۲۱٬۸۹۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
|- | |- | ||
|مؤسس | |مؤسس | ||
| | |عبدالباقی جامو | ||
|- | |- | ||
|} | |} | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
چچنی‌ها در ابتدای مهاجرت خود به جزیره فرات رفتند و در [[اردن]] نیز اقامت گزیدند. چچنی‌ها در اردن زندگی می‌کردند و تا پس از سال 1955 میلادی در زمان امارت در هیچ فعالیت سیاسی شرکت نمی‌کردند. مهندس چچنی ''سعید بینو'' در دولت ''مدر بادران''، وزیر فواید عامه شد. آنها همچنین در دولت اردن چهار وزارتخانه تشکیل دادند: وزارت کار؛ مهندس سعید بینو، وزارت اطلاعات (اطلاعات عمومی) سرلشکر بازنشسته؛ سمیح بینو، وزیر؛ شیخ عبدالباقی جامو و وزیر ؛ محمد بشیر. با حضور چچنی‌ها در اردن، نزدیکی و تفاهم بین آنها و [[اخوان‌المسلمین]] ایجاد شد تا جایی که رهبران آنها به اخوان تبدیل شدند و زمانی که به کشور خود بازگشتند به اصول اخوان‌المسلمین؛ نظیر: جهاد و نوع‌دوستی و ایثار در راه دین و وطن که آموخته بودند، پایبند بودند. <br> | چچنی‌ها در ابتدای مهاجرت خود به جزیره فرات رفتند و در [[اردن]] نیز اقامت گزیدند. چچنی‌ها در اردن زندگی می‌کردند و تا پس از سال 1955 میلادی در زمان امارت در هیچ فعالیت سیاسی شرکت نمی‌کردند. مهندس چچنی ''سعید بینو'' در دولت ''مدر بادران''، وزیر فواید عامه شد. آنها همچنین در دولت اردن چهار وزارتخانه تشکیل دادند: وزارت کار؛ مهندس سعید بینو، وزارت اطلاعات (اطلاعات عمومی) سرلشکر بازنشسته؛ سمیح بینو، وزیر؛ شیخ عبدالباقی جامو و وزیر ؛ محمد بشیر. با حضور چچنی‌ها در اردن، نزدیکی و تفاهم بین آنها و [[اخوان‌المسلمین]] ایجاد شد تا جایی که رهبران آنها به اخوان تبدیل شدند و زمانی که به کشور خود بازگشتند به اصول اخوان‌المسلمین؛ نظیر: جهاد و نوع‌دوستی و ایثار در راه دین و وطن که آموخته بودند، پایبند بودند. <br> | ||
شیخ [[عبدالباقی جامو]] به بخش اخوان‌المسلمین در [[زرقا]] پیوست، سپس شیخ عبدالباقی جامو معاون اخوان‌المسلمین در [[اردن]] شد. شیخ عبدالباقی جامو در لیست‌های اخوان‌المسلمین در حوزه انتخاباتی [[عمان]] شرکت کرد و پیروز شد. و هنگامی که چچنی‌ها از تبعید به کشور خود بازگشتند، مردمی را برای آموزش اصول اخوان به مردم [[چچن]] ایجاد کردند و در اینجا آموزه‌ها و اصول اخوان در بین مردم چچن گسترش یافت.<br> | |||
شیخ عبدالباقی جامو به بخش اخوان‌المسلمین در زرقا پیوست، سپس شیخ عبدالباقی جامو معاون اخوان‌المسلمین در اردن شد. | |||
= اخوان و مقاومت چچن = | = اخوان و مقاومت چچن = | ||
مقاومت چچن توسط جنبش جدایی طلب چچن به رهبری ''دوکو عمروف'' شکل گرفت و عمروف در سال 2006 به عنوان رهبر جنبش جدایی طلب انتخاب شد. روش آن به انجام حملات و کمین با مهارت بالا و بهره‌گیری از طبیعت بستگی داشت. و شرایط آب و هوایی، هجوم به سایت‌های [[روسیه]]، تصرف روستاها و شهرهای چچنی توسط نیروهای مسلح و کنترل آنها برای مدت محدود و سپس عقب نشینی از آنها، علاوه بر تعداد زیادی از گروگان‌های روسی، عملیات کماندویی، و سایر عملیات‌های انفجاری و بسیاری از موارد هدف از این عملیات، تحمیل بیشترین خسارات به نیروهای روسی و عناصر چچنی که با آنها همکاری می‌کنند و یا با هدف فشار سیاسی بر مقامات [[روسیه]].<br> | |||
مقاومت چچن توسط جنبش جدایی طلب چچن به رهبری دوکو عمروف | |||
