تاج الدین سبکی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'عبد ال' به 'عبدال')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:
</div>
</div>


أبو نصر تاج الدین عبدالوهّاب بن علی بن عبدالکافی السبکی (1327 - 1370م / 727 هـ - 771 هـ) فقیه شافعی، و مؤرخ عربی وقاضی القضات [[دمشق]] ، او با پدرش تقی الدین سبکی که از فقهای عصر خود بود.
أبونصر تاج الدین عبدالوهّاب بن علی بن عبدالکافی السبکی (1327 - 1370م / 727 هـ - 771 هـ) فقیه شافعی، و مؤرخ عربی وقاضی القضات [[دمشق]] بود.
=زندگی نامه=
=زندگی نامه=
وی در کودکی به دمشق رفت و در همانجا ادامه حیات داد تا یکی از مشهورترین قضات دمشق شد و در همان شهر درگذشت. او زبانی گویاو مستدل داشت و پس از پایان دوران [[قضاوت]] به استمرار و تکمیل مطالعات [[فقه و حقوق|فقهی- حقوقی]] خود پرداخت<ref>[https://shamela.ws/index.php/author/723 تاج الدین ابن السبكی]</ref>
وی در کودکی به دمشق رفت و در همانجا ادامه حیات داد تا یکی از مشهورترین قضات دمشق شد و در همان شهر درگذشت. او زبانی گویا و مستدل داشت و پس از پایان دوران [[قضاوت]] به استمرار و تکمیل مطالعات [[فقه و حقوق|فقهی- حقوقی]] خود پرداخت<ref>[https://shamela.ws/index.php/author/723 تاج الدین ابن السبكی]</ref>


=آثار=
=آثار=
خط ۲۰: خط ۲۰:
او کتاب های زیادی دارد از جمله:
او کتاب های زیادی دارد از جمله:


کتاب معید النعم ومبید النقم<ref>[https://waqfeya.net/book.php?bid=10757 معید النعم ومبید النقم]</ref>
کتاب معید النعم و مبید النقم<ref>[https://waqfeya.net/book.php?bid=10757 معید النعم ومبید النقم]</ref>


السیف المشهور فی شرح عقیدة أبی منصور
السیف المشهور فی شرح عقیدة أبی منصور
خط ۴۱: خط ۴۱:


معجم الشیوخ<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D8%A7%D8%AC_%D8%A7%D9%84%D8%AF%D9%8A%D9%86_%D8%A7%D9%84%D8%B3%D8%A8%D9%83%D9%8A#cite_note-5 تاج الدین السبكی]</ref>
معجم الشیوخ<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D8%A7%D8%AC_%D8%A7%D9%84%D8%AF%D9%8A%D9%86_%D8%A7%D9%84%D8%B3%D8%A8%D9%83%D9%8A#cite_note-5 تاج الدین السبكی]</ref>


=درگذشت=
=درگذشت=

نسخهٔ ‏۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۲۳

حسن بصری
یکی از آثار مهم او
نام أبو نصر تاج الدین عبدالوهّاب بن علی بن عبدالکافی السبکی
نام‎های دیگر تاج الدین سبکی
درگذشت 771ق

أبونصر تاج الدین عبدالوهّاب بن علی بن عبدالکافی السبکی (1327 - 1370م / 727 هـ - 771 هـ) فقیه شافعی، و مؤرخ عربی وقاضی القضات دمشق بود.

زندگی نامه

وی در کودکی به دمشق رفت و در همانجا ادامه حیات داد تا یکی از مشهورترین قضات دمشق شد و در همان شهر درگذشت. او زبانی گویا و مستدل داشت و پس از پایان دوران قضاوت به استمرار و تکمیل مطالعات فقهی- حقوقی خود پرداخت[۱]

آثار

او کتاب های زیادی دارد از جمله:

کتاب معید النعم و مبید النقم[۲]

السیف المشهور فی شرح عقیدة أبی منصور

شرح مختصر ابن الحاجب

الإبهاج فی شرح المنهاج، شرح منهاج البیضاوی در اصول فقه.

القواعد المشتملة على الأشباه والنظائر.

طبقات الشافعیة الکبرى والوسطى والصغرى.

جمع الجوامع در اصول فقه.

أوضح المسالک إلى المناسک در فقه

کتاب الأربعین در حدیث

قاعدة فی الجرح والتعدیل

معجم الشیوخ[۳]

درگذشت

وی در شب سه شنبه هفتم سال 771 هجری قمری درگذشت و پس از ورق زدن صفحه ای درخشان در تاریخ علمای مسلمان در چهل و چهار سالگی در تربت السبکیه در منطقه کوه قاسیون مشرف به شهر دمشق مدفون گردید[۴].

پانویس

  1. تاج الدین ابن السبكی
  2. معید النعم ومبید النقم
  3. تاج الدین السبكی
  4. خفاجی، محمد عبدالمنعم، الأزهر فی الف عام،عالم الكتب بیروت - مكتبة الكلیات الأزهریة، ج2، ط2، ص 276