۲۲٬۷۳۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
ابو عبدالله رودباری، احمد بن عطاء بن احمد (د ۳۶۹ق/ ۹۷۹ م) ، از عرفا می باشد. ایشان بنابر روایتی که [[ابن عساکر]] از قول خود او نقل کرده است در ۳۰۳ ق در رودبار [[بغداد]] متولد شده است. | ابو عبدالله رودباری، احمد بن عطاء بن احمد (د ۳۶۹ق/ ۹۷۹ م) ، از عرفا می باشد. ایشان بنابر روایتی که [[ابن عساکر]] از قول خود او نقل کرده است در ۳۰۳ ق در رودبار [[بغداد]] متولد شده است. | ||
= | = زندگانی = | ||
او خواهرزاده عارف نامی [[ابوعلی رودباری]] است. وی در بغداد رشد نمود و بزرگ شد بود و روزگار درازی در آنجا به سر برد، اما بعداً به [[صور]] از بلاد [[شام]] رفت و باقیمانده عمر خود را در آنجا گذرانید. | او خواهرزاده عارف نامی [[ابوعلی رودباری]] است. وی در بغداد رشد نمود و بزرگ شد بود و روزگار درازی در آنجا به سر برد، اما بعداً به [[صور]] از بلاد [[شام]] رفت و باقیمانده عمر خود را در آنجا گذرانید. | ||
ابوعبدالله رودباری در زمان خویش از مشایخ بزرگ شام بود و در انواع علوم از جمله [[قرآن]] و [[حدیث]] تبحر داشت و معتقد بود که نوشتن حدیث جهل را از بین می برد. | ابوعبدالله رودباری در زمان خویش از مشایخ بزرگ شام بود و در انواع علوم از جمله [[قرآن]] و [[حدیث]] تبحر داشت و معتقد بود که نوشتن حدیث جهل را از بین می برد. | ||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
بعضی از منابع مرگ او را در صور دانسته اند. | بعضی از منابع مرگ او را در صور دانسته اند. | ||
= آثار= | =آثار= | ||
ابوعبدالله رودباری صاحب تألیفاتی بوده است، از جمله: | ابوعبدالله رودباری صاحب تألیفاتی بوده است، از جمله: |