زین العابدین]] بن [[حسین|الحسین]] بن امام [[علی بن ابی طالب(ع)|علی بن أبی طالب]]، و[[امام علی|امام علی]] همسر [[فاطمه| | عبدالرحمن بن عبدالله بن أحمد بن عبدالله بن أحمد بن عبدالرحمن بلفقیه بن محمد بن عبدالرحمن الأسقع بن عبدالله بن أحمد بن علی بن محمد بن أحمد الشهید بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن [[جعفر صادق|جعفر الصادق]] بن [[امام باقر(ع)|محمد الباقر]] بن علی [[زین العابدین|زین العابدین]] بن [[حسین|الحسین]] بن امام [[علی بن ابی طالب(ع)|علی بن أبی طالب]]، و[[امام علی|امام علی]] همسر [[فاطمه|فاطمه]] دختر [[محمد]](ص) است.<ref>المشهور, عبد الرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة (PDF). الجزء الأول. جدة، المملكة العربیة السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 392</ref>.او بیست و نهمین فرزند [[رسول الله]] [[محمد]] (ص) در سلسله نسب بود. | ||
=تولد و تربیت= | =تولد و تربیت= | ||
وی در سال 1089 هجری قمری در تریم حضرموت به دنیا آمد.وی در جوانی دارای استعدادهای فراوان از جمله هوش و حافظه قوی بود و در جوانی [[قرآن کریم]] را فراگرفت.سپس آن را از اول تا سوره اعراف با قرائت ده گانه جمع و مفرد خواند. | وی در سال 1089 هجری قمری در تریم حضرموت به دنیا آمد. وی در جوانی دارای استعدادهای فراوان از جمله هوش و حافظه قوی بود و در جوانی [[قرآن کریم]] را فراگرفت.سپس آن را از اول تا سوره اعراف با قرائت ده گانه جمع و مفرد خواند. | ||
علی شیخ عبدالرحمن بن ابی الغیث المدنی و شیخ ابراهیم بن محمد المصری. همچنین کتاب «الارشاد» ابن مقری را در فقه، «الملحه» و «الفیة بن مالک» را در صرف و نحو و «الفیه السیوطی» را در معانی و بیان بیشتر حفظ کرده است. | علی شیخ عبدالرحمن بن ابی الغیث المدنی و شیخ ابراهیم بن محمد المصری. همچنین کتاب «الارشاد» ابن مقری را در فقه، «الملحه» و «الفیة بن مالک» را در صرف و نحو و «الفیه السیوطی» را در معانی و بیان بیشتر حفظ کرده است. | ||
و «الفیة البرماوی» در اصول فقه، «الفیة الحدیث» عراقی، «الشاطبیه» در قرائت و «الرایه» در نقاشی. | و «الفیة البرماوی» در اصول فقه، «الفیة الحدیث» عراقی، «الشاطبیه» در قرائت و «الرایه» در نقاشی. | ||
خط ۱۶۱: | خط ۱۶۱: | ||
«خاتمة الجواب والبیان فی أن المحسودین فی الخیر فی زیادة لا نقصان». | «خاتمة الجواب والبیان فی أن المحسودین فی الخیر فی زیادة لا نقصان». | ||
«الطوالع | «الطوالع و اللوامع فی رجال جمع الجوامع». | ||
«کشف الحق عن الحقیقة وتمییز التلبیس عن رسوم الطریقة». | «کشف الحق عن الحقیقة وتمییز التلبیس عن رسوم الطریقة». |