احمد بن عروس: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'عمر ال' به 'عمرال')
جز (جایگزینی متن - 'أبو ال' به 'أبوال')
خط ۲: خط ۲:
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
!نام
!نام
!أبو العباس أحمد بن عبدالله بن أبی بکر الهواری
!أبوالعباس أحمد بن عبدالله بن أبی بکر الهواری
|-
|-
|نام‎های دیگر
|نام‎های دیگر
خط ۱۲: خط ۱۲:
</div>
</div>


'''أحمد بن عروس''' او أبو العباس أحمد بن عبدالله بن أبی بکر الهواری معروف به سیدی بن عروس و أبی الصرائر و أحمد أبی الصرائر و ولی صالح عالم دینی اهل [[تونس]] است که طریقه [[صوفیه]] [[عروسیه]] به او منتسب است. او در سال 778 هجری در تونس متولد و در سال 868 هجری مطابق با 21 اکتبر 1463 میلادی بدرود حیات گفت.
'''أحمد بن عروس''' او أبوالعباس أحمد بن عبدالله بن أبی بکر الهواری معروف به سیدی بن عروس و أبی الصرائر و أحمد أبی الصرائر و ولی صالح عالم دینی اهل [[تونس]] است که طریقه [[صوفیه]] [[عروسیه]] به او منتسب است. او در سال 778 هجری در تونس متولد و در سال 868 هجری مطابق با 21 اکتبر 1463 میلادی بدرود حیات گفت.


=زندگی=
=زندگی=

نسخهٔ ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۵۰

حسن بصری
مقبره ابن عروس در تونس سال 1900 میلادی
نام أبوالعباس أحمد بن عبدالله بن أبی بکر الهواری
نام‎های دیگر أحمد بن عروس،سیدی بن عروس ،أبی الصرائر ،أحمد أبی الصرائر و ولی صالح
درگذشت 868ق

أحمد بن عروس او أبوالعباس أحمد بن عبدالله بن أبی بکر الهواری معروف به سیدی بن عروس و أبی الصرائر و أحمد أبی الصرائر و ولی صالح عالم دینی اهل تونس است که طریقه صوفیه عروسیه به او منتسب است. او در سال 778 هجری در تونس متولد و در سال 868 هجری مطابق با 21 اکتبر 1463 میلادی بدرود حیات گفت.

زندگی

مادرش از اهالی مصراته و سالمه نام داشت. بعد از درگذشت شوهر سه پسر از خود به جای گذاشت که بزرگترین آنها ابوبکر و سپس عبدالمغیث و کوچکترین آنها احمد (که ابن عروس است). پس از آن مادرش با مرد دیگری ازدواج کرد و به دلیل سن کم احمد او را بدون برادرانش با خود برد. از این رو لقب ابن عروس (به معنای پسر عروس) به او داده شد. او به خانقاه محرز در تونس رفت و آمد داشت، سپس به شهر باجه نقل مکان کرد و از آنجا به مغرب رفته و در شهر فاس و سپس در مراکش اقامت گزید و در آنجا تعالیم تصوف و مرابطیه را فرا گرفت. سپس به شهر تونس بازگشت و در کارگاهی قدیمی برای عبادت و زهد اقامت گزید و به کار نجاری و بنایی پرداخت و در عین حال به تربیت کودکان نیز مشغول بود. اگرچه برخی سرائر را به اشتباه سریره دانسته اند[۱].حفظ اعتبار تاریخی زندگی او تا حد قابل توجهی مرهون شاگردش شیخ عمرالراشدی جزایری است که وی را با کتاب کاملی تحت عنوان ابتسام الغروس ووشی الطروس فی مناقب ابن عروس که در آن شرح حال و فضایل او را ذکر کرده است[۲].

پانویس