جاحظ: تفاوت میان نسخه‌ها

ایشان در همان جلد اوّل، این جمله معروف را از علی (ع) نقل می كند كه حضرت فرمودند: قیمه كلّ امرء ما یحسنه <ref>موفق بن احمد بن محمد كلّی خوارزمی، مناقب ص۳۶۸، ناشر: جامعه مدرّسین قم، چاپ دوم، سال ۱۴۱۱، محمّد عبد الرؤف المناوی، فیض القدیر شرح جامع صغیر ج۴ ص۱۴۶، ناشر:دارالكتب العلمیه، بیروت ،چاپ اول، سال۱۴۱۵</ref> ارزش هر كس همان است كه می داند، آن گاه بیش از نیم صحفه این جمله را ستایش می كند و می گوید: در همه كتاب ما، اگر جز این جمله نبود، كافی بلكه كفایت بود، بهترین سخن آن است كه كم آن، تو را از بسیارش، بی نیاز كند، و معنی در لفظ پنهان نشده باشد بلكه ظاهر و نمودار باشد، آن گاه می گوید: «كان الله عزّ و جلّ قد البسه من الجلاله و غشاه من نور الحكمه علی حسب نیّه صاحبه و تقوا قائله» گویا [[خداوند]] جامه‌ای ازجلالت و پرده ای از نور حكمت متناسب با نیّت پاك و تقوای گوینده اش، بر این جمله كوتاه پوشانده است. <ref>نقل از كتاب سیری در نهج البلاغه، شهید مطهری، ص۱۲و۱۳، چاپ و صحافی از چاپخانه درودكی.( البیان و التبیین  ج1ص 106. ) شرح النهج لابن أبی الحدید ج 1 ص 45 ط أبو الفضل</ref>

جاحظ شاگرد یزید بن هارون، سندی بن عبدویه، ابویوسف قاضی <ref> الانساب، ج ‏3، ص 162</ref> و ابواسحاق نظام بود. <ref>ابن جوزی، عبد الرحمن بن علی‏، المنتظم،‏ محقق، عطا، محمد عبدالقادر، عطا، مصطفی عبدالقادر، ج 12، ص 93 – 94، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1412ق</ref> همچنین یموت بن مزرع، محمد بن عبدالله بن ابودلهاث، محمد بن یزید نحوی‏ <ref> الأنساب، ج ‏3، ص 162</ref> و أبو بکر بن أبی داود <ref>خطیب بغدادی، ابوبکر احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج 12، ص 208، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ اول، 1417ق</ref> از جمله شاگردان وی بودند.