محمد بن علوی العیدروس: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «محمد بن العیدروس با نام مستعار «سعد» (۱۳۵۱ تا ۱۴۳۲ ه .خ) امام، نویسنده و معلم ت...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۶ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۴
محمد بن العیدروس با نام مستعار «سعد» (۱۳۵۱ تا ۱۴۳۲ ه .خ) امام، نویسنده و معلم تعالیم قرآن است. زاهده متواضعانه خارج از کانون توجه زندگی می کرد، اما ظاهراً با حفظ کتاب هایش و کتاب هایش بود که به نزدیک به ۱۰۰ عنوان بین مذهبی، علمی و فرهنگی رسید که کتابخانه دانش شهری و یمنی را تحت تأثیر قرار داد.
محتویات
1 درصد
2 تولد و تربیت او.
3 imamate and teach him
4 پیری
5 نوشته های او
6 مرگ
7 مراجع
8 لینک های خارجی
هتش
محمد بن العاوی بن عمر بن آیدروس بن عاوی بن عبدالله بن حسن بن عبدالله بن عبدالله بن احمد بن عبدالله العیدروس بن ابوبکر السوکران بن عبدالرحمن السقاف بن محمد مولی الداویله بن علی بن العاوی الغیور بن سرهنگ الفقیه سرهنگ محمد بن علی بن محمد، مالک مربات بن علی، در بن علاوی بن محمد بن علاوی بن ابیدالله بن احمد المحمد بن یس بن محمد، کاپیتان بن علی العریدی، بن جعفر صادق بن محمد باقر بن علی زین العابیدین سوگند یاد کرد ابن الحسین السبط پسر امام علی بن ابی طالب است و امام علی شوهر فاطمه بنت محمد است.
او ۳۵مین نوه محمد پیامبر اسلام در سن و سال خود است.
تولد و تربیت او. در سال ۱۳۵۱ هدرموت در شهر تریم به دنیا آمد و در آنجا بزرگ و بزرگ شد و از دانشمندان آن گرفت، به ویژه در ازهر هادراموت رباط تریم، سپس در سال ۱۳۷۱ ه .خ برای کسب معاش به عدن نقل مکان کرد و حدود بیست سال در آنجا ماند و در مجموعه تمبرهای پستی مشغول به کار شد و از آن ها به دست آورد تا اینکه توسط دولت کمونیستی در زندان انداخته شد و در آنجا با او در آن زمان به شدت تحت درمان دولت قرار گرفت و حتی سه سال و نیم در زندان قرار گرفت که در آن نگهداری می شد. قرآن کامل است.
إمامه وددره پس از آزادی از زندان در سال ۱۳۹۵ به شهر تریم خود بازگشت و در مسجد سقاف امامی به او داده شد. سپس در سال ۱۳۹۷ نشانه ای برای حفظ قرآن باز کرد که علامت ابومری بود که در دوران حکومت کمونیستی بسته شده بود و توسط تعداد زیادی از کسانی که مایل به حفظ این کتاب بزرگ بودند تحصیل کرد و همچنین مکان های زیادی را برای حفظ قرآن باز کرد و برای یادگیری املا و خواندن، به خواندن، نوشتن و نوشتن بیش از ۱۰۰ کتاب پرشور بود. او در بسیاری از سمینارها و همایش ها شرکت کرد و درس های علوم را در مساجد سقاف و بعالوی احیا کرد و واقعاً دانشمند، نویسنده، مربی، پژوهشگر و همکار برای دانشجویان علم بود.
شيوخه بسیاری از علما از تعداد حدود ۴۰ شیخ گرفته شده اند که از آن جمله می توان به موارد زیر نام برد:
عبد ال، باری بن شیخ الایدروس محمد بن حسن آید عبدالله بن عمر الشتری سالم بن حافظ بن شیخ ابوبکر بن سالم علاوی بن عبدالله بن شیهاب الدین محمد بن آواد عمر بن عوی الکف نوشته های او به حدود صد و بیست نویسنده رسیده است که بسیاری از آن ها به چندین زبان ترجمه شده اند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
"500 سال نماز" "سود از معجزه قرآنی" "زمان را در اخبار از آنچه در آن بود" "چطور پولدار باشي" "درمان فراموشی" "نیت" "آنتولوژی از سخنان امام هدید" "ویژگی های نام های خدا "آیات مشابه، مشابه و مشابه از قرآن مقدس" "احیای دندان نبوی رها شده" "نیت خوب" «بازی های محبوب در تریم» "کلمات در تریم" "اسرار فاطمه" "پرسش های قرآنی" "پدیده های کیهانی" "پدیده های مدرن" "خواص شب" "کتاب قضاوت" "اول" "مزایای خرما" "عجایب مورچه ها" «خلاصه ترجمه ها» "چگونه بکشید" "اشعار عجیب" "مقالات و مصاحبه ها" "صنایع دستی ملی" "r" کتاب سواک "adhan" "دفاع از نامه های نادیده گرفته شده" "قهرمانان زن هستند، زنان معروف" "آب خاستگاه زندگی است" "کمونیسم" "سنگین وزن ها" «شماره خواص (هفت)» "پیر و جوان" "خبر بود" "گنج گرانبهاي سخنان اجداد درستي" "خواندن" "گریه" "خدایی جز خدا وجود نداره" مرگش . وی ظهر روز پنجشنبه ۱۷ مهر ۱۳۱۱ در ۸ اکتبر ۱۴۳۲ درگذشت و بعد از ظهر روز جمعه ۱۶ مهر در گورستان تریم به خاک سپرده شد.
عمر بن حافظ گفت که وقتی کتاب «احیای علوم دین» را که به دست خط خود امام غزالی چاپ شده بود، دریافت کرد، بسیار خوشحال بود و برای خواندن آن از جای خود حرکت نکرد و مرگ او که آن کتاب را در دست داشت، شاد و خندان بود.
مراجع