جریان شناسی جنبش انصارالشریعه لیبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Hadifazl صفحهٔ جریان شناسی جنبش انصار الشریعه لیبی را به جریان شناسی جنبش انصارالشریعه لیبی منتقل کرد: جایگزینی متن - 'انصار ال' به 'انصارال')
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:انصارالشریعه.jpg|بندانگشتی]]
#تغییر_مسیر [[جنبش انصارالشریعه لیبی]]
== مقدمه ==
در بحث جریان های اسلامی در کشور لیبی یکی از جریان های سلفی و مذهبی که داعیه تشکیل حکومت اسلامی دارد سازمان [[القاعده]] می باشد و در کشورهای مختلف اسلامی داری شاخه های زیادی می باشد امروز درباره یکی از شاخه های القاعده که به نام [[انصارالشریعه]] مقاله ای با این موضوع گفته خواهد شد.
 
== تاسیس ==
[[پرونده:انصار شریعه 2.jpg|بندانگشتی]]
یکی از مهم­ترین نکات درباره این جنبش این است که [[انصار الشریعه]] [[لیبی]] برخلاف اغلب جنبش­ های مسلحانه و جهادی در کشورهای اسلامی تنها به عملیات نظامی و مسلحانه بسنده نکرده، بلکه این جنبش همانند جنبشی اجتماعی در عرصه کمک ­رسانی به فقرا و محرومان در لیبی و حتی خارج از این کشور فعال بوده وعلاوه بر کمک­های مالی و عمرانی، مدارس و مساجدی را نیز بنا کرده که در آنها به آموزش و تربیت دینی مسلمانان پرداخته است. در واقع انصار الشریعه لیبی با اعضا و نیروهایی از کشورهای مختلف، از جهتی یک سازمان خیریه است که خدمات بهداشتی، آموزشی و عمرانی به محرومان ارائه می­کند و از جهت دیگر سازمانی شبه نظامی و تروریستی است که نیروهایی را با هدف جهاد در داخل و خارج از کشور تربیت می­کند.
جنبش [[انصارالشریعه]] لیبی در ماه مه سال [[2012]] میلادی تأسیس شد و اولین انعکاس رسانه­ای آن زمانی بود که همایشی را با نام "ا[[لملتقى الأول لنصرة الشريعة]]" برگزار کرد و بسیاری از گردان­های اسلامی موجود در لیبی از شهرهای [[درنه]]، [[مصراته]] و سرت در آن حضور یافتند. زمانی که این شبه نظامیان، به همراه نیروها و خودروهای نظامی که سلاح­های نیمه سنگین را حمل می­کردند وارد حومه شهر بنغازی شدند.
== موسس انصار الشریعه در لیبی ==
[[محمدعلی الزهاوی]]
[[پرونده:الزهاوی.jpg|بندانگشتی]] سرکرده انصار الشریعه لیبی در اولین اظهارات خود گفت: من رهبر یک گردان هستم نه یک جماعت (سازمان)، وی تأکید کرد که این جنبش، از سازمان القاعده اطاعت و پیروی نکرده و دستور نمی ­گیرد، اگرچه به رهبران القاعده محبت و ارادت دارد. که به عقیده برخی از کارشناسان، این نحوه موضع­گیری، رویکرد اغلب شاخه­ های القاعده است که به توصیه [[ایمن الظواهری]]، سرکرده [[القاعده]] صورت می­گیرد.
البته اینکه زهاوی خود را تنها فرمانده یک گردان معرفی کرده نه جماعت [[انصار الشریعه]]،
 
