محمد قریش شهاب

محمد قریش شیهاب (به اندونزیایی: Muhammad Quraish Shihab) یک دانشمند دینی اندونزیایی متخصص در علوم قرآنی و تفسیر است. او در سال ۱۹۹۸ به عنوان وزیر امور مذهبی اندونزی خدمت کرد و عضو هیئت تأسیس شورای بزرگان مسلمان است.

محتویات 1 درصد 2 تولد و تربیت او. 3 آموزش 4 مناصبه 5 نوشته های او 6 ببين ، همينطور . 7 مراجع 8 لینک های خارجی درصد محمد قریش بن عبدالرحمن بن علی بن علی بن عبدالله بن عبدالله بن محمد بن احمد شیهاب الدین السگر بن عبدالرحمن القادی بن احمد شیهاب الدین الاکبر بن عبدالرحمن بن علی بن ابی بکر السوکران بن عبدالرحمن السقاف بن محمد مولی الدولا بن علی بن العاوی الغیور بن الفقیه سرهنگ محمد بن علی بن علی صاحب مربات بن علی خالق بن العاوی بن محمد بن العاوی بن العبیدالله بن احمد الموکر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریدی بن جعفر صادق بن محمد الباصر بن علی زین الابیدین بن الحسین الصباح بن امام علی بن ابی طالب و امام علی شوهر فاطمه بنت محمد.

او ۳۶مین نوه محمد پیامبر اسلام در سن و سال خود است.

تولد و تربیت او. در روستای رابانگ در استان سولاوسی جنوبی اندونزی در ۱۶ فوریه ۱۹۴۴ به دنیا آمد، پدرش عبدالرحمن شیهاب و مادرش اسما ابریسی است و ۱۲ برادر و خواهر دارد که چهارمین آن ها هستند. او توسط حبیب علی بن عبدالرحمن بن شیهاب پیدا شد که از هادراموت برای موعظه و گسترش اسلام به اندونزی مهاجرت کرد. محمد قریشی از کودکی به دلیل تأثیر پدرش که رئیس دو دانشگاه اسلامی در ماکاسار بود، عاشق علم قرآن بوده است. تحصیلات خود را در مکاسار آغاز کرد، سپس دبیرستان را در شهر ملنگ در مدرسه فقیه داخلی اسلامی دار الحدیث به مدت دو سال زیر نظر حبیب عبدالکادر بلکاهقیه به پایان رساند.

تحصیلات او در سال ۱۹۵۸ برای تکمیل تحصیل در آنجا به قاهره رفت و در سال ۱۹۶۷ لیسانس علوم شریعت را از دانشگاه الازهر گرفت و سپس در سال ۱۹۶۹ مدرک کارشناسی ارشد تفسیر قرآنی را به پایان رساند. در سال ۱۹۸۰ محمد برای تکمیل دوره خود به قاهره بازگشت و در سال ۱۹۸۲ در تخصص تفسیر قرآن دکترا گرفت.

مواضع او او در سال ۱۹۸۲ به عنوان استاد دانشکده خاستگاه های مذهبی دانشگاه اسلامی شریف هیدایاالله در جاکارتا منصوب شد. عضو ریاست شورای علمای اندونزی در سال ۱۹۸۴. عضو کمیته اصلاح قرآن در وزارت امور دینی در سال ۱۳۶۸. عضو شورای مشورتی آموزش ملی در وزارت آموزش و فرهنگ در سال ۱۳۶۸. عضو انجمن اتحادیه ادیان وزارت آموزش و پرورش و فرهنگ. دستیار رئیس انجمن روشنفکران مسلمان اندونزی. او در سال ۱۹۹۸ تنها به مدت دو ماه به عنوان وزیر وزارت امور مذهبی اندونزی منصوب شد. سپس از سال ۱۹ تا ۲۰۰۲ به عنوان سفیر اندونزی در مصر و جیبوتی انتخاب شد. عضو شورای بزرگان مسلمان در سال ۱۳۹۳. نوشته های او او بیش از ۶۱ کتاب نوشته است که از آن جمله می توان به کتابش در تفسیری که به آن «لامپ» می گفت، نام گرفت که در ۱۵ جلد منتشر شده در سال ۲۰۰۳ قرار دارد.

هم ببینید عثمان فکیه آمانی لوپس مراجع