۸۸٬۱۲۶
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'عمر ال' به 'عمرال'
جز (جایگزینی متن - 'عبید الله' به 'عبیدالله') |
جز (جایگزینی متن - 'عمر ال' به 'عمرال') |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
=تولد و تربیت= | =تولد و تربیت= | ||
وی در سال 1325 ق / 1907م در شهر قیدون در دوعن حضرموت به دنیا آمد و در محیطی پر از علم و درستی به سرپرستی مادرش صفیه بنت طاهر بن | وی در سال 1325 ق / 1907م در شهر قیدون در دوعن حضرموت به دنیا آمد و در محیطی پر از علم و درستی به سرپرستی مادرش صفیه بنت طاهر بن عمرالحداد پرورش یافت که او را به بند علم شریف در قیدون پیوند زد. او علم خود را از دو استادش عبدالله و علوی دو پسران طاهر بن عبدالله الحداد که عموهایش بودند فرا گرفت. حبیب علوی بن طاهر الحداد احمد المشهور را به همراه خود به سفر می برد. در یکی از سفرها او را به تریم برد و در آنجا از دانشمندانی چون حبیب عبدالله بن عمرالشاطری و حبیب عبدالباری بن شیخ عیدروس استفاده کرد. در سال 1341 هجری قمری در حالی که کمتر از بیست سال سن داشت به جاوه اندونزی سفر کرد. در آنجا از جمعی از علمای علوی و برخی اساتید دیگر کسب علم نمود. او چندان دوام نیاورد و به قیدون بازگشت و از استادش شیخ عبدالله بن طاهر الحداد خواست که در رباط تدریس کند. او تفسیر و حدیث و فقه و اصول و عرفان و علم و تاریخ عرب را درس داد و متون فراوانی را حفظ کرد. در سنین پایین محضر حبیب احمد بن حسن نقیب العطاس درک کرد و از او اجازه نقل روایت گرفت. حبیب عمر بن احمد بن سمیط آخرین استاد او بود که آن را به طور کامل از او کسب علم کرد. | ||
دوران پس از بازگشت او از اندونزی به زادگاهش قیدون، پر از فعالیت های علمی، ادبی و اجتماعی، تحصیل، تدریس و گردآوری بود تا اینکه آثار او در انتشارات لواء الدعوة نشر یافت . پس از آن به آفریقا به ویژه بخش شرقی آن از موگادیشو تا کنگو که چندین قرن از نظر تبلیغ دین اسلام مورد غفلت واقع بود، رفت. <ref>"أحمد مشهور بن طه بن علی الحداد". معجم البابطین لشعراء العربیة فی القرنین التاسع عشر والعشرین. مؤرشف من الأصل فی 2 مایو 2020.</ref> | دوران پس از بازگشت او از اندونزی به زادگاهش قیدون، پر از فعالیت های علمی، ادبی و اجتماعی، تحصیل، تدریس و گردآوری بود تا اینکه آثار او در انتشارات لواء الدعوة نشر یافت . پس از آن به آفریقا به ویژه بخش شرقی آن از موگادیشو تا کنگو که چندین قرن از نظر تبلیغ دین اسلام مورد غفلت واقع بود، رفت. <ref>"أحمد مشهور بن طه بن علی الحداد". معجم البابطین لشعراء العربیة فی القرنین التاسع عشر والعشرین. مؤرشف من الأصل فی 2 مایو 2020.</ref> | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
پدرش طه بن علی الحداد | پدرش طه بن علی الحداد | ||
مادرش صفیه دختر طاهر بن | مادرش صفیه دختر طاهر بن عمرالحداد | ||
دایی او، عمر بن طاهر الحداد | دایی او، عمر بن طاهر الحداد | ||
| خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
سالم بن حفیظ ابن الشیخ أبی بکر بن سالم | سالم بن حفیظ ابن الشیخ أبی بکر بن سالم | ||
عبدالله بن | عبدالله بن عمرالشاطری | ||
عبدالرحمن بن عبیدالله السقاف | عبدالرحمن بن عبیدالله السقاف | ||
| خط ۱۵۱: | خط ۱۵۱: | ||
طلحة الأحمدی | طلحة الأحمدی | ||
او توانست به صورت مکتوب و شفاهی در علوم قرآن و سنت و کتب اساتید و تدریس آنها اذن بگیرد. از جمله کتابهایی که تدریس نمود عبارتند از: «عقود اللآل» و«عقد الیواقیت» از عیدروس بن | او توانست به صورت مکتوب و شفاهی در علوم قرآن و سنت و کتب اساتید و تدریس آنها اذن بگیرد. از جمله کتابهایی که تدریس نمود عبارتند از: «عقود اللآل» و«عقد الیواقیت» از عیدروس بن عمرالحبشی، و«منحة الإله الغافر» از سالم بن حفیظ، و«المواهب والمنن» از علوی بن أحمد بن حسن الحداد، و«قرة الناظر» از عبدالله بن طاهر الحداد، و«فیض الأسرار» از عبدالله بن أحمد باسودان. | ||
و همانطور که محبوب احمد مشهور نسبت به نقل فتوای خود احتیاط می کرد و به هر کسی اجازه نقل فتوایش را نمی داد، همانگونه در اعطای اجازه نقل روایت نیز محتاط بود و برای حفظ علوم از اشتباه به هر کسی این اجازه ها را نمی داد. | و همانطور که محبوب احمد مشهور نسبت به نقل فتوای خود احتیاط می کرد و به هر کسی اجازه نقل فتوایش را نمی داد، همانگونه در اعطای اجازه نقل روایت نیز محتاط بود و برای حفظ علوم از اشتباه به هر کسی این اجازه ها را نمی داد. | ||