 
[[پرونده:ابوعیاض.jpg|بندانگشتی]] می­تواند بدین معنا باشد که رهبر اصلی این جنبش [[ابوعیاض تونسی]] است که سرکردگی انصارالشریعه در کشورهای تونس و لیبی را بر عهده دارد. بنابراین سرکردگی شاخه القاعده در شمال و غرب آفریقا بر عهده [[ابوعیاض تونسی]] بوده و القاعده در بلاد مغرب و ساحل آفریقا به رهبری [[ابومصعب عبدالودود]] اداره می‌شود.
انصار الشریعه لیبی که شهر بنغازی را مرکز خود قرار داده دو شعبه دیگر نیز در شهرهای [[سرت]] و اجدابیا تأسیس کرده است که شعبه انصار در شهر سرت به تاریخ [[28 ژوئن 2013]] و شعبه اجدابیا در [[4 آگوست 2013]] تأسیس شده­ اند.
== تفکرات و عقاید ==
کمیته شرعی انصار الشریعه بیانیه­ای را با عنوان "[[این ایمان ما و رویکرد ماست]]" منتشر کرد و در این بیانیه جهاد خویش را مبتنی بر اصولی دانسته­ اند که در ذیل به طور خلاصه آمده است:
 
[[1]]. ایمان به خدا و توحید الهی اینکه هرکسی قائل به این اصل باشد در صورتی که مرتکب نواقض ایمان نشود و به شرایط توحید عمل کند مسلمان است و هر کس به شرایط توحید عمل نکند یا مرتکب یکی از نواقض ایمان شود کافر است، اگرچه ادعای اسلام کند.
 
[[2]]. توحید در اسما و صفات الهی و اثبات تمام صفات خداوند که در کتاب سنت آمده بدون تمثیل، تأویل و تعطیل در آن صفات.
 
[[3]]. ایمان به رسالت پیامبر اسلام و وجود ملائکه و اینکه محبت ملائکه خدا نشان ایمان و دشمنی با آنان نشان کفر است.
 
[[4]]. ایمان به اینکه قرآن کلام خداست و صفتی از صفات اوست که مخلوق نیست.
 
[[5]].  سنت وحی دوم است و مفسر قرآن است.
 
[[6]]. التزام به محبت پیامبر و اهل بیتش و اینکه اصحاب پیامبر همگی عادل بوده­ اند و محبتشان بر ما واجب است.
 
[[7]]. ایمان به قدر الهی. خواه خیر باشد و خواه شر و ایمان به اینکه خداوند خالق افعال بندگان است و اختیار بندگان پس از اذن خداست و قضا و قدرش از دایره رحمت و فضل و عدل خارج نمی­شود.
 
[[8]]. ایمان به روز قیامت و اینکه برخی از اولیای الهی به اذن او شفیع برخی از دوزخیان خواهند شد و پیامبر اسلام نیز از جانب خداوند متعال، حق شفاعت دارد.
 
[[9]]. هیچ­کدام از مسلمانان را که به سمت قبله مسلمین نماز می­گذارند به خاطر ارتکاب گناه، تکفیر نمی­کنیم.
 
[[10]]. هر کشور و دیاری که قوانین کفر در آن ترجیح و غلبه داشته باشند نه احکام اسلام، دیار کفر است.
اما تکفیر دیار، مستلزم تکفیر ساکنان آن نیست.
 
[[11]]. سکولاریزم به تمام انواعش، کفر محض است.
 
[[12]]. اصول استدلال، کتاب و سنت هستند که آن هم باید بر طبق فهم سلف صالح از سه قرن صدر اسلام باشد.
 
[[13]]. جهاد در هر زمانی چه با وجود امام چه بدون حضور او برقرار است و در صورتی که کفار به حریم مسلمانان تجاوز کنند، جهاد بر مسلمانان وجوب عینی پیدا می­کند. البته جان و مال و آبروی مسلمانان نزد ما محترم است مگر جایی که شریعت اسلام آن را مباح کرده باشد.
 
[[14]]. منصب امامت مسلمانان به کافر نمی‌رسد و اگر کفر بر پیشوای مسلمانان عارض شود، قیام علیه او، سرنگونی­اش و جایگزینی فردی عادل در این منصب، واجب است.
 
[[15]]. کسی که به غیر از اسلام دعوت کند یا به این دین طعنه وارد کند و یا علیه ما شمشیر بکشد محارب است.
 
[[16]]. تفرقه و جدایی را رد می­کنیم و به وحدت کلمه دعوت می­کنیم. مسلمانان با هر زبان و قومیتی امت واحده هستند که جز به تقوا فضیلتی بر یکدیگر ندارند.

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۱۸