== اخوان و نقش روشنگری چچن == | == اخوان و نقش روشنگری چچن == | ||
عامل اسلامی چچن در بستر کلی بیداری اسلامی در روسیه و به ویژه تأثیر عامل چچنی بر جامعه و روند سیاسی. | عامل اسلامی چچن در بستر کلی [[بیداری اسلامی]] در [[روسیه]] و به ویژه تأثیر عامل چچنی بر جامعه و روند سیاسی. و چون این عامل در چچن از بقیه مناطق روسیه متمایز است: در آنجا مساجد ساخته شد، قوانین تعلیمات دینی و سازمان‌های مذهبی سیاسی تأسیس شد و مجلات و روزنامه‌های زیادی منتشر شد. شعور فردی و اجتماعی به سوی احیای سنت‌های بومی در حال تکامل بود و [[اسلام]] به طور آشکار و گسترده مورد استفاده ساختارهای حاکم قرار گرفت و این یکی از اهداف اولیه آنها شد. جدایی طلبی چچنی بر اساس شعارهای اسلامی، جامعه روسیه را به عنوان توده‌ها یا نخبگان در مورد سازگاری سنت‌های اسلامی با سنت‌های دموکراتیک (یا نیمه دموکراتیک) تازه تاسیس این کشور وادار کرد. هر چه در چچن رخ داد و چه در چهارچوب فدراسیون روسیه رفت یا ماند، با شرایط استثنایی که هنوز هیچکس نتوانسته آن را تنظیم کند، این جمهوری قفقازی از روسیه و مسلمانان در آن سؤالات سخت بسیاری پرسیده است. نسل سیاستمداران نه تنها باید به دنبال پاسخ آنها باشند، بلکه نسل بعدی نیز باید به دنبال پاسخ باشند. | ||
عامل اسلامی دلیلی بر جدایی طلبی چچن نبود و توسل به اسلام در جنبش چچن دارای ویژگی فرعی و کمکی بود و نمی توان آن را پدیده تقابل با مذاهب به حساب آورد و تا زمان اعلام استقلال چچن در سال 1991 توسط ژنرال جوخار. منظور دودایف خروج واقع‌بینانه از تشکیلات روسیه نبود و به سختی می‌توانست این اقدام را در آن زمان مقدمه‌ای برای گسترش اسلام در جمهوری بدانیم و موضوع اسلامی در بیانیه‌ها و نمایندگان عالی‌ترین رده‌های سیاسی در جمهوری اسلامی مطرح نشد. چچن، دودایف گروه‌های مذهبی-سیاسی فعال در چچن، مانند اخوان‌المسلمین مستقر در کوه‌ها و حزب راه اسلامی که توسط فرماندار گروزنی، بسلان گانتیروف، تأسیس شده بود، نادیده می‌گرفت که بعداً مخالف دودایف شد. جدایی طلبان چچن ایده همبستگی اسلامی را قبول نداشتند و بیانیه دودایف در روزنامه چچن-اینگوشتیا بهترین شاهد در این زمینه است و توجه ما را به سخنان او جلب می کند که اولاً چچن هرگز بخشی از روسیه نبوده است. چچنی ها خود را ساکن روسیه نمی دانستند. | عامل اسلامی دلیلی بر جدایی طلبی چچن نبود و توسل به اسلام در جنبش چچن دارای ویژگی فرعی و کمکی بود و نمی توان آن را پدیده تقابل با مذاهب به حساب آورد و تا زمان اعلام استقلال چچن در سال 1991 توسط ژنرال جوخار. منظور دودایف خروج واقع‌بینانه از تشکیلات روسیه نبود و به سختی می‌توانست این اقدام را در آن زمان مقدمه‌ای برای گسترش اسلام در جمهوری بدانیم و موضوع اسلامی در بیانیه‌ها و نمایندگان عالی‌ترین رده‌های سیاسی در جمهوری اسلامی مطرح نشد. چچن، دودایف گروه‌های مذهبی-سیاسی فعال در چچن، مانند اخوان‌المسلمین مستقر در کوه‌ها و حزب راه اسلامی که توسط فرماندار گروزنی، بسلان گانتیروف، تأسیس شده بود، نادیده می‌گرفت که بعداً مخالف دودایف شد. جدایی طلبان چچن ایده همبستگی اسلامی را قبول نداشتند و بیانیه دودایف در روزنامه چچن-اینگوشتیا بهترین شاهد در این زمینه است و توجه ما را به سخنان او جلب می کند که اولاً چچن هرگز بخشی از روسیه نبوده است. چچنی ها خود را ساکن روسیه نمی دانستند. | ||