صباحیه (منسوب به ابوالصباح سمرقندی): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «صباحيه فرقه اى منسوب به مردى به نام ابو الصباح سمرقندى هستند. ==عقاید== این...» ایجاد کرد) |
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
صباحيه فرقه اى منسوب به مردى به نام ابو الصباح سمرقندى هستند. | '''صباحيه''' فرقه اى منسوب به مردى به نام ابو الصباح سمرقندى هستند. | ||
==عقاید== | ==عقاید== | ||
این فرقه قايل اند که جهان قدیم است و خلقت با خداى تعالى مى باشند. معتقدند که خداوند پيوسته آفريدگان خود را مى بيند به گونه ای که حتی يك چشم بر هم زدن از ديدن آن ها غافل نيست. ابلیس دشمن خداوند است، زیرا که پيوسته به شيطنت مشغول است. | این فرقه قايل اند که جهان قدیم است و خلقت با [[خدا|خداى تعالى]] مى باشند. معتقدند که خداوند پيوسته آفريدگان خود را مى بيند به گونه ای که حتی يك چشم بر هم زدن از ديدن آن ها غافل نيست. [[ابلیس]] دشمن خداوند است، زیرا که پيوسته به شيطنت مشغول است. | ||
پیروان این فرقه، ذبايح اهل كتاب و نكاح با زنان آنان را | پیروان این فرقه، ذبايح [[اهل كتاب]] و [[نكاح]] با زنان آنان را «[[حرام]]» می دانند. می گویند که ابو بكر در كشتن اهل رده و اسير كردن آنان خطا كرد. | ||
آنان باور دارند که چگونه مى توان قاتل عمار را ياغى و سركش خواند در حالى كه او بر اصحاب معاویه خروج كرد. از منظر صباحیه منسوب به ابو الصباح سمرقندی؛ عثمان مظلومانه كشته شد، زيرا تنها افراد مرتد، زنا کار و قاتل را می توان کشت در حالی که عثمان مرتکب چنین گناهانی نشده بود. به عقیده آن ها، هر كسی كه ادعاى امامت كند و در كار خود پيروز شود، پیروی از او واجب است. بنا بر اعتقاد آنان، على (ع) در جنگ با معاويه خطا كرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 297 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>الیمانی یحیی بن مرتضی، المنية و الامل فی شرح الملل و النحل، تحقيق دكتر محمد جواد مشكور، چاپ بيروت، ص 120</ref> | آنان باور دارند که چگونه مى توان قاتل عمار را ياغى و سركش خواند در حالى كه او بر اصحاب معاویه خروج كرد. از منظر صباحیه منسوب به ابو الصباح سمرقندی؛ عثمان مظلومانه كشته شد، زيرا تنها افراد مرتد، زنا کار و قاتل را می توان کشت در حالی که عثمان مرتکب چنین گناهانی نشده بود. به عقیده آن ها، هر كسی كه ادعاى امامت كند و در كار خود پيروز شود، پیروی از او واجب است. بنا بر اعتقاد آنان، على (ع) در جنگ با معاويه خطا كرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 297 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>الیمانی یحیی بن مرتضی، المنية و الامل فی شرح الملل و النحل، تحقيق دكتر محمد جواد مشكور، چاپ بيروت، ص 120</ref> | ||
نسخهٔ ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۸
صباحيه فرقه اى منسوب به مردى به نام ابو الصباح سمرقندى هستند.
عقاید
این فرقه قايل اند که جهان قدیم است و خلقت با خداى تعالى مى باشند. معتقدند که خداوند پيوسته آفريدگان خود را مى بيند به گونه ای که حتی يك چشم بر هم زدن از ديدن آن ها غافل نيست. ابلیس دشمن خداوند است، زیرا که پيوسته به شيطنت مشغول است. پیروان این فرقه، ذبايح اهل كتاب و نكاح با زنان آنان را «حرام» می دانند. می گویند که ابو بكر در كشتن اهل رده و اسير كردن آنان خطا كرد. آنان باور دارند که چگونه مى توان قاتل عمار را ياغى و سركش خواند در حالى كه او بر اصحاب معاویه خروج كرد. از منظر صباحیه منسوب به ابو الصباح سمرقندی؛ عثمان مظلومانه كشته شد، زيرا تنها افراد مرتد، زنا کار و قاتل را می توان کشت در حالی که عثمان مرتکب چنین گناهانی نشده بود. به عقیده آن ها، هر كسی كه ادعاى امامت كند و در كار خود پيروز شود، پیروی از او واجب است. بنا بر اعتقاد آنان، على (ع) در جنگ با معاويه خطا كرد. [۱] [۲]
پانویس
[رده: کلام